Ο Γιώργος Παπανικολάου είναι 45 χρόνων. Ανήκει δηλαδή στην (ηλικιακά) επόμενη γενιά του Κυριάκου Μητσοτάκη. «Ασχετο» θα πείτε, πλην ας μην προτρέχουμε, όλα έχουν τη σημασία τους. Στον δημόσιο βίο μας υπάρχει ένα διαρκές πηγαινέλα ανάμεσα σε αξιώματα, σε χώρους, σε υπευθυνότητες: από τον διορισμό πάνε στη δοκιμασία της εκλογής και μετά πίσω. Από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο κεντρικό κράτος και ανάποδα, από τους κομματικούς μηχανισμούς στο κοινοβούλιο και πάει λέγοντας. Αλισβερίσι να γίνεται. Κάθε μετακίνηση αποτελεί «αναβάθμιση», «νέο βάπτισμα», «καινούρια πρόκληση» και άλλα συναφή.
Στο πλαίσιο αυτής της κινητικότητας, ο Παπανικολάου εκλήθη επειγόντως το Σάββατο να πάει στο Μαξίμου να δει τον Μητσοτάκη. Κοντά είναι η Γλυφάδα στο κέντρο, άδειοι οι δρόμοι του λεκανοπεδίου λόγω θέρους, πήγε στο άψε-σβήσε. Ο Κυριάκος του είπε χωρίς περιστροφές να κατέβει υποψήφιος στην Περιφέρεια Αττικής με χρίσμα και πλήρη υποστήριξη της ΝΔ. Ο Παπανικολάου, αιφνιδιάστηκε. Οδευε προς μια τρίτη θριαμβευτική εκλογή με άνω του 80% στην Γλυφάδα, ξαφνικά εμφανίστηκε αυτό το φασούλι στον δρόμο του.
Δεν είναι χθεσινός στην πολιτική ο Γιώργος. Από πιτσιρικάς ήταν στα κομματικά αξιώματα, γραμματέας της ΔΑΠ (2002-04), πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (2004-09), μετά στην Ευρώπη ως ευρωβουλευτής (2009-13) και στη συνέχεια (με οικειοθελή μετακίνηση) στην αυτοδιοίκηση ως δήμαρχος Γλυφάδας (πρώτη εκλογή το 2013).
Ξέρει, λοιπόν, πολύ καλά πότε βρίσκεται μπροστά σε μια κορυφαία για το μέλλον του πολιτική πρόκληση που είναι ικανή να τον εκτοξεύσει, αλλά ξέρει και από στιγμιαία στραβοπατήματα, που με μια απρόσεκτη κλωτσιά μπορεί να χύσουν το γάλα που μάζευε επί χρόνια στην καρδάρα. Προφανώς δεν είχε σκοπό να μείνει αιωνίως δήμαρχος Γλυφάδας, στα σχέδιά του ήταν η μεταπήδηση στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αλλά με το πάσο του και με βάση τους δικούς του σχεδιασμούς, όχι εξαναγκασμένος από μια έκτακτη συγκυρία, την εξέλιξη της οποίας δεν ελέγχει.
Οπότε ήταν λογικό να μην πετάξει την σκούφια του στην πρόταση Μητσοτάκη, αλλά να ζητήσει προθεσμία και παραπάνω συζήτηση πριν αποφασίσει. Πέραν των ουσιαστικών, άλλωστε, υπάρχουν και τα τυπικά. Μέχρι τέλος Αυγούστου πρέπει να καταθέσει συνδυασμούς, πρέπει να βρει αντικαταστάτη του στη Γλυφάδα, να σχεδιάσει εκλογική στρατηγική, δεν είναι κι εύκολα όλα τούτα.
Ο Μητσοτάκης δεν θέλει τον Πατούλη. Οχι για το ζεϊμπέκικο, αυτό (το επιεικώς ανόητο) ήταν η αφορμή. Οι αιτίες είναι βαθύτερες. Ο Μητσοτάκης δεν συγχώρησε ποτέ στον Πατούλη ότι την προηγούμενη φορά πήρε εκβιαστικά το χρίσμα για την περιφέρεια, ανταλλάσσοντάς το με την υποψηφιότητα που είχε ανακοινώσει κόντρα στον Κώστα Μπακογιάννη στον δήμο της Αθήνας. Τότε ο Μητσοτάκης υποχώρησε μπροστά στην ανάγκη να νικήσει η ΝΔ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά ο σημερινός Μητσοτάκης δεν έχει καμιά σχέση με τον τότε. Σήμερα νιώθει (και είναι) πολύ πιο ισχυρός. Αν στη συνέχεια υπήρχε καλή συνεργασία περιφερειάρχη Αττικής – Μαξίμου τα πράγματα θα είχαν εξομαλυνθεί, όμως κάθε άλλο παρά τέτοιο πράγμα είδαν στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Ισα-ίσα που διαπίστωσαν ότι τρίπτυχο του περιφερειάρχη ήταν «στα καλά προβάλλεται ο Πατούλης – στα άσχημα ο Πατούλης κάνει την πάπια και φταίει η κυβέρνηση – καμία μεταρρύθμιση στην περιφέρεια που μπορεί να κοστίσει στον Πατούλη». Αυτή η συνταγή δεν είναι αποδεκτή από τον Μητσοτάκη του 2023. Το σημαντικότερο, δε, είναι ότι στο Μαξίμου έχουν μετρήσεις που δείχνουν ότι ο Πατούλης έχει κάκιστη εικόνα για το έργο του και ότι το προφίλ του είναι σχεδόν αποκρουστικό στο κοινό που έδωσε τον εκλογικό θρίαμβο στον Μητσοτάκη. Στους κεντρώους, μεταρρυθμιστές, μορφωμένους, αλλά και στους νέους. Για όλους αυτούς ο Γιώργος Παπανικολάου φαντάζει ιδανική επιλογή.
Πάμε πίσω στον Παπανικολάου λοιπόν. Το σκέφτεται και το ξανασκέφτεται. Ξέρει ότι δεν είναι εύκολο να πει ένα τέτοιο «όχι» στον Πρωθυπουργό. Αν κερδίσει, που είναι πολύ πιθανό, ανεβαίνει δέκα σκαλιά στην πολιτική ιεραρχία και μπαίνει στον στενό κύκλο των κορυφαίων στελεχών της ΝΔ που θα παίξουν ρόλο την επόμενη μέρα. Από την άλλη έχει επίγνωση ότι ο Πατούλης δεν θα παραδοθεί εύκολα, δεν θα αποσυρθεί. Θα κατέβει και ενδεχομένως να στηριχθεί υπογείως και από τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνο και μόνο για να πληγεί ο Μητσοτάκης. Ξέρει επίσης ότι μέσα στην κυβέρνηση και στο Μαξίμου υπάρχουν άνθρωποι που πιέζουν τον Μητσοτάκη προς την αντίθετη πλευρά. «Ξανασκέψου το, πρόεδρε» του λένε. «Στο κάτω-κάτω ζήτησε συγνώμη. Με τον Πατούλη θα κερδίσουμε στα σίγουρα, έστω και με το ζόρι. Αν τον έχουμε απέναντι, κανένας δεν ξέρει. Είναι απρόβλεπτος».
Αυτό είναι το τοπίο. Δευτέρα με Τρίτη θα έχουν ξεκαθαρίσει όλα. Ο Πατούλης συγκάλεσε τηλεδιάσκεψη των συμβούλων και των υποψηφίων του και τους έβαλε να δεσμευτούν ότι θα είναι μαζί του, όπως κι αν κατέβει. Του είπαν «ναι», αλλά αν χαθεί το χρίσμα οι περισσότεροι θα λακίσουν. Σιγά μην τα βάλουν με τον Μητσοτάκη για χάρη ενός Πατούλη που θα χάσει. Ο Παπανικολάου, πάλι, ρωτάει ανθρώπους που εμπιστεύεται, παίρνει γνώμες. Ολοι του λένε «προχώρα». Φαίνεται ότι ρώτησε και προς μεριά Κώστα Καραμανλή, δικός του άνθρωπος είναι ο Γιώργος. Δεν γνωρίζω τι τον συμβούλευσαν από ‘κει…