Ο Τζορτζ Μάικλ και ο Ντέιβιντ Οστιν ήταν στενοί φίλοι επειδή και οι μητέρες τους ήταν στενές φίλες. Οι δυο οικογένειες ζούσαν στον ίδιο δρόμο στην εργατική περιοχή Ιστ Φίντσλεϊ του Βόρειου Λονδίνου, και οι δυο νεαροί έγραψαν μαζί τραγούδια και ήταν δεμένοι ακόμα και όταν ο ένας έγινε παγκόσμιος σούπερ σταρ και ο άλλος όχι.
Ο Μάικλ, κατά κόσμον Γιώργος – Μιχαήλ Κυριάκου Παναγιώτου, ήταν γιος ενός ελληνοκύπριου μετανάστη στο Λονδίνο και μιας αγγλίδας χορεύτριας. Προικισμένος και δυναμικός μουσικός και τραγουδιστής, έγινε σταρ σε ηλικία 19 ετών, αρχικά ως μέλος του βρετανικού μουσικού ντουέτου Wham!, το οποίο διαλύθηκε το 1986 και στη συνέχεια ακολούθησε σόλο καριέρα. Κατά τη διάρκεια της 35ετούς καριέρας του κέρδισε πολυάριθμα μουσικά βραβεία, ανάμεσα στα οποία και δύο Γκράμι, πούλησε περισσότερους από 125 εκατ. δίσκους παγκοσμίως και συνεργάστηκε με μερικούς από τους μεγαλύτερους σταρ, όπως οι Γουίτνεϊ Χιούστον, Ελτον Τζον, Ρόμπι Γουίλιαμς, Μπόνο, Πωλ ΜακΚάρτνεϋ, Μαντόνα, Μπιγιονσέ, Αρίθα Φράνκλιν, Queen, Boy George, Αντέλ, Λουτσιάνο Παβαρόττι, Ντέιβιντ Μπόουι, Ανι Λένοξ, Στίβι Γουόντερ, Ρέι Τσαρλς, Τόνι Μπένετ και άλλους.
Ηταν ταλαντούχος στιχουργός, παραγωγός, ενορχηστρωτής και μουσικός, μερικές φορές, μάλιστα, έπαιζε όλα τα όργανα στα τραγούδια του. Και ως τραγουδιστής, μεταπήδησε άνετα από την ποπ της Motown στη σκληρή φανκ και τη βραζιλιάνικη μπόσα νόβα, με φωνή σίγουρη και πολύ εκφραστική, πλημμυρισμένη από συναισθήματα.
Ούτε ο Μάικλ ούτε ο Οστιν είχαν σημαντική εμπειρία σκηνοθεσίας ταινιών, αλλά δεν τους έλειπε η αυτοπεποίθηση· έτσι γύρω στο 2014 άρχισαν να σκηνοθετούν ένα ντοκιμαντέρ, που περιγράφει λεπτομερώς τις περιπέτειες του Τζορτζ Μάικλ, την υπεροχή του στον κόσμο της ποπ, τα διεθνή σκάνδαλα, τους έρωτές του και το επώδυνο τέλος του, γράφει στους Νew York Times ο Ρομπ Τάνενμπαουμ.
Τον Δεκέμβριο του 2016, η ταινία ήταν έτοιμη και είχαν προγραμματίσει μια προβολή για τις οικογένειές τους, που είχαν συγκεντρωθεί, όπως έκαναν συχνά, για να γιορτάσουν όλοι μαζί τα Χριστούγεννα. «Επρόκειτο να το δείξουμε στους γονείς μας την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων», είπε ο Οστιν, «Ο Τζορτζ ήταν πολύ περήφανος για αυτό». Ομως το πρωί των Χριστουγέννων ο Φάντι Φαουάζ, εραστής του Τζορτζ Μάικλ,τον βρήκε νεκρό στο σπίτι του στο Γκόρινγκ του Οξφορντσαϊρ της Αγγλίας. Ο σταρ είχε πεθάνει στον ύπνο του από φυσικά αίτια σε ηλικία 53 ετών (έπασχε από μυοκαρδιοπάθεια, μυοκαρδίτιδα και ηπατική στεάτωση).
Ο Οστιν έκοψε το ντοκιμαντέρ για να μπορέσει να προβληθεί στο αγγλικό Channel Four τον Οκτώβριο του 2017 με τίτλο «George Michael: Freedom». Αλλά ήταν δυσαρεστημένος με την επεξεργασία επειδή δεν έλεγε την πλήρη ιστορία όπως την ήθελε ο Μάικλ. Ετσι, τα επόμενα χρόνια, αφού έλυσε ορισμένα (παγκόσμια) ζητήματα δικαιωμάτων, ο παιδικός φίλος και συνεργάτης του αποκατέστησε το ντοκιμαντέρ, και πρόσθεσε μια εισαγωγή της Κέιτ Μος και μουσικά αφιερώματα από την Αντέλ και τον Κρις Μάρτιν των Coldplay. Και η ταινία, με τίτλο «George Michael: Freedom Uncut», πλέον, έκανε πρεμιέρα σε κινηματογράφους όλου του κόσμου την Τετάρτη 22 Ιουνίου (στις 25 Ιουνίου ο σταρ θα γινόταν 59 ετών).
Το 2004 είχε προηγηθεί το «A Different Story» του BBC με συνεντεύξεις στενών φίλων αλλά και του πατέρα του, που θεωρούσε νεανική ανοησία το όνειρο του γιου του να γίνει σταρ. Σε εκείνο το ντοκιμαντέρ, ο Τζορτζ Μάικλ μιλάει για την ιδιωτική του ζωή με αυτοσαρκαστική ειλικρίνεια, πράγμα που ήταν ένα από τα πιο γοητευτικά χαρακτηριστικά του, γράφει ο Ρομπ Τάνενμπαουμ: «Θεέ μου, είμαι ένας τεράστιος σταρ και νομίζω ότι μπορεί να είμαι “αδελφή” (poof), λέει σε κάποιο σημείο», περιγράφοντας μια εποχή που άρχισε να καταλαβαίνει ότι είναι ομοφυλόφιλος. «Τι θα κάνω;», προσθέτει σε εκείνο το ντοκιμαντέρ
Ωστόσο, στο «Freedom Uncut», ο διάσημος βρετανός καλλιτέχνης ήθελε να επικεντρωθεί στην επαγγελματική του ζωή: «Αυτή είναι μια διαφορετική ταινία. Αφορά εμένα και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι», είχε πει ο Μάικλ, όπως θυμάται ο Οστιν μιλώντας τηλεφωνικά με τον δημοσιογράφο των New York Times από το γραφείο του στο Λονδίνο. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει συνεντεύξεις με άλλους σταρ, όπως οι Ελτον Τζον και Στίβι Γουόντερ, οι κωμικοί Ρίκι Ζερβέ και Τζέιμς Κόρντεν, ο παραγωγός Μαρκ Ρόνσον και τα supermodels Ναόμι Κάμπελ και Λίντα Εβαντζελίστα, και άλλοι που πρωταγωνίστησαν στο βίντεό του «Freedom! ’90». Η ταινία περιλαμβάνει πλάνα από κάμερα 35 mm, που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα από τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Φίντσερ, ο οποίος σκηνοθέτησε το «Freedom! ’90», πριν από την επιτυχημένη καριέρα του στο Χόλιγουντ, και άλλα άγνωστα βίντεο του Ανσέλμο Φελέπα, που είχε τραβήξει ο Μάικλ. Ο Φελέπα ήταν επί χρόνια φίλος του, και πέθανε τον Μάρτιο του 1993 από AIDS.
Όπως είχε πει ο ίδιος, προτιμούσε να μένει στο σπίτι του παίζοντας με τα σκυλιά του, η καριέρα του Μάικλ ωστόσο τον έφερε σε επαφή με τα μεγαλύτερα αστέρια της μουσικής και της μόδας της εποχής του. «Αυτό που με εντυπωσίασε αμέσως ήταν το πόσο προσγειωμένος ήταν και τι γλυκιά, όμορφη ψυχή ήταν», λέει η Ναόμι Κάμπελ στους New York Times, «Hταν μοναδικός, μια μοναδική στο είδος της θεϊκή προσωπικότητα της εποχής μας».
Το 1987, χάρη στο άλμπουμ του «Faith», η φήμη του εκτινάχθηκε και έγινε σταρ ισάξιος του Μάικλ Τζάκσον και της Μαντόνα. Αλλά η διασημότητα που ονειρευόταν ο Τζορτζ Μάικλ και απέκτησε τελικά «με οδήγησε στα όρια της τρέλας», ακούγεται να λέει στο «Freedom Uncut».
Για την κυκλοφορία του επόμενου άλμπουμ του, «Listen Without Prejudice Vol. 1», επέμεινε το όνομα και το πρόσωπό του να μην εμφανίζονται στο εξώφυλλο και αρνήθηκε να προωθήσει τον δίσκο ή να εμφανιστεί στα δικά του βίντεο. Και στο τραγούδι του «Freedom! Το ’90», αποδόμησε τα αστέρια της ποπ και «ανατίναξε» τη θεμελιώδη ψευδαίσθηση των θαυμαστών του: «Δεν ανήκω σε σένα και δεν ανήκεις σε μένα». Ωστόσο, ανεξάρτητα από το μήνυμά του, το τραγούδι είχε τεράστια επιτυχία.
Εν τω μεταξύ γνώρισε τον Φελέπα και ένιωσε για πρώτη φορά ερωτευμένος σε μια σεξουαλική σχέση. «Ημουν πιο ευτυχισμένος από ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή μου», λέει στο «Freedom Uncut».
Η απογοήτευσή του από τη διασημότητα κατέληξε σε κατάθλιψη τα επόμενα χρόνια. Τον Ιούνιο του 1994, λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Φελέπα ο Μάικλ έχασε μια δίκη με τη Sony (είχε καταγγείλει τη δισκογραφική εταιρεία με την ελπίδα να λύσει το συμβόλαιό του). Το 1997, η αγαπημένη του μητέρα, Λέσλι Χάρισον, πέθανε από καρκίνο. Και το 1998, συνελήφθη σε ένα πάρκο του Μπέβερλι Χιλς επειδή διέπραξε μια «άσεμνη πράξη» με έναν μυστικό αστυνομικό. Τότε δήλωσε δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος: «Δεν ντρέπομαι καθόλου».
Μέσα στη δίνη όλων αυτών, το 1996, κυκλοφόρησε το άλμπουμ του «Older», το οποίο περιλάμβανε το Top 10 «Jesus to a Child», ένα τραγούδι φόρο τιμής στον Φελέπα. (Το «Older» το οποίο ο Μάικλ αποκάλεσε «η μεγαλύτερη στιγμή μου» θα επανεκδοθεί στις 8 Ιουλίου.) Ομως τα επόμενα 20 χρόνια μέχρι τον θάνατό του έκανε μόνο ένα άλμπουμ, ακόμη, με πρωτότυπα τραγούδια.
Λάτρευε και μιμήθηκε τη μαύρη μουσική, πράγμα που ζωντανεύει στο ντοκιμαντέρ, προκαλώντας, ωστόσο, αντιδράσεις. Τα μάτια του Τζορτζ Μπένσον σχεδόν γύρισαν ανάποδα το 1989 όταν ανακοίνωσε το βραβείο American Music Award του Τζορτζ Μάικλ στην κατηγορία των αγαπημένων άλμπουμ soul/R&B. Αλλά ο χρόνος συχνά αλλάζει τις απόψεις: «Το ταξίδι του Μάικλ ως ομοφυλόφιλου λευκού άνδρα της εργατικής τάξης από το Λονδίνο, που αγαπούσε τη Μαύρη μουσική και τη Μαύρη κουλτούρα, εξηγεί τις μοναδικές εμπειρίες της κληρονομιάς του που λίγοι καλλιτέχνες (εκτός από τον Prince) θα επιτύχουν ποτέ», έγραψε ο Τζέισον Τζόνσον στο The Root, έναν ιστότοπο με Αφροαμερικανικά θέματα, δύο μέρες μετά τον θάνατο του τραγουδιστή.
Το γεγονός, ότι ο Μάικλ μπόρεσε να γράψει, να διασκευάσει και να παράγει σε τόσο υψηλό επίπεδο, τον τοποθετεί «στον σπάνιο αέρα του Sly Stone, του Prince ή του Shuggie Otis», τονίζει ο Μαρκ Ρόνσον στους New York Times, «Είναι τρελό, γιατί έκανε απίστευτη μουσική R&B, χωρίς να πάει στην Αμερική για να κάνει την ηχογράφηση» με Μαύρους μουσικούς, σημειώνει και προσθέτει, «Δεν είχε ανασφάλεια όντας ένα αγόρι λευκής soul από την Αγγλία».
Το1984, όταν ο Μάικλ ήταν ήδη ένα λαμπερό φαινόμενο της ποπ στην Αγγλία, βγήκε στην τηλεόραση και σύστησε τον Ντέιβιντ Οστιν, που έκανε το ντεμπούτο του με το σινγκλ, «Turn to Gold» (το είχαν γράψει μαζί και ο Μάικλ ήταν επίσης παραγωγός: «Γνωρίζω αυτόν τον νεαρό από τότε που ήταν 2 ετών», είπε, προτού ανακηρύξει τον φίλο του «το μεγαλύτερο αστέρι του 1984».
To Ντέιβιντ Οστιν είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ντέιβιντ Μόρτιμερ, που γεννήθηκε από Ιρλανδούς γονείς. Δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις. Αν και μερικές φορές αναφέρεται ως μάνατζερ του Τζορτζ Μάικλ, δεν ήταν· υπήρξε συνεργάτης, σύμβουλος, πληρεξούσιός του ενώ μετά τον θάνατο του φίλου του, είναι υπεύθυνος για τις καλλιτεχνικές αποφάσεις της περιουσίας του. Μίλησε θερμά για τον Τζορτζ Μάικλ στους New York Times, (μερικές φορές αναφερόμενος σε αυτόν στον ενεστώτα), και αστειεύτηκε για τη δική του ταπεινή δισκογραφική καριέρα. ( «Ποια καριέρα;»)
Οι δύο φίλοι είχαν το συγκρότημα Stainless Steel, αργότερα έπαιξαν με τους Executive, ένα πενταμελές συγκρότημα ska, μαζί με τον φίλο τους Αντριου Ρίτζλεϊ. Αλλά όταν οι Executive χώρισαν, ο Μάικλ και ο Ρίτζλεϊ συνέχισαν να συνεργάζονται, κάνοντας επιτυχία ως Wham! ενώ ο Οστιν κυνήγησε σόλο καριέρα: «Ηταν πολύ δύσκολο εκείνη την εποχή, να βλέπω τους δύο καλύτερους φίλους μου να έχουν τεράστια επιτυχία», παραδέχτηκε, «Μου πήρε μερικά χρόνια για να το αποδεχτώ». Η επιτυχία του Wham! «Μου άνοιξε την πόρτα στη βιομηχανία», συνέχισε ο Οστιν. Αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ο μεγαλύτερος σταρ του 1984…
«Ο Τζορτζ κι εγώ τσακωνόμασταν ως παιδιά, ακόμα και ως ενήλικες», είπε ακόμη ο Οστιν, «Αλλά ήμασταν απίστευτα κοντά. Μουσική, οικογένεια, στενές φιλίες, αυτά είναι τα πράγματα στη ζωή που γεμίζουν το κενό».