Η είδηση ήταν ότι ακυρώθηκε ο πρώτος γυναικείος διαστημικός περίπατος της NASA επειδή δεν υπήρχαν στολές στο νούμερο των γυναικών που θα συμμετείχαν. Και η Καρολάιν Κριάντο Πέρεζ, συγγραφέας του βιβλίου «Invisible Women: Exposing Data Bias in a World Designed for Men», σε συνέντευξή της στο BBC με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό, είπε ότι δεν εξεπλάγη καθόλου όταν το άκουσε.
Η ίδια, άρχισε να μελετά ζητήματα άνισης μεταχείρισης μεταξύ των δύο φύλων, όταν ανακάλυψε ότι τα ιατρικά στοιχεία σε σχέση με τα εμφράγματα, βασίζονταν αποκλειστικά στα συμπτώματα που εμφανίζουν οι άνδρες και είναι εντελώς διαφορετικά με τα αντίστοιχα των γυναικών. Αυτή η παράλειψη, ήταν κάτι παραπάνω από επικίνδυνη, καθώς έχει οδηγήσει στο να μην ληφθούν σοβαρά για παράδειγμα συμπτώματα όπως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, που συχνά αποτελεί προάγγελο του γυναικείου εμφράγματος, θέτοντας σε τεράστιο κίνδυνο την υγεία πολλών γυναικών.
«Με τον ίδιο τρόπο, η NASA θεωρεί ότι το μέγεθος large είναι κοινό σε άνδρες και γυναίκες, ενώ δεν είναι, ειδικά όταν πρόκειται για ειδική διαστημική στολή» εξηγεί η συγγραφέας.
Από τα αλεξίσφαιρα γιλέκα της Αστυνομίας που δεν υπολογίζει το σχήμα του γυναικείου στήθους μέχρι τις προστατευτικές μάσκες που παραείναι μεγάλες για τα γυναικεία πρόσωπα, η Κριάντο Πέρεζ λέει πως η λίστα είναι πολύ μεγάλη και πολύ κατατοπιστική.
Ακολουθούν οι επτά βασικοί λόγοι, που αποδεικνύουν ότι αυτός ο κόσμος, δεν είναι φτιαγμένος για γυναίκες. Ή, ότι τουλάχιστον έχει πολλά κατασκευαστικά λάθη.
Διαστημικές στολές
Ο άνθρωπος μπορεί να έχει πατήσει εδώ και πολλά χρόνια στη Σελήνη, αλλά ακόμη δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει διαστημικές στολές στα μέτρα των γυναικών. Η NASA βρέθηκε αντιμέτωπη με την κατακραυγή μέσω Twitter, όταν έγινε γνωστό ότι η αστροναύτης Αν ΜακΛέιν επρόκειτο να χάσει το διαστημικό ταξίδι της ζωής της, λόγω… μεγέθους.
Οπως έγινε γνωστό, τα βασικά διαθέσιμα μεγέθη είναι τα medium, large, extra-large. Τα small βγήκαν εκτός προϋπολογισμού από τη δεκαετία του ’90, λόγω κάποιων περικοπών που έπρεπε να γίνουν. Αυτό αυτομάτως σήμαινε πως το ένα τρίτο του γυναικείου πληρώματος, δεν μπορούσε να βρει στολή στο σωστό νούμερο.
Στρατιωτικός εξοπλισμός
Το 2016, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ άρχισαν να στρατολογούν γυναίκες για το πεδίο της μάχης, σε θέσεις που μέχρι τότε ήταν ανδροκρατούμενες. Προστέθηκαν λοιπόν οκτώ μικρότερα νούμερα για τις στολές, δεν συνέβη όμως το ίδιο στον υπόλοιπο εξοπλισμό, όπως ήταν οι αρβύλες και τα κράνη.
Οι γυναίκες του αμερικανικού στρατού πήγαν στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν μέχρι το 2018 φορώντας στρατιωτική εξάρτυση σχεδιασμένη για άνδρες. Πολλές ήταν εκείνες που σε μετέπειτα συνεντεύξεις τους, είχαν πει ότι, προκειμένου να προσαρμόσουν τα γιλέκα μάχης στο σώμα τους, έβαζαν διάφορα προσθετικά από μέσα, από υφάσματα μέχρι σφουγγάρια, με τον κίνδυνο να αφήσουν μέλη του σώματός τους ακάλυπτα στο πεδίο μάχης.
Αυτή η άνιση μεταχείριση έχει τις ρίζες της από παλιά. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι οι γυναίκες μπορούσαν να βρεθούν σε κάποιο άλλο σημείο εκτός γραφείου, ο αμερικανικός στρατός δεν είχε μπει στον κόπο να δημιουργήσει ειδικές στολές για άλλα πόστα, όπως για μηχανικούς.
Κούκλες δοκιμών για τρακάρισμα (Car crash dummies)
Η αμερικανική κυβέρνηση δεν εξέτασε επαρκώς τον αντίκτυπο μιας σύγκρουσης σε μία γυναικεία κούκλα δοκιμών, μέχρι το 2012. Επί δεκαετίες, οι συγκεκριμένες κούκλες βασίζονταν στον μέσο όρο του ανδρικού σώματος.
Αυτό, σύμφωνα με έρευνες, σήμαινε πρακτικά πως οι γυναίκες οδηγοί που τράκαραν με το αυτοκίνητό τους είχαν 47% μεγαλύτερες πιθανότητες να τραυματιστούν σοβαρά σε σύγκριση με τους άνδρες και 71% για πιο ελαφρύ τραυματισμό.
Πάνω κάτω, το ίδιο συνέβαινε και στα αντίστοιχα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στα πέντε βασικά τεστ που υπάρχουν, μόνο ένα διευκρινίζει ότι πρέπει να χρησιμοποιείται και η γυναικεία κούκλα – και μάλιστα, χρησιμοποιείται μόνο στη θέση του συνοδηγού!
Smartphones
Η ολοένα και μεγαλύτερες οθόνες των «έξυπνων τηλεφώνων» φαίνεται, όπως παραπονιούνται πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο, πως δεν σκέφτονται καθόλου το γεγονός ότι η γυναικεία παλάμη είναι συνήθως πολύ μικρότερη από την ανδρική.
Αθλητική περιβολή
Οταν ο σούπερ σταρ του αμερικανικού μπάσκετ Στέφεν Κάρι σχεδίασε πέρυσι μία νέα σειρά για παιδικά αθλητικά παπούτσια, δεν υπήρχαν καθόλου νούμερα για κορίτσια. Ενα εννιάχρονο κορίτσι, η Ράιλι, του έγραψε γράμμα, ρωτώντας τον γιατί δεν σκέφτηκε καθόλου τα κορίτσια.
«Ξέρω ότι στηρίζεις τις αθλήτριες, γιατί έχεις δύο κόρες. Ελπίζω να κάνεις κάτι για να το διορθώσεις αυτό», του έγραψε η Ράιλι μεταξύ άλλων.
Εκείνος, ανταποκρίθηκε άμεσα και από τον Μάρτιο του 2019, υπάρχουν και αθλητικά παπούτσια για κορίτσια – αν και πάλι, η αγορίστικη σειρά έχει μεγαλύτερη ποικιλία.
Εργαλεία και στολές για επιστήμονες
Οπως δήλωσε στο BBC η βιολόγος Τζέσικα Μάουντς, το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού που έχει χρησιμοποιήσει στην καριέρα της, είναι σχεδιασμένη για άνδρες.
«Δεν είναι ζήτημα γοήτρου, έχει να κάνει με κάτι πολύ πιο σημαντικό, την προσωπική μας ασφάλεια. Αν οι ειδικές στολές παραείναι φαρδιές πάνω σου, υπάρχει ο κίνδυνος να πιαστεί ένα μανίκι του σε ένα μηχάνημα που βρίσκεται εν κινήσει. Αν οι ειδικές μπότες σού είναι μεγάλες, μπορείς ανά πάσα στιγμή να παραπατήσεις και να πέσεις. Οι εναλλακτικές που υποτίθεται ότι είναι σχεδιασμένες για γυναίκες, είναι συνήθως πιο ακριβές και έχουν μικρότερες, καθόλου χρηστικές τσέπες – λες και η δουλειά που κάνουμε, δεν είναι εξίσου σημαντική με αυτή των συναδέλφων μας» λέει χαρακτηριστικά.
Θέσεις γραφείου
Ακόμη και ο εργασιακός χώρος όμως, συχνά διαμορφώνεται με βάση τις ανδρικές ανάγκες και προτιμήσεις.
Η ειδική φόρμουλα που είχε προβλεφθεί για τον μέσο όρο θερμοκρασίας στα γραφεία των ΗΠΑ στα 60s, ήταν βασισμένη στον μεταβολισμό ενός 40χρονου άνδρα που ζυγίζει 70 κιλά. Σύμφωνα όμως με επιστημονικές μελέτες, οι ανάγκες για θερμότητα, έχουν διαφορά μέχρι και πέντε βαθμούς από το ανδρικό στο γυναικείο σώμα.
Ολες λοιπόν οι συζητήσεις για ομαδική εργασία κάνουν φτερά, όταν οι γυναίκες καταλήγουν να δουλεύουν σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, χωρίς να νιώθουν -στην κυριολεξία-, ζεστασιά στον χώρο.
Εκτός από τις χαμηλές θερμοκρασίες, οι γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες και με τις καρέκλες γραφείου, οι οποίες είναι και αυτές σχεδιασμένες για άνδρες. Αλλά και εκτός εργασιακού χώρου, όταν βρίσκονται σε κάποιο μπαρ, τα σκαμπό έχουν ύψος κατάλληλο για άνδρες, ενώ οι γυναίκες χρειάζεται πολλές φορές να… σκαρφαλώσουν προκειμένου να καθίσουν και να απολαύσουν το ποτό τους. Και φυσικά, ακόμα και όταν καταφέρουν να καθίσουν, το ύψος του σκαμπό αφήνει πολύ εκτεθειμένο το γυναικείο σώμα, σε περίπτωση που η γυναίκα φορά κοντή φούστα ή φόρεμα.
Καταλήγοντας, η Κριάντο Πέρεζ τονίζει πως οι αλλαγές σε όλα αυτά τα ζητήματα γίνονται με πολύ αργούς ρυθμούς και πως «αν δεν υπήρχε η κατακραυγή από τα social media, η NASA μπορεί να μην αντιδρούσε τόσο άμεσα με την απολογητική της απάντηση».
«Θυμώνω όμως τόσο πολύ κάθε φορά που σκέφτομαι όλες αυτές τις γυναίκες που ζουν τη ζωή τους νομίζοντας ότι έχουν κάποιο πρόβλημα, ότι είναι ανεπαρκείς και μικρές, ακριβώς επειδή τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι φτιαγμένο στο δικό τους μέγεθος» λέει με παράπονο.