| CreativeProtagon
Θέματα

Ο πόλεμος στη Γάζα μπορεί να γεννήσει μια Χαμάς 2.0

Η τρομοκρατική απειλή ίσως επιστρέψει στην Ευρώπη, και όχι από τους διεθνιστές τζιχαντιστές του ISIS: οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ ενδέχεται να νομιμοποιήσουν τη θέση της εθνικιστικής ισλαμιστικής οργάνωσης ότι η ένοπλη αντίσταση είναι η μόνη λύση στο Παλαιστινιακό
Protagon Team

Οι αποτρόπαιες και αιματηρές, με περισσότερους από 1.400 νεκρούς, επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου χαρακτηρίστηκαν ευλόγως (από πολλές απόψεις) ως η 11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ. Πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, αντιδρώντας στις τρομοκρατικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα, οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια στο Ιράκ με στόχο να επιδείξουν την ισχύ τους και να εδραιώσουν την κυρίαρχη θέση τους στη διεθνή σκηνή, αντιμετωπίζοντας συντριπτικά την τρομοκρατική απειλή.

Ωστόσο, ενώ μαίνονταν οι δύο πόλεμοι, κατά τους οποίους σκοτώθηκαν τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι, εκδηλώθηκε μια μετάσταση της τρομοκρατικής απειλής σε όλον τον κόσμο, με τα όποια τρομοκρατικά δίκτυα να διευρύνονται και να ενισχύονται επιχειρησιακά, αναβαθμίζοντας συγχρόνως τις όποιες επιδιώξεις τους.

Μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, όπως έκαναν οι ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το Ισραήλ δήλωσε πως στόχος του είναι να «εξουδετερώσει» τη Χαμάς, κηρύσσοντας τον πόλεμο εναντίον της Γάζας. Ενδέχεται, ωστόσο, η τακτική της «καμένης γης» που ακολουθούν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις στη Γάζα, να δημιουργήσουν, τελικά, «μια Χαμάς 2.0, κάτι πολύ πιο βαθιά ριζωμένο και πιο ακραίο», προειδοποιεί σε ανάλυσή του στην Telegraph ο Τσαρλς Λίστερ, ανώτερος συνεργάτης της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης Middle East Institute με ειδίκευση στην τρομοκρατία και στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.

Πού εδράζεται, όμως, η ανησυχία του αμερικανού ειδικού; Καταρχάς, στην έκταση και στη σφοδρότητα της αντίδρασης των Ισραηλινών. Αναφέρει ενδεικτικά ότι μέσα σε μόλις έξι ημέρες στη Γάζα –την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου– έπεσαν 6.000 βόμβες, ενώ στις πιο έντονες φάσεις της εκστρατείας κατά του ISIS στη Συρία και στο Ιράκ, το 2015 και το 2016, ρίχνονταν κατά μέσο όρο 2.500 βόμβες τον μήνα, σε μια περιοχή 100 φορές μεγαλύτερη από τη Λωρίδα της Γάζας.

 Σύμφωνα με το ελεγχόμενο από τη Χαμάς υπουργείο Υγείας της Λωρίδας, από τότε που οι ισραηλινές δυνάμεις άρχισαν να σφυροκοπούν τη Γάζα έχουν σκοτωθεί περίπου 8.800 άνθρωποι, κυρίως μικρά παιδιά (περισσότερα από 3.600) και γυναίκες (30%). Σύμφωνα με την οργάνωση Save the Children, ο αριθμός των παιδιών που σκοτώθηκαν σε μόλις τρεις εβδομάδες στη Γάζα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των παιδιών που σκοτώθηκαν σε ένοπλες συγκρούσεις ανά τον κόσμο –σε περισσότερες από 20 χώρες– σε ένα ολόκληρο έτος, τα τελευταία τρία χρόνια. Την ίδια ώρα, το 63% του πληθυσμού της Γάζας έχει ήδη εκτοπιστεί και το 15% όλων των πολυκατοικιών έχει καταστραφεί, όπως αναφέρει ο ΟΗΕ.

Οσον αφορά την εξίσωση της Χαμάς με τον ISIS (λόγω της αποτρόπαιης και αδιάκριτης φύσης των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου), ωσάν τα δύο κινήματα να ήταν ένα, σύμφωνα με τον Τσαρλς Λίστερ είναι άστοχη. Καταρχάς, επειδή «η Χαμάς είναι ένα πολιτικό ισλαμιστικό κίνημα του οποίου η δράση χαρακτηρίζεται από τα μέλη της “αντιστασιακή” και βασίζεται σε μια ρητά εθνικιστική ατζέντα» εξηγεί.

Βομβαρδισμένο τοπίο στη Γάζα: ο θάνατος, η καταστροφή και η απελπισία γεννούν και αναγεννούν την τρομοκρατία – δεν την καταστέλλουν, της δίνουν επιχειρήματα (REUTERS/Mohammed Al-Masri)

Για τον ISIS τα μέλη της Χαμάς είναι αποστάτες που τους αξίζει ο θάνατος, ενώ στη Γάζα η Χαμάς καταστρέφει τακτικά τζιχαντιστικούς πυρήνες των οποίων η ιδεολογία είναι πιο ακραία και διεθνιστική, περιλαμβανομένων πυρήνων του ISIS. Και τα προηγούμενα χρόνια στη Συρία ο ISIS πολέμησε ανοιχτά εναντίον ομάδων της αντιπολίτευσης που είχαν την υποστήριξη της Χαμάς, χαρακτηρίζοντας τα μέλη τους ως άπιστους. Η βία τους μπορεί να μοιάζει, αλλά ως κινήματα είναι εντελώς διαφορετικά.

«Η τρομοκρατία, γενικά, δεν μπορεί ποτέ να “εξαλειφθεί”, ειδικά όταν μια τρομοκρατική ομάδα έχει ρίζες μέσα σε μια υπόθεση που θεωρείται ευρύτερα δίκαιη. Το ISIS δεν είχε – η ιδεολογική βάση του καταδικάστηκε ομόφωνα και ο κόσμος κινητοποιήθηκε για να το καταπολεμήσει» γράφει ο αμερικανός αναλυτής.

Αντιθέτως, «ενώ η Χαμάς δεν αντιπροσωπεύει με κανέναν τρόπο την παλαιστινιακή υπόθεση, υπάρχει ο κίνδυνος η ισραηλινή εκστρατεία βομβαρδισμού της Γάζας να νομιμοποιήσει το αφήγημά της, ότι η ένοπλη αντίσταση είναι η μόνη δυνατή πορεία προς τα εμπρός» προσθέτει, θυμίζοντας ότι πληθυσμοί σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο έχουν βγει στους δρόμους αποδοκιμάζοντας την καταστροφή στη Γάζα, γεγονός που σε τέτοια κλίμακα είχε πολύ καιρό να παρατηρηθεί στην περιοχή.

Η νέα χερσαία εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα πιθανότατα θα επιφέρει ισχυρό πλήγμα στη Χαμάς. Σύμφωνα, όμως, με τον Τσαρλς Λίστερ, «η οργάνωση θα επιβιώσει και θα μπορούσε να μετατραπεί σε κάτι ακόμα πιο βίαιο σε σχέση με το παρελθόν. Ακόμα χειρότερα, η σφοδρή ισραηλινή απάντηση στη Γάζα και η βαθιά αίσθηση διεθνούς αδιαφορίας για το κόστος της σε αμάχους θα μπορούσαν να γεννήσουν μια εντελώς νέα γενιά τρομοκρατίας σε όλη τη Μέση Ανατολή και πέρα από αυτή».

Για αναζωπύρωση της διεθνούς τρομοκρατίας εξαιτίας της συνεχιζόμενης βίας στη Γάζα ανησυχεί και προειδοποιεί ήδη το FBI στις ΗΠΑ, ενώ εξίσου, αν όχι περισσότερο, κινδυνεύουν τα κράτη της Ευρώπης (όπου ήδη μαίνεται ένας πόλεμος).

Καθώς η βία στη Γάζα εξακολουθεί να κλιμακώνεται και κατευθυνόμενες από το Ιράν ένοπλες οργανώσεις σε ολόκληρη την περιοχή συνεχίζουν να στοχεύουν αμερικανικούς στόχους και το ίδιο το Ισραήλ, αυξάνονται οι εκκλήσεις για αποκλιμάκωση. Συγχρόνως, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν την ασυνέπεια της Δύσης, καθώς, ενώ καταδικάζει ομόφωνα τις ρωσικές επιθέσεις κατά πολυκατοικιών στην Ουκρανία ή τις πολιορκίες του Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία, παραβλέπει παρόμοια γεγονότα στη Γάζα.

«Το παλαιστινιακό ζήτημα ήταν κάποτε μια ισχυρή κραυγή συσπείρωσης για τους τζιχαντιστές σε όλον τον κόσμο, αλλά αυτό έπαψε να ισχύει τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει ο κίνδυνος τα τρέχοντα γεγονότα να το επαναφέρουν στο προσκήνιο και αυτή τη φορά οι αντιδράσεις δεν θα περιοριστούν τόσο τοπικά» συνοψίζει ο Τσαρλς Λίστερ.