Ακρως ανησυχητική είναι η πρόβλεψη για την παρουσία του διαβήτη στην ανθρωπότητα, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησε επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τους ερευνητές του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και χρηματοδότησε το φιλανθρωπικό Iδρυμα Μπιλ & Μελίντα Γκέιτς.
O αριθμός των ασθενών με διαβήτη σε ολόκληρο τον κόσμο υπολογίζεται σε περίπου 530 εκατ., και όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το πρακτορείο Reuters, η νέα μελέτη αναφέρει ότι, αν δεν ληφθούν άμεσα κάποια μέτρα, το 2050 ο αριθμός των ασθενών θα αγγίξει το 1,3 δισ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πλειονότητα των περιπτώσεων θα αφορά διαβήτη τύπου 2, τη μορφή της νόσου που συνδέεται με την παχυσαρκία και μπορεί σε μεγάλο βαθμό να προληφθεί.
Η αύξηση των κρουσμάτων δεν είναι ομοιόμορφη, αφού ορισμένες χώρες και περιοχές αναμένεται να πληγούν πολύ περισσότερο από άλλες. Τα ποσοστά αύξησης αναμένεται να φτάσουν το 16,8% στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή και το 11,3% στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική – σε σύγκριση με το 9,8%, που εκτιμάται ότι θα είναι η μέση αύξηση παγκοσμίως.
«Ο γρήγορος ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο διαβήτης δεν είναι μόνο ανησυχητικός, αλλά και επικίνδυνος για κάθε εθνικό Σύστημα Υγείας» αναφέρει η Λιάνε Ονγκ, επικεφαλής της έρευνας, επισημαίνοντας ότι η πάθηση συνδέεται με διάφορες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικό.
Ο αυξανόμενος αριθμός ατόμων με διαβήτη οφείλεται εν μέρει στην αύξηση της παχυσαρκίας και εν μέρει στις δημογραφικές αλλαγές. Η αύξηση είναι υψηλότερη μεταξύ των ηλικιωμένων, όπως έδειξε η μελέτη. Τα δεδομένα από 204 χώρες δεν λαμβάνουν υπόψη τον αντίκτυπο της πανδημίας Covid-19, καθώς αυτοί οι αριθμοί δεν ήταν ακόμη διαθέσιμοι.
Η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης σειράς μελετών με αντικείμενο τον διαβήτη, οι οποίες δείχνουν μια ταξική ανισότητα στην εμφάνισή του, με την πλειονότητα των ασθενών να ζουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και να μην έχουν εύκολη πρόσβαση στην κατάλληλη θεραπεία. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι πρέπει να αναπτυχθούν στοχευμένες στρατηγικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος.