Καθώς έχουμε επισήμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, εισέλθει σε μια νέα γεωλογική εποχή, στην Ανθρωπόκαινο –την περίοδο κατά την οποία ο Άνθρωπος με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του έχει αλλάξει σε τρομακτικό βαθμό το φυσικό τοπίο της Γης, ένας βρετανός επιστήμονας υποστηρίζει πως οι νέες μας συνήθειες (καθιστική ζωή, προσκόλληση στην τεχνολογία κ.τ.λ.) έχουν επιφέρει τόσο μεγάλη αλλαγή στην ανθρώπινη φυσιολογία που δεν αποκλείεται στο μέλλον αυτή η ζωή… ραστώνης που διάγουμε να αλλάξει μέχρι και το ίδιο μας το DNA οδηγώντας μέχρι και σε μια νέα γενιά ανθρώπων που θα μαστίζεται από μυωπία και παχυσαρκία.
Στο βιβλίο του Primate Change, ο Βίμπαρ Κρέγκαν-Ριντ αναρωτιέται ευσχήμως: «γιατί δεν υπάρχουν καρέκλες στη Βίβλο, στις τραγωδίες του Ομήρου ή στον Aμλετ του Σαίξπηρ που γράφτηκε το 1599; Οι καρέκλες εμφανίστηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα, και ξαφνικά στο μυθιστόρημα Bleak House του Ντίκενς εμφανίζονται 187 καρέκλες. Τι άλλαξε λοιπόν;».
Αυτό που άλλαξε είναι το «στάτους» της καρέκλας που μεταβλήθηκε λόγω των συνηθειών μας: από εκεί που οι πρώτες καρέκλες, οι θρόνοι, ήταν προνόμιο μόνο των βασιλιάδων ή των ευγενών, η καρέκλα εκδημοκρατικοποιήθηκε τον 19ο αιώνα, ενώ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την ταυτόχρονη εισβολή των νέων τεχνολογιών, όπως ο κομπιούτερ, σχεδόν επέβαλε την ύπαρξη της στο modus vivendi μας.
Βασικά, αυτό που άλλαξε είναι πως «αν η σύγχρονη ζωή μας είναι, σχηματικά, ένα μπουκέτο “καθιστικών συμπεριφορών”, τότε οι καρέκλες είναι οι μίσχοι. Έχουν καταντήσει τόσο αναγκαίες στη σύγχρονη ζωή που τα περισσότερα από όσα κάνουμε καθημερινά φαίνονται αδιανόητα χωρίς αυτές. Σε έρευνα που διεξήχθη από το British Heart Foundation αποδείχθηκε ότι παραμένουμε καθισμένοι σε καρέκλες, πολυθρόνες ή καναπέδες περίπου 9,5 ώρες ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι αδρανείς για περίπου το 75% του χρόνου τους», λέει ο Κρέγκαν-Ριντ.
Κι αυτό το γεγονός προκαλεί αρκετά προβλήματα, δεδομένης και μιας σχετικής μελέτη του 2012 που διερεύνησε τις επιδράσεις της καθιστικής ζωής συγκρίνοντας δεδομένα από 7.813 γυναίκες. Η έρευνα διαπίστωσε ότι εκείνες οι γυναίκες που κάθονταν για δέκα ώρες την ημέρα είχαν μικρότερα τελομερή, μια μορφή πρωτεϊνών που προστατεύουν τα χρωμοσώματά μας από φθορές και αποτελούν δείκτη κυτταρικής γήρανσης.
«Οι καθιστικές συνήθειες τους τις είχαν μεγαλώσει ηλικιακά κατά 8 χρόνια με ορισμένες μελέτες να υποστηρίζουν σθεναρά ότι ακόμη και ελαφριά καθημερινή άσκηση δεν είναι σε θέση να αναστρέψει αυτή την κατάσταση», προσθέτει ο επιστήμονας.
«Αυτές οι μελέτες -όπως και πολλές άλλες- επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι θα πρέπει πλέον να σκεφτόμαστε προτού προβούμε στην αγορά μιας νέας καρέκλας», καταλήγει με νόημα ο Κρέγκαν-Ριντ.