Αν ο πόλεμος είναι η άσκηση πολιτικής με άλλα μέσα, τότε η οικονομία μάλλον είναι η ύψιστη έκφραση της πολιτικής, η «αγνότερη» σαν να λέμε, διότι περιορίζεται στα δικά της μέσα και δεν βάφει άμεσα τα χέρια της με ανθρώπινο αίμα – αυτή η σκέψη γεννάται αυθορμήτως από την ανάγνωση του άρθρου της Repubblica που μας διαβεβαιώνει ότι οι αγορές και τα χρηματιστήρια δεν καταλαβαίνουν από σφαίρες, αφού «αντιστέκονται στους δύο πολέμους», δηλαδή της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής.
Βίαιη η πιο πρόσφατη σύγκρουση στην Γάζα, με χιλιάδες αμάχους σκοτωμένους και εκατοντάδες χιλιάδες ξεσπιτωμένους, ωστόσο οι αγορές δεν αντέδρασαν με ανησυχία, έγραψε ο δημοσιογράφος Μάριο Πλατέρο. Με δύο πολέμους εν εξελίξει, τα χρηματιστήρια βγάζουν λεφτά, ενώ η ανάπτυξη, ειδικά η αμερικανική με το εξαιρετικό +4,9% το τελευταίο τρίμηνο, συνεχίζεται. «Ακόμη και ο πληθωρισμός αρχίζει να δείχνει σημάδια συγκράτησης μετά την αποφασιστική δράση των κεντρικών τραπεζών».
Λοιπόν, «οι αγορές επέδειξαν ρεαλισμό», σχολίασε ο αρθρογράφος, και ακύρωσαν τις δυσοίωνες Κασσάνδρες, καθώς «η επίθεση της Χαμάς δεν προκάλεσε πετρελαϊκό σοκ α λα 1973», ούτε ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος γέννησε «μια ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση, με πολύ δύσκολο χειμώνα και με καταστροφή των οικονομιών». Οι αραβικές χώρες, έγραψε, έχουν προτεραιότητά τους «τη μεταρρυθμιστική πορεία τους και όχι την απερίσκεπτη είσοδο στον πόλεμο στο πλευρό της Χαμάς».
Των αραβικών χωρών «η ρητορική μπορεί να παραμένει επιθετική, μπορεί να κατηγορούν λεκτικά ολόκληρη τη Δύση για τις καταστροφές στη Γάζα, όμως ο ρεαλισμός είναι αυτός που κυριαρχεί στην πράξη: σε τρεις διαφορετικές συναντήσεις, τα ιρανικά αιτήματα για εμπάργκο πετρελαίου και κυρώσεις κατά του Ισραήλ απορρίφθηκαν και στις 19 Νοεμβρίου έπεσε στο κενό και η έκκληση του αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ προς τα ισλαμικά κράτη να διακόψουν κάθε σχέση με το Ισραήλ».
Κατόπιν, ο Πλατέρο τόνισε ότι η Κίνα έπαιξε καλά τον ρόλο του διαμεσολαβητή με επιρροή σε Ιράν και Σαουδική Αραβία, όπως συμφωνήθηκε στην πρόσφατη συνάντηση Μπάιντεν και Σι Τζινπίνγκ στο Σαν Φρανσίσκο, όπου κλείστηκε το deal περί άμβλυνσης της έντασης. Το σημαντικότερο όλων, πάντως, είναι ότι το σημερινό κλίμα δεν σηκώνει πετρελαϊκές κρίσεις, αφού «το ισοζύγιο παραγωγών πετρελαίου και αγοραστών πετρελαίου έχει αλλάξει».
Τι σημαίνει αυτό; Οτι «το 1973 η Δύση ήταν πλήρως εξαρτημένη από το αραβικό πετρέλαιο, ενώ τώρα το 70% των μεσανατολίτικων εξαγωγών πετρελαίου αφορά την Ασία». Στη σημερινή εποχή «η εξίσωση έχει άλλες παραμέτρους, τα ευρωπαϊκά κοιτάσματα στη Βόρεια Θάλασσα και την αύξηση της αμερικανικής εξόρυξης, η οποία είναι πλέον η σημαντικότερη στον κόσμο».
Μνεία έκανε ο Πλατέρο και στον αμερικανό στρατηγό (και διευθυντή της CIA κατά το διάστημα 2011-2012) Ντέιβιντ Πετρέους, ο οποίος είπε ότι το Ισραήλ πολεμάει και για λογαριασμό εκείνων των Αράβων που θέλουν να απαλλαγούν από τη Χαμάς. Ο ίδιος συνέστησε «να σκεφτούμε από τώρα την ανοικοδόμηση της Γάζας, δίνοντας κονδύλια στον αραβικό κόσμο, αλλά να σκεφτούμε και τις διαπραγματεύσεις για τα δύο κράτη».
Ο αρθρογράφος έκλεισε το κείμενό του με την ευχή ότι στο κοντινό μέλλον θα εξαλειφθεί ο κίνδυνος από τη Μέση Ανατολή και ότι η όποια αλλαγή στην παγκόσμια τάξη δεν θα περάσει απαραιτήτως το οδυνηρό στάδιο του παγκοσμίου πολέμου, όπως έχει συμβεί δύο φορές μέχρι σήμερα.