Ενα κινεζικό λάιφ στάιλ φαινόμενο απασχόλησε τον συνηθισμένο να μεταδίδει πολιτικές ειδήσεις ανταποκριτή της Corriere della Sera στο Πεκίνο. Το ρεπορτάζ του αφορά τέσσερις κυρίες προχωρημένης νεότητας που δεν το βάζουν κάτω βοηθούντων και των διεθνών Μέσων που τις προβάλλουν από καιρού εις καιρόν. Τι κάνουν αυτές οι «τέσσερις γιαγιάδες» και προσελκύουν την προσοχή; Να μην το πούμε ξεμωράματα, να το πούμε σόσιαλ μίντια.
Φορούν κιπάο, δηλαδή φορέματα σκιστά στο πλάι ώστε να φαίνεται η γάμπα και ο μηρός, ισορροπούν σε ψηλοτάκουνα παπούτσια, μακιγιάρονται με εκλεπτυσμένο στυλ. Το 2020 ασχολήθηκε μαζί τους το πρακτορείο Reuters, ενώ για χατίρι τους έκανε και ένα ρεπορτάζ η κρατική τηλεόραση της Κίνας. «Τώρα πρωταγωνιστούν και σε ρεπορτάζ των New York Times». Οχι, με τον πρόεδρο Σι δεν ασχολούνται (διότι δεν χάζεψαν κιόλας, μάλλον θυμούνται ακόμα να φυλάγονται).
Οι εν λόγω κυρίες έχουν βρει τρόπο να μην πλήττουν ως συνταξιούχες: ασχολούνται με το Διαδίκτυο και με τα σόσιαλ μίντια, έχοντας βαφτίσει την παρέα τους «Glamma Beijing». Τι πάει να πει αυτό; «Γιαγιάδες του Πεκίνου». Διότι το Glamma υποτίθεται ότι είναι το αμερικανικό gramma (γιαγιάκα) χωρίς το ρο του – στη θέση του μπήκε το λάμδα για να μιμηθεί την κινεζική προφορά του ρο και συνεπώς να ειρωνευτεί την ανικανότητα των συμπατριωτών τους να το προφέρουν σωστά. Τουτέστιν, χιούμορ με αμερικανικό γάρμπο.
Οι κυρίες έχουν γίνει viral. Διαθέτουν περισσότερους από δύο εκατομμύρια ακολούθους, οι περισσότεροι εκ των οποίων διατρέχουν την 7η δεκαετία της ζωής τους. Αυτοί οι αειθαλείς ρέκτες ακολουθούν τις συμβουλές της τετράδας όσον αφορά τη μόδα και τον τρόπο ζωής. Κοντά στους μεγάλους δίνουν το παρών και νεότεροι Κινέζοι, άτομα που ζητούν προτάσεις για οικογενειακά ζητήματα, για την εργασία τους, για τα παιδιά τους, κ.λπ. Οι γιαγιάδες, λοιπόν, κάνουν μαζί τους ό,τι έκανε και η στήλη της αλληλογραφίας στα ημέτερα λαϊκά περιοδικά των δεκαετιών του ’60 και του ’70: κοινωνική δουλειά (για πονεμένες καρδιές ή και για ταραγμένα μυαλά).
Οι ίδιες οι κυρίες της τετράδας ανεβάζουν φωτογραφίες στους ηλεκτρονικούς λογαριασμούς τους οι οποίες τις δείχνουν είτε να περιδιαβαίνουν κεντρικούς και σενιαρισμένους δρόμους του Πεκίνου είτε να διαλέγουν ρούχα και να μακιγιάρονται. Ο ιταλός ανταποκριτής σχολίασε ότι κατά κάποιον τρόπο είναι «μία εκδοχή, πιο σοφιοστικέ ασφαλώς, των τεσσάρων γυναικών που πρωταγωνιστώντας στην αμερικανική τηλεσειρά Sex and the City γυρνούσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης μεταξύ 1998 και 2004».
«Θυμόμαστε πώς ζούσαν οι ηλικιωμένοι γονείς μας και σκεφτόμαστε ότι εμείς πρέπει να ζήσουμε διαφορετικά, καλύτερα» είπε στους New York Times η Σουν Γιάνγκ, 66 ετών, μέλος της τετράδας, δασκάλα της αγγλικής γλώσσας προτού συνταξιοδοτηθεί. Αυτή είναι η ψυχή των «Glamma Beijing», αφού έπεισε τρεις φιλενάδες της να συμμετάσχουν στο… πρότζεκτ. Αυτά συμβαίνουν στο Πεκίνο βέβαια, όμως και στην επαρχία έχουν σκάσει μύτη influencers με γκρίζα ή και με κάτασπρα μαλλιά που κοινοποιούν τις εμπειρίες τους σε συνομηλίκους τους, έγραψε ο ανταποκριτής μήπως και γεφυρώσει το θέμα του με την περισσότερο πολιτική κατακλείδα του ρεπορτάζ του.
«Ολα αυτά δείχνουν ότι ο κινεζικός πληθυσμός γερνάει – και αυτό είναι φαινόμενο ολόκληρου του βιομηχανικού κόσμου. Στην Κίνα 260 εκατομμύρια πολίτες είναι ηλικίας άνω των 60 ετών, και οι ειδικοί προβλέπουν ότι η Λαϊκή Δημοκρατία θα γεράσει προτού πλουτίσει».
Η Κίνα κατάργησε το 2015 τον μαοϊκό νόμο περί μίας και μόνης τεκνοποίησης σε κάθε οικογένεια, θέλοντας να δώσει κίνητρα αναπαραγωγής: στην εργατική τάξη με απώτερο σκοπό την παραγωγή, τα εργατικά χέρια, και στη νομενκλατούρα με βασικό σκοπό την κατανάλωση των αγαθών, την αύξηση του ΑΕΠ. Ωστόσο «τα νεογέννητα δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον αριθμό των θανόντων σε 13 από τις 31 επαρχίες της Κίνας» κατέληξε ο ανταποκριτής, μάλλον μελαγχολικά.