Υπάρχει μία αγία τριάδα Ιταλών σχεδιαστών που απ΄τα χέρια της βγήκαν μερικά από τα σημαντικότερα αυτοκίνητα στον πλανήτη: ο Τζιορτζέτο Τζιουτζιάρο, ο Λεονάρντο Φιοραβάντι και ο Μαρτέλο Γκαντίνι – ανεξαρτήτως σειράς. Πείτε το πλανητική σύμπτωση, πείτε το τάιμινγκ της νεότερης αναγεννησιακής ιστορίας, και οι τρεις είναι γεννημένοι το 1938, με διαφορά μερικών μηνών. Και, ευτυχώς για αυτόν τον κονσερβοποιημένο κόσμο όπου συχνά τα αυτοκίνητα μοιάζουν βασανιστικά ίδια μεταξύ τους, ζουν και οι τρεις λίγο πριν εκπνεύσει το 2021.
Τις τελευταίες μέρες, ο Γκαντίνι, ως συνήθως αφοπλιστικά απλός, όπως είναι όλοι οι γεμάτοι και χωρίς άγχος απόδειξης άνθρωποι, έδωσε μία συνέντευξη στους Forbes. Τι να αποδείξει, δηλαδή; Τα έργα του μιλάνε από μόνα τους: η Lamborghini Miura, το πιο σέξι, κεντρομήχανο, υπεραυτοκίνητο της εποχής, η Alfa Romeo Montreal, η Lancia Stratos, η Citroën BX, η πρώτη BMW 5 Series, η Ferrari Dino, το πρωτότυπο της Lamborghini Diablo, το Renault 5 Turbo, η Maserati Ghibli, το Fiat X1/9, ακόμα και το Autobianchi A112. Και αυτά είναι μερικά μόνο που βγήκαν απ΄τα σκίτσα του. Στην εποχή του δεν υπήρχαν εξομοιωτές, ούτε προγράμματα με copy-paste. Βγήκαν όλα απ΄το λαβύρινθο του μυαλού του και τις καταβολές μιας χώρας που ανέκαθεν είχε το στιλ και την αισθητική σε υψίπεδα Ιμαλαΐων.
Ο άνθρωπος ήταν (και παραμένει …) μακράν μπροστά. Δεν ήταν απλώς ο ευφυής, χαρισματικός ντιζάινερ που έβγαζε ένα εντυπωσιακό κόνσεπτ και μετά άφηνε τον κόσμο και τους κατασκευαστές να αναρωτιούνται για το πώς θα βρει το δρόμο της παραγωγής. Έκανε haute couture αλλά με προσαρμογή στο μαγαζί, όχι μόνο στη γκαλερί για μερικούς τρελούς.
Βαθύς γνώστης της συνολικής διαδικασίας, από το Α έως το Ω, μύστης της τεχνικής που δίνει λύσεις σε απλές ή σύνθετες ερωτήσεις βιομηχανικού σχεδιασμού. Όπως, για παράδειγμα, τα φλας που είναι ενσωματωμένα στους πλαϊνούς καθρέφτες. Πλέον κυκλοφορούν ανάμεσά μας σε πολλά καθημερινά αυτοκίνητα και, αν αναρωτιέστε ποιος το πρωτοσκέφτηκε σ΄αυτό που οδηγείτε, ναι, ήταν ο σεβάσμιος κύριος που βλέπετε στις φωτό. Τα ΄χε πρωτοβάλει, μια φορά και έναν καιρό, στη Maserati Chubasco.
Μεταξύ άλλων, ο Γκαντίνι σχολιάζει και τη «χαμένη ευκαιρία» στη νέα σοδειά των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Εξηγεί για να μην παρεξηγηθεί: η νέα σοδειά των EV (Electric Vehicles) είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να απελευθερωθούν οι σχεδιαστές από δεσμά δεκαετιών. Σε ένα ηλεκτρικό δεν υπάρχει ψυγείο (άρα μπορείς να διαμορφώσεις όπως θες τη μάσκα), δεν υπάρχει ογκώδης κινητήρας (άρα μπορείς να σχεδιάσεις με μεγαλύτερη ελευθερία τους όγκους) και δεν υπάρχουν πολλά παραδοσιακά εξαρτήματα – από σαζμάν μέχρι εξατμίσεις. Θεωρητικά, αυτό παρέχει τεράστιο εύρος στο να προταθεί κάτι τελείως ριζοσπαστικό. Ωστόσο, όπως λέει, «οι σχεδιαστές και το μάρκετινγκ έχουν επιλέξει να μιμηθούν τα γνωστά και και δεν υπάρχει κάτι που να λες ‘’wow, αυτό είναι κάτι διαφορετικό, κουβαλάει ένα νέο μήνυμα’’. Είναι ντροπή».
Αν τα παραπάνω σας φαίνονται ενδιαφέροντα, είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον το βίντεο με ωραίο οπτικοκαουστικό στο YouTube. Εφ’ όλης της ύλης με τον άνθρωπο που σχεδίασε από υπεραυτοκίνητα μέχρι σπίτια και ελικόπτερα. Ο μεγάλος μαέστρος στην οθόνη σας: