| CreativeProtagon
Θέματα

Ο Λιγνάδης ως… «Τσε Γκεβάρα του έρωτα»

Ο τέως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, αντιμέτωπος τώρα με ένα «τοξικό κλίμα φημών», όπως ο ίδιος το έθεσε στην πρόσφατη παραίτησή του, είχε εκφράσει πολλές φορές, σε συνεντεύξεις του, τη σχέση του με το σεξ, ή με αυτό που ονομάζουμε, πολιτικώς ορθά, έρωτα, εννοώντας τη σεξουαλική πράξη. Ας δούμε μερικές από τις κατά καιρούς δηλώσεις του περί σεξ - έρωτα
Protagon Team

«Τα πάντα στον κόσμο έχουν να κάνουν με το σεξ, εκτός από το ίδιο το σεξ. Το σεξ έχει να κάνει με την εξουσία», είχε πει ο Οσκαρ Ουάιλντ.

Ακόμη και αν δεν δεχτούμε ότι η στάση απέναντι στο σεξ είναι η στάση απέναντι στην εξουσία, η φραστική αποτύπωση της σχέσης μας με το σεξ μπορεί να λέει πολλά.

Ο τέως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρης Λιγνάδης, αντιμέτωπος τώρα με ένα «τοξικό κλίμα φημών», όπως ο ίδιος το έθεσε στην πρόσφατη παραίτησή του, είχε εκφράσει πολλές φορές, σε συνεντεύξεις του, τη σχέση του με το σεξ, ή με αυτό που ονομάζουμε, πολιτικώς ορθά, έρωτα, εννοώντας τη σεξουαλική πράξη.

Οταν δε κατηγορήθηκε για έπαρση, έσπευσε να διευκρινίσει: «Δεν θέλω να πουλάω τσάμπα μαγκιά. Σίγουρα δεν θα μιλούσα έτσι, αν δεν είχα φτιάξει το στάτους που έχω σήμερα. Εχω φτάσει, όμως, σε μια ηλικία που ακόμη και να κατουρήσω πάνω στη σκηνή θα πουν “μμμ, τι τόλμη ο Λιγνάδης”».

Σεξ και εξουσία και στάτους. Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις δηλώσεις του περί σεξ – έρωτα:

«Είμαι εθισμένος στο σεξ», δήλωνε το 2016 σε τηλεοπτική συνέντευξη, για να ανασκευάσει λίγο αργότερα και μετά τον σάλο που προκάλεσε η δήλωσή του, τη λέξη «εθισμένος». Για να διευκρινίσει την «αυτοκαταστροφική και εξουσιαστική σχέση που τον δένει με το σεξ». Διορθώνοντας και αυτό, ακόμη αργότερα, με το πολιτικώς ορθό «έρωτα». Εννοώντας όμως πάντα τη γενετήσια πράξη.

«Το σεξ, νομίζω ότι όπως σε όλο τον κόσμο, μου αρέσει πάρα πολύ. Το σεξ είναι ένα από τα ωραιότερα πράγματα στον κόσμο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ακούω κάποιον να λέει “έχω εθισμό”» (2016).

«Δεν έχει υπάρξει φάση της ζωής μου που να μην ήθελα καθόλου σεξ. Οταν είμαι πολύ πιεσμένος ίσως, αλλά όχι πάντα» (2016).

«Ο πατέρας μου (σ.σ.: ο σημαντικός φιλόλογος, δάσκαλος, συγγραφέας, θεατράνθρωπος και κριτικός θεάτρου Τάσος Λιγνάδης) γάμ…ε τη ζωή και την υγεία του για τον έρωτα. Αυτά τα λίγα λεπτά χαράς, όταν συναντιούνται δύο σώματα ή δύο βλέμματα μπορούν να σου γαμ…ν χρόνια ζωής. Κατά τη γνώμη μου βέβαια, δεν σ’ τα γαμ…ε. Σ’ τα γονιμοποιούν. Είναι η ίδια πράξη, αλλά αν υπάρξει γονιμοποίηση, κάτι βγήκε» (2017).

«Με εμπνέουν οι αρχές ζωής του πατέρα μου, Τάσου Λιγνάδη, η ερωτικότητα και η σωκρατικότητά του. Δε με εμπνέει τίποτα στο παρόν, παρά μόνο ο έρωτας και τίποτε άλλο. Αυτή είναι η πηγή έμπνευσής μου» (2017).

«Ας μου τύχει η καψούρα και ας πάει στον διάολο η αξιοπρέπεια. Αν πρέπει να τη διατηρήσεις είναι γιατί λειτουργεί αφροδισιακά. Είναι αφροδισιακό δηλαδή, να κάνεις τον δυνατό. Καψουρεύτηκα και θα κοιτάξω την αξιοπρέπεια; Τι λέτε ρε; Δεν με ενδιαφέρει η αξιοπρέπεια. Με ενδιαφέρει να είμαι ερωτευμένος» (2016).

«Ο έρωτας με έχει κάνει πολλές φορές ρόμπα. Χωρίς έρωτα είμαι σε μαρασμό. Δεν μπορώ να δημιουργήσω. Δεν μπορώ καν να καταστρέψω γιατί και αυτό μια δημιουργία είναι. Στη δική μου ζωή, ο έρωτας παίζει σχεδόν καταστρεπτικά σημαντικό ρόλο» (2016).

«Ο έρωτας; Εχω φάει πολύ τα µούτρα µου, πόσο πια να αντέχω; Μεγαλώνω»(2016).

«Για μένα, ο έρωτας εμπεριέχει τη φιλομάθεια, δηλαδή τη διάθεση να ψάχνομαι, να κινούμαι, να ρισκάρω, να δοκιμάζομαι σε αυτό που αγαπώ. Ο έρωτας είναι το καρδιοχτύπι που σου προκαλεί αυτό που ερωτεύεσαι, ο κραδασμός, η δόνηση, το διονυσιακό στοιχείο» (2020).

«Αυτός που πάει προς το φως του έρωτα και ας ξέρει ότι θα καεί, αυτός είναι ο αληθινός Τσε Γκεβάρα. Θα ήθελα να είμαι ο Τσε Γκεβάρα του έρωτα» (2019).

«Δεν θέλω να γίνω σκατόγερος. Από αυτούς τους μίζερους, που γκρινιάζουν και τους φταίνε όλα και ‘Αχ, αυτοί οι νέοι’. Καμιά φορά κατηγορούμε αυτό που δεν μπορούμε να είμαστε. Και η νιότη βέβαια είναι πολύ ρατσιστική με τους μεγάλους. Ακούς ατάκες όπως “Φύγε από εδώ, ρε γέρο”, “Άντε, βρε θεία”. Αγαπώ πολύ τη νιότη, όχι μόνο ως ηλικία αλλά και ως στάση ζωής. Ομως ο Τσε ήταν ένας. Πολλοί θέλησαν να γίνουν Τσε, κρεμώντας απλώς μια αφίσα στον τοίχο τους» (2019).

«Νομίζω ότι ο έρωτας είναι ακόμη ταμπού. Οπως ταμπού θεωρείται και το σεξ και ας το παίζουμε άνετοι» (2017).

«Μ’ αρέσει το σεξ, αλλά όχι ως φαστφουντάδικο. Θα έλεγα καλύτερα ως καλή κουζίνα. Σε ποιον δεν αρέσει το σεξ; Μόνο το cyber sex θεωρώ θλιβερό. Λυπάμαι τη νέα γενιά γι’ αυτήν την εικονική πραγματικότητα. Χάνεται η καύ…α. Γνωρίζεις τη σάρκα μέσα από εικόνες, αντί να πας να την κυνηγήσεις, να την πιάσεις. Είναι σαν να έχεις δει θάλασσα με πολλές λεπτομέρειες αλλά μόνο μέσω ίντερνετ, σαν να έχεις κολυμπήσει εικονικά. Μην πεις στον άλλον “έλα να μιλήσουμε για έρωτα”. Πες του “έλα να κάνουμε έρωτα”» (2017).

«Στον “Οιδίποδα”, η γυναίκα πότε είναι η Εύα της Βίβλου, πότε η Παναγία της Παλαιάς Διαθήκης και της Καινής Διαθήκης. Και, δυστυχώς, πιστεύω ότι στον σημερινό άνδρα αυτά αδυνατούν να συνυπάρξουν. Δηλαδή αν αγαπάς μια γυναίκα, δεν μπορείς να έχεις και σεξουαλική σχέση μαζί της. Δεν μπορείς να αποφασίσεις αν η γυναίκα είναι μήτρα που γεννάει ή κόλπος που δέχεται» (2019).

«Η αγάπη είναι δύσκολο πράγμα, πρέπει να ματώσεις – δεν μιλάω για τον έρωτα. Η αγάπη θέλει κόπο για να υποχωρήσει το εγώ απέναντι στον άλλον, μαθαίνεται με πολύ υψηλά δίδακτρα» (2019).

«Ο έρωτας είναι διαφορετικός από την αγάπη. Ο έρωτας είναι εγωιστικό συναίσθημα. Ο έρωτας έχει να κάνει με το εγώ μας. Εμένα μου λείπεις, εγώ δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα, για μένα είσαι ο σκοπός της ζωής μου. Τον έρωτα τον καταλαβαίνεις στην απουσία του άλλου. (…) Οταν θα μιλήσω για τη ζωή μου, θα είμαι απόλυτα ειλικρινής και αποστομωτικός. Δεν αφορά κανέναν τι χρώμα είναι το βρακί μου. Κανέναν, όμως! Γιατί, στην τελική, και το βρακί είναι ένα ρούχο» (2018).