Ο Μάθιου ΜακΚόναχι, 51 ετών, γεννήθηκε στο Γιουβάλντε του Τέξας. Η καριέρα του στην υποκριτική ξεκίνησε με τηλεοπτικές διαφημίσεις πριν από την επιτυχημένη συμμετοχή του ως πρωταγωνιστής στην ταινία «Η ετυμηγορία» (1996). Επαιξε επίσης τις ταινίες «Ο γάμος του εραστή μου» (2001), «Δικηγόρος σκοτεινών υποθέσεων» (2011) και «Dallas Buyers Club» (2013), με την οποία κέρδισε το Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου. Ζει στο Οστιν με τη σύζυγό του Καμίλα και τα τρία παιδιά τους, ηλικίας 13, 11 και 8 ετών.
Ο 51χρονος αμερικανός ηθοποιός χρειάζεται εννιά ώρες ύπνο καθημερινά, «οπότε μπορεί να μην έχω ξυπνήσει πριν τις 9 το πρωί», λέει σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στους βρετανικούς The Times. Η Καμίλα χρειάζεται πολύ λιγότερο ύπνο και είναι ήδη σηκωμένη εκείνη την ώρα ετοιμάζοντας τα παιδιά. Τα πρωινά του είναι σπαρτιάτικα, λέει στον Ντάνι Σκοτ: «Τσεκάρω τον εαυτό μου ψυχικά και σωματικά, διαβάζω λίγο “Daily Stoic”, γκρέιπφρουτ και αυγά για πρωινό».
Eπρεπε να φτάσει τα 100 κιλά για έναν πρόσφατο ρόλο, οπότε προσπαθεί ακόμα να χάσει μερικά. «Είμαι ματαιόδοξος;», αναρωτιέται… «Σωστά», απαντάει. Εχει να κάνει με τη φροντίδα του εαυτού του. Ο ΜακΚόναχι δεν περνάει ώρες παρατηρώντας τον εαυτό του στον «καταραμένο καθρέφτη». Αλλά παραδέχεται ότι του αρέσουν εκείνες οι μέρες που βλέπει ο είδωλό του και σκέφτεται, «Είσαι ωραίος». Δεν συμβαίνει πάντα, λέει στον δημοσιογράφο των The Times.
Πρόσφατα ασχολήθηκε για μεγάλο διάστημα τη συγγραφή της αυτοβιογραφίας του, «Greenlights». «Προσπάθησα να είμαι ειλικρινής» λέει, «αλλά υπήρχαν ορισμένες ιστορίες, για παράδειγμα, με κακοποίησε ένας άντρας όταν ήμουν 18 ετών, οπότε αποφάσισα να αφήσω τις λεπτομέρειες επειδή δεν ήθελα αυτές οι ιστορίες να γίνουν πρωτοσέλιδο», αποκαλύπτει.
«Με έχουν ρωτήσει αν επινόησα πράγματα για την παιδική μου ηλικία. Όχι, αυτή ήταν η ζωή μου στο Γιουβάλντε», λέει στον Ντάνι Σκοτ. Οι γονείς του ΜακΚόναχι παντρεύτηκαν τρεις φορές και χώρισαν δύο. Στογσπίτι τους γινόντουσαν πολλοί καυγάδες. Κάποτε είδε τον αδερφό του να χτυπά τον πατέρα του άσχημα με ένα ξύλο. Ωστόσο «όταν ξύπνησε ο μπαμπάς, έκλαψε με δάκρυα ευτυχίας. Για εμάς η παιδική ηλικία ήταν μια ιεροτελεστία μετάβασης στον ανδρισμό», λέει.
Η δική του μέθοδος ανατροφής των παιδιών του, βέβαια, είναι πολύ διαφορετική, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που προσπαθεί να τους μεταδώσει: «Αν θέλετε να ζήσετε σε αυτό το σπίτι, υπάρχουν κανόνες και υπάρχουν δουλειές που πρέπει να κάνετε. Είναι η σειρά σας να πάτε να μαζέψετε το τα κακά του σκύλου αυτή την εβδομάδα, οπότε πηγαίνετε να το κάνετε. Ετοιμάζουμε όλοι το φαγητό μας και τα παιδιά κάνουν μεσημεριανό γεύμα τα Σαββατοκύριακα. Ποτέ μην ξεχνάτε την αξία ενός δολαρίου. Ναι, μου αρέσει να μπορώ να βγάζω την πιστωτική μου κάρτα και να λέω, “θα το φροντίσω αυτό”, αλλά αν μπορώ να εξοικονομήσω μερικά δολάρια θα το κάνω. Πρέπει να δίνεις σημασία στα σεντς γιατί αθροίζονται», λέει αναφερόμενος στις αξίες του.
Στα 51 του η καριέρα του πήρε τον δικό της ενδιαφέροντα δρόμο, παραδέχεται. Μπορεί να έχετε ακούσει: «Ο Μάθιου ΜακΚόναχι θα είναι κυβερνήτης του Τέξας και στη συνέχεια πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών». Ο ηθοποιός γράφει ότι κέρδισε με την αξία του αυτά τα 51 χρόνια και τώρα ψάχνει «τον καλύτερο τρόπο» για να τα ξοδέψει, πράγμα που μπορεί να είναι κάτι σαν τη διοίκηση, μπορεί και όχι: «Απλώς κοιτάζω γύρω μου για να δω τι θα μπορούσα να κάνω και πού μπορώ να είμαι πιο χρήσιμος», λέει αποκαλύπτοντας τις πολιτικές του φιλοδοξίες.
«Η πολιτική δεν είναι τόσο εκρηκτική με τον Μπάιντεν στην εξουσία, αλλά φαίνεται ότι μετατρέψαμε το δικομματικό σύστημα σε ένα είδος ορθόδοξης θρησκείας. Αν είμαι στην αντίθετη πλευρά από τη δική σας, τότε είμαι κακός», λέει και προτείνει «Πρέπει να επανεισαγάγουμε την ιδέα της συζήτησης και της αντιπαράθεσης, γιατί αν χάσουμε τη δύναμη της αντιπαράθεσης χάνουμε τη δύναμη της ενότητας. Αυτό δεν αφορά μόνο την πολιτική. Αφορά όλους εμάς», υποστηρίζει.
Ο ΜακΚόναχι αποκαλύπτει ακόμα στους The Times ότι τρώνε όλοι μαζί σαν οικογένεια. Στις εννέα το βράδυ τα παιδιά είναι στο κρεβάτι, έχοντας βουρτσίσει τα δόντια τους. Μετά οι δυο τους με την Καμίλα ακούνε μουσική. Τα Σαββατοκύριακο παίζει μπόνγκο, «αλλά όχι γυμνός όπως παλιά». Μια φορά, μάλιστα, αποκαλύπτει, τον συνέλαβαν ενώ έπαιζε μπόνγκο γυμνός…
«Μετά κοιμάμαι ή σκέφτομαι», λέει στη συνέντευξή στην βρετανική εφημερίδα. Τι είδους σκέψεις κάνει; Πράγματα όπως ότι «το πρόβλημα είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο που έχει εμμονή με την άμεση ικανοποίηση και έχει ξεχάσει την αξία της θυσίας. Η θυσία με αποζημίωσε πολλές φορές, στην τράπεζά μου και στην ψυχή μου», αποκαλύπτει.
Ηταν όλα τέλεια στη ζωή του; «Οχι, τα έχω κάνει θάλασσα και έχω κάνει λάθη, αλλά μέσω της θυσίας είμαι καλύτερος, πιο ευτυχισμένος άνθρωπος. Φανταστείτε μια σειρά από φωτιές, που είναι αναμμένες μπροστά σας σε μεγάλη απόσταση. Θέλετε ζεστασιά, οπότε ρίχνετε μερικά ξύλα ακόμη. Γιατί δεν βλέπετε μακροπρόθεσμα; Μαζέξτε όλα αυτά τα ξύλα και, στο τέλος του ταξιδιού, μπορεί να βρείτε την Βαλχάλα», λέει, αναφερόμενος στον παράδεισο των γενναίων πολεμιστών που ονειρεύονται οι Βίκινγκ.