Πριν από πολλούς αιώνες, υπήρχαν οι Πάπες, αλλά ενίοτε εμφανίζονταν και οι αντίπαπες, κληρικοί οι οποίοι για λόγους πνευματικούς ή πολιτικούς, έθεταν εν αμφιβόλω την εξουσία του εκάστοτε εκλεγμένου ποντίφικα, διεκδικώντας τη θέση του στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Συχνά είχαν τη στήριξη ολόκληρων βασιλείων και ορδές ανθρώπων θυσίαζαν τη ζωή τους στο όνομά τους.
Σήμερα, στο πλαίσιο ενός περισσότερο παγκοσμιοποιημένου και κοσμικού πλαισίου, εξουσία ανάλογη με την εξουσία των πιο ισχυρών Παπών στην Ιστορία ασκεί ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και, σύμφωνα με τον Ισάν Θαρόρ της Washington Post, υπάρχουν αρκετοί ηγέτες και ηγέτιδες στη διεθνή σκηνή που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τον ρόλο του αντίπαπα ή της αντιπάπισσας που ορθώνεται ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ – «η γερμανίδα καγκελάριος ή η χαρισματική πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, πόσο μάλλον οι γεωπολιτικοί αντίπαλοί του, όπως ο κινέζος πρόεδρος», αναφέρει ο αμερικανος δημοσιογράφος. Θεωρεί, ωστόσο, ότι ο ιδανικός για τον ρόλο του αντίπαπα που εναντιώνεται στον αμερικανό πρόεδρο είναι ο ίδιος ο Πάπας, ο οποίος βρίσκεται στους αντίποδες του Ντόναλντ Τραμπ.
Μάλιστα, ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχουν ήδη συγκρουστεί περισσότερες από μία φορές. Το 2016 ο Πάπας υπαινίχθηκε ότι ο Τραμπ «δεν είναι χριστιανός», επειδή αντί να χτίζει γέφυρες, ορθώνει τείχη και βάλλει κατά των προσφύγων και των μεταναστών. Εκείνος αντέδρασε οργισμένα, χαρακτηρίζοντας τα σχόλια του ποντίφικα «απαράδεκτα» και προειδοποιώντας τον πως όταν το Ισλαμικό Κράτος χτυπήσει το Βατικανό, θα μετανιώσει που δεν στήριξε την προεδρία του.
Την επόμενη χρονιά ο Φραγκίσκος διερωτήθηκε πώς γίνεται ο Τραμπ να τάσσεται «υπέρ της ζωής» (και κατά των αμβλώσεων) και συγχρόνως να εφαρμόζει πολιτικές που διαλύουν οικογένειες προσφύγων και μεταναστών. Και κατά τη μοναδική συνάντησή τους, ο αργεντινός κληρικός προσέφερε στον αμερικανό «πολιτικό» ένα αντίγραφο της εγκυκλίου του για την προστασία του περιβάλλοντος και την ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, δίχως, ωστόσο, να καταφέρει να τον πείσει να μην αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και να λάβει δραστικά μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Ο Θαρόρ επισημαίνει ότι οι μεταξύ τους διαφορές είναι τεράστιες. Ο Πάπας συμμετείχε σε τελετή κατά την οποία έπλυνε τα πόδια μουσουλμάνων αιτούντων άσυλο, ο Τραμπ κινδυνολογεί για την ισλαμική απειλή, απαγορεύοντας την είσοδο στις ΗΠΑ πολιτών συγκεκριμένων μουσουλμανικών κρατών.
Πρόσφατα ο Φραγκίσκος εξέδωσε εγκύκλιο κατά του «εξτρεμιστικού, μνησίκακου και επιθετικού εθνικισμού», ενώ ο εθνικισμός του Τραμπ μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί εξτρεμιστικός, μνησίκακος και επιθετικός.
Ο Ποντίφικας συνέκρινε τον σύγχρονο καπιταλισμό «με τη λατρεία του χρυσού μόσχου», κάνοντας λόγο για «ειδωλολατρία του χρήματος», όπου ο Τραμπ, «με τα επιχρυσωμένα αρχοντικά και τη χρεωμένη επιχειρηματική αυτοκρατορία του» είναι ένας κατεξοχήν ειδωλολάτρης.
Ο Φραγκίσκος επέστρεψε δυναμικά αυτήν την εβδομάδα στη διεθνή σκηνή, μέσω ενός ντοκιμαντέρ, για να επισημάνει ότι και οι ομοφυλόφιλοι «είναι παιδιά του Θεού» και «έχουν το δικαίωμα να ανήκουν σε μία οικογένεια», τασσόμενος, έτσι ανοιχτά, υπέρ του συμφώνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ο Θαρόρ αναφέρει ότι η δήλωση του Πάπα ενδέχεται να μην είναι τόσο καινούργια ούτε τόσο ριζοσπαστική. Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός πως τα λεγόμενά του αναδεικνύουν την «περιεκτική κοσμοθεωρία» του, εξαιτίας της οποίας απέκτησε μερικούς «σκληροπυρηνικούς αντιπάλους» στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας.
Κάποιους από αυτούς αποπειράθηκε να τους πλησιάσει ο Στιβ Μπάνον, πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ και ιθύνων νους της εκλογικής επικράτησής του. Πέρυσι, σε συνέντευξή του δήλωσε πως ο Πάπας είναι «τελείως λάθος», ενώ φέρεται επίσης να συμβούλεψε ακροδεξιούς πολιτικούς της Ιταλίας να αντιμετωπίζουν τον Φραγκίσκο ως «εχθρό».
Οσον αφορά τη στάση του αμερικανού προέδρου, επέλεξε να συμμαχήσει με μια παράταξη η οποία διάκειται κάθε άλλο παρά ευμενώς απέναντι στον Πάπα. «Ο πρόεδρος ευθυγράμμισε την εκστρατεία για την επανεκλογή του με μια υπερήφανα ρεβανσιστική πτέρυγα της Εκκλησίας, άγνωστη σε πολλούς καθολικούς Αμερικανούς, ακόμη και σε εκείνους που εναντιώνονται αδιάλλακτα στις αμβλώσεις», σημείωσε η Τις Ντάρκιν στο The Atlantic, εξηγώντας πως οι απόψεις τής εν λόγω παράταξης όσον αφορά τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους, τους μετανάστες, τον σοσιαλισμό και την κλιματική αλλαγή «ταιριάζουν πολύ περισσότερο με τις απόψεις των λευκών Ευαγγελικών υποστηρικτών του Τραμπ, παρά στις απόψεις των φιλελεύθερων Καθολικών».
Ο Ντέιβιντ Γκάρντνερ των Financial Times επισήμανε από την πλευρά του ότι μερικοί από τους πιο σφοδρούς επικριτές του Πάπα έχουν ταχθεί υπέρ της επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και ο Κάρλο Μαρία Βιγκανό, πρώην πρεσβευτής του Βατικανού στην Ουάσιγκτον. Θέλοντας να τον ευχαριστήσει για τη στήριξή του, ο αμερικανός πρόεδρος ενέκρινε μέσω του Twitter «τις αμφιλεγόμενες θεωρίες συνωμοσίας του ιταλού καρδιναλίου περί μιας “βαθιάς εκκλησίας” όπου κατοικούν “τα παιδιά του Σκότους”», μας ενημερώνει Γκάρντνερ, υποστηρίζοντας πως η κοσμοθεωρία του Φραγκίσκου ταιριάζει ιδιαίτερα με τον καθολικισμό του Τζο Μπάιντεν.
Μιλώντας στο Associated Press, η Κάρολιν Γου, πρώην πρόεδρος της αμερικανικής Καθολικής ΜΚΟ Catholic Relief Services και νυν πρόεδρος της επιτροπής Catholics for Biden, υποστήριξε ότι η άνευ όρων εστίαση του Ποντίφικα στην «αξιοπρέπεια των ανθρώπων» αποτελεί θεμέλιο των κεντροαριστερών πολιτικών του Δημοκρατικού Κόμματος. «Σε γενικές γραμμές οι Δημοκρατικοί δηλώνουν το εξής: Πρέπει να συνδράμουμε τους ανθρώπους όπου βρίσκονται. Πρέπει να προστατεύσουμε τα δικαιώματά τους, πρέπει να τους βοηθήσουμε να ευημερήσουν», εξήγησε.