Δεν χωρεί αμφιβολία: για όσους παρακολουθήσαμε από την περασμένη Τρίτη, αλλά και πριν από αυτήν, τον εκλογικό μαραθώνιο της Αμερικής, ο MVP αυτής της αναμέτρησης είναι ο Τζον Κινγκ του CΝΝ! Αυτός ο συμπαθέστατος, στιβαρός, μεγαλοπρεπής, έμπειρος και έγκυρος πολιτικός συντάκτης-αναλυτής, που στεκόταν με τις ώρες μπροστά στον Μαγικό Τοίχο (Magic Wall) του τηλεοπτικού δικτύου σερφάροντας και ξεναγώντας μας με πραγματικά μαγικό τρόπο στο απίθανα πολύπλοκο τοπίο της εκλογής του επόμενου προέδρου των ΗΠΑ.
«Ο Τζον Κινγκ, ο άρχων των εκλογικών χαρτών του CNN, έχει κοιμηθεί μόλις 6,5 ώρες από την περασμένη Τρίτη», έγραφε η Los Angeles Times, το μεσημέρι της Πέμπτης. Κι όμως, βλέποντάς τον, δεν διέκρινες ούτε ίχνος κόπωσης. Ίσως αυτό να οφείλεται και στην μνημειώδη ηρεμία και ψυχραιμία του, αλλά και στην καλή, όπως λέει, φυσική του κατάσταση.
Είχε μπροστά του έναν ηλεκτρονικό χάρτη που έμοιαζε με εκείνους τους παλιούς πολεμικούς, γύρω από τους οποίους μαζεύονταν ανώτεροι αξιωματούχοι και αξιωματικοί για να σχεδιάσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις. Κι όμως δεν κατελήφθη ούτε στιγμή από την γνωστή τηλεοπτική έπαρση που «παθαίνουν» σχεδόν όλοι, ιδίως σε εκλογικές βραδιές. Περιέγραψε μια δύσκολη πολιτική μάχη, σαν να σου διηγιόταν μια συναρπαστική ιστορία, χωρίς λόγια περιττά και φορτισμένα.
Η άνεση και η ψυχραιμία του οφείλονται κυρίως στη βαθιά του γνώση για την αμερικανική πολιτική. Είναι 35 χρόνια ρεπόρτερ, και ρεπόρτερ παραμένει πάντα. Για να μάθει κάτι, ρωτά. Κι όταν του πουν, διαβάζει και ξαναρωτά. Πέρασε από όλα τα καίρια πόστα του επαγγέλματος, καταλήγοντας σε εκείνο του επικεφαλής ρεπόρτερ του CNN στον Λευκό Οίκο.
Ήξερε, και ξέρει το «εκλογικό προφίλ» κάθε περιφέρειας της χώρας απ’ έξω κι ανακατωτά. Δεν υπήρχε σημείο του χάρτη στον Μαγικό Τοίχο του CNN, όπου να μην γνώριζε τα χαρακτηριστικά κάθε κομητείας, κάθε πόλης, κάθε Πολιτείας, όπως επίσης και ό,τι σχετιζόταν με «εκλογικές συμπεριφορές» παλιότερων αναμετρήσεων.
Εξηγούσε τα πολύπλοκα μαθηματικά της ροής των αποτελεσμάτων με τρόπο τόσο κατανοητό, ακόμα και σε ανθρώπους σαν και μας που δεν έχουμε εμβαθύνει στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Και όπως έλεγα πριν, είναι τόσο βαθιές οι γνώσεις του, που τα κάνει όλα να φαίνονται πολύ εύκολα: «ένα συν ένα κάνουν δύο». Το λέει συχνά αυτό, όταν διυλίζει τους αριθμούς. Σκεφθείτε το: Να παρακολουθεί αυτήν την διαδικασία κάποιος, όχι ειδήμων, από τόσο μακριά, όλο αυτό το απίθανο «πολιτικό θρίλερ» για το πώς κερδίζονται, πώς χάνονται οι Πολιτείες, τι γίνεται με τις επιστολικές ψήφους, ποια είναι τα «υπό εξέταση ψηφοδέλτια», τι θα συμβεί εάν ο Τραμπ κερδίσει την «Χ» περιοχή της Τζόρτζια αντί την «Ψ», για τις προβλέψεις που είναι, ή δεν είναι ασφαλείς να γίνουν, και να σε βάζει απολύτως στο νόημα. Να καταλαβαίνεις αμέσως τα πάντα.
Έχει σημασία αυτό, γιατί πολλοί φίλοι στους οποίους εκδήλωνα και εκδηλώνω τον θαυμασμό μου για αυτόν, και κυρίως για τούτη τη «σχολή δημοσιογραφίας», μου έλεγαν ότι είναι περιττές, ιδίως για κάποιον που δεν ζει εκεί, «όλες αυτές οι λεπτομέρειες». Μερικοί, μίλησαν και για «σόου», αλλά τους παρέπεμψα στα δικά μας εκλογικά πάνελ μήπως αλλαξοπιστήσουν.
Κατηγορηματικά τους εξηγούσα ότι οι λεπτομέρειες που αναπηδούσαν από τον τρόπο που ο Κινγκ (αλλά και ο επίσης πολύ έμπειρος Γουλφ Μπλίτσερ που ήταν στο στούντιο μαζί του), εξηγούσαν τους αριθμούς στον Μαγικό Τοίχο του CNN, σε συνδυασμό και με τα ρεπορτάζ που έρχονταν από τα σημεία της «πρώτης γραμμής», σε έκαναν να καταλάβεις πολλά πράγματα, πέρα από τους αριθμούς. Όπως: Για το πώς δουλεύει το εκλογικό σύστημα, ποιες ασφαλιστικές δικλείδες έχει η δημοκρατία εκεί για να μην κινδυνεύει από αβάσιμες κατηγορίες ενός Τραμπ, ποιοι και πώς συμμετέχουν στην απόλυτα αδιάβλητη διαδικασία της καταμέτρησης και του ελέγχου κάθε ψηφοδελτίου, ποιοι λόγοι μπορεί να αναδεικνύονται, απευθείας από την ψήφο, για την αλλαγή ή μη αλλαγή της στάσης των ψηφοφόρων, κλπ.
Χάρη στον Κίνγκ, και στο CNN, έζησα αυτές τις εκλογές όπως δεν τις έχω ξαναζήσει ποτέ. Αν αυτός κοιμήθηκε ελάχιστες ώρες, όσες ήταν ξύπνιος, φρόντισα να είμαι και εγώ εκεί. Τον σκανάρισα από την κορυφή ως τα νύχια. Με το αυστηρό, σκούρο μπλε κουστούμι του, λευκό πουκάμισο, μπλε γραβάτα. Πρόσεξα κάθε του κίνηση, ιδίως των χεριών που μία απλώνονταν στους χάρτες στον Τοίχο, και μία «εξηγούσαν» με τρόπο φυσικό, καθόλου κραυγαλέο, αυτά που έλεγε.
Ο Μπλίτσερ δίπλα του, του έκανε ερωτήσεις. Αλλά τις πιο σημαντικές τις έκανε αυτός στον εαυτό του, σαν τηλεθεατής. Όπως πχ, «γιατί βλέπουμε τις τελευταίες ώρες αυτήν την τεράστια ανατροπή υπέρ του Μπάϊντεν στην Πενσιλβάνια;», ή «γιατί αργεί το αποτέλεσμα στην κομητεία του Αλεγκένι στο Πίτσμπουργκ». Και απαντούσε. Στην πρώτη, εξήγησε τα περί επιστολικής ψήφου, στην δεύτερη ανέφερε ότι σε εκείνη την κομητεία υπάρχουν πολλές στρατιωτικές ψήφοι που έρχονται από το εξωτερικό!
Σημείωσα επίσης ότι έλειπε από την μαραθώνια εκλογική κάλυψη του CNN αλλά και των άλλων μεγάλων αμερικανικών και ξένων δικτύων (BBC, Al Jazeera, Deutsche Welle, France 24), η δική μας πατέντα της παρέλασης πολιτικών, δημοσιογράφων, σχολιαστών, καλλιτεχνών κλπ από τα εκλογικά πάνελ, που πιο πολύ θυμίζουν Big Brother παρά ψύχραιμη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση. Γιατί, ως γνωστόν, ο σχεδιασμός κάθε τηλεοπτικής βραδιάς στην Ελλάδα λαμβάνει πρώτα υπ’ όψη της τους συνδυασμούς προσώπων που θα πλακωθούν στο στούντιο.
Δεν είδα αυτές τις ημέρες ούτε ένα πάνελ Ρεπουμπλικανών-Δημοκρατικών να «διασταυρώνουν τα ξίφη τους», όπως λέει μια γνωστή, τυποποιημένη ατάκα του ελληνικού δημοσιογραφικού συστήματος. Όσοι κρίθηκε ότι είχαν κάτι ουσιαστικό να πουν, βγήκαν σε παράθυρο μέσω Skype ή Team, απαντούσαν σε μια-δυο (το πολύ) ερωτήσεις που τους έκαναν, και που δεν ήταν «πυροδοτικές», και μας καληνύχτιζαν. Ακόμα και σε αυτές τις εκλογές, όπου ο ένας υποψήφιος ήταν και είναι άνθρωπος κατ’ εξοχήν εμπρηστικός, όσοι ρεπουμπλικανοί κλήθηκαν σε «παράθυρα» να πουν τη γνώμη τους, ήσαν κόσμιοι και απαντούσαν επί της ουσίας.
Ο Τζον Κινγκ, 57, είναι γνωστός για «την υπεράνθρωπη ικανότητά του να σου πετάει το ένα στοιχείο μετά το άλλο για την πολιτική ιστορία κάθε περιφέρειας της χώρας, δίχως υπερβολές, δίχως να χάνει τα λόγια ή και την ψυχραιμία του.
«Είναι αλάνθαστος. Κυριολεκτικά», τουιτάρισε ο γνωστός στην Αμερική αθλητικός συντάκτης Τέϊλος Ρουκς. «Οι γνώσεις του είναι σχεδόν μοναδικές. Είναι δίκαιος, και ο τρόπος που στέκεται, ο τρόπος που μιλάει, κάνουν τον τηλεθεατή να νοιώθει άνετα. Θυμόμαστε για πάντα εκείνον ή εκείνη που σου δίνουν τα νέα σε ιστορικές στιγμές σαν και αυτήν. Είμαστε τυχεροί που αυτός τώρα είναι ο Τζον».
Ακόμα και η νεολαία στο Tik-Tok εντυπωσιάστηκε από αυτόν. «Μα πώς στέκει όρθιος ακόμα, αδερφέ. Ο τύπος είναι κουλ. Θέλω να τον φέρω σπίτι μου να μου βάλει μια τάξη στην ακαταστασία που υπάρχει στη ντουλάπα και στο ψυγείο μου», έγραψε ένας.
Σε άλλο tweet: «Είναι έτος 2035. Οι δύο υποψήφιοι των εκλογών του 2020 είναι νεκροί. Αλλά ο Τζον Κινγκ είναι ακόμα εκεί, άγρυπνος μπροστά στον Μαγικό Τοίχο του CNN, και μας εξηγεί όσα δεν καταλαβαίνουμε».
Αυτό το τελευταίο, νομίζω, τα λέει όλα. Ο ίδιος τι λέει άραγε; Να τι δήλωσε στο Variety πρόσφατα:
«Οι εκλογές είναι πάντα μια πρόκληση για εμάς τους δημοσιογράφους. Πόσο μάλλον η συγκεκριμένη. Προετοιμάστηκα κατάλληλα. Φροντίζοντας και το διάβασμά μου, αλλά κυρίως την φυσική μου κατάσταση, αφού ήξερα ότι θα ήμουν στο πόδι στο στούντιο για 12-14 ώρες, Θεός ξέρει για πόσες ημέρες. Η τακτική γυμναστική είναι πάντα σημαντική για μένα. Μη φαντάζεστε κάτι φαντασμαγορικό. Περπάτημα στον διάδρομο, λίγο κουπί, και λίγα βάρη. Βασικό είναι και το πρωινό μου. Μπέϊγκλ με αυγά, και λίγα φρούτα. Καφέδες. Καφέδες. Καφέδες. Έπειτα, κάνω ένα σύντομο περπάτημα στη γειτονιά. Και κατά τη διάρκεια της ημέρας, πολύ νερό και πολλές γουλιές από καφέ».
Και χαμογέλασε συγκρατημένα. Όπως το βράδυ του Σαββάτου, που ήξερε ότι ενώ κάποιοι θα πανηγυρίζουν και άλλοι θα πενθούν, αυτός επιτέλους θα κοιμηθεί.