Το κωδικό του όνομα στη Secret Service των ΗΠΑ (όπου υπηρέτησε από το 1958 έως το 1975) ήταν «Dazzle» (θαμπώνω, θάμπος) και εξακολουθεί να είναι ένας ζωντανός θρύλος – σίγουρα ένας από τους πιο διάσημους μυστικούς πράκτορες των ΗΠΑ, παρά τα 91 χρόνια που φέρει στις πλάτες του.
Στο James J. Rowley Training Center, τη στρατιωτική βάση όπου εκπαιδεύονται οι σωματοφύλακες των προέδρων των ΗΠΑ και των οικογενειών τους, ένας δρόμος φέρει το όνομά του, ενώ στο πρόσωπό του βασίστηκε η ταινία «In The Line of Fire» του 1993 με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ιστγουντ. Κατά την πολυετή καριέρα του προσέφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του σε πέντε αμερικανούς προέδρους: Αϊζενχάουερ, Κένεντι, Τζόνσον, Νίξον και Φορντ.
Για τον Κλιντ Χιλ ο λόγος, ο οποίος στις 22 Νοεμβρίου 1963 μετείχε στην αυτοκινητοπομπή του προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στο Ντάλας. Η φωτογραφία που «πάγωσε» για πάντα το άλμα που έκανε ο 31χρονος, τότε, Χιλ, από το πίσω μέρος της προεδρικής λιμουζίνας, στην προσπάθειά του να σώσει τον πρόεδρο Κένεντι από τους θανάσιμους πυροβολισμούς του Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ είναι εδώ και δεκαετίες ιστορική. Ωστόσο, παρότι η αποστολή του ήταν η προστασία της Τζάκι Κένεντι, ο Κλιντ Χιλ εξακολουθεί να μην έχει αποδεχτεί πλήρως το γεγονός ότι δεν κατάφερε να σώσει τον πρόεδρό του.
Μιλώντας (μέσω Zoom) με τη Μανουέλα Καβαλιέρι και την Ντονατέλα Μουλβόνι του il venerdi, του εβδομαδιαίου περιοδικού της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica, o περίφημος γηραιός πρώην πράκτορας αποκάλυψε ότι επί χρόνια το είχε βάρος στη συνείδησή του, αλλά δεν μπορούσε να το μοιραστεί με κανέναν. Εως ότου συνάντησε τη συγγραφέα Λίζα Μακάμπιν, μαζί με την οποία άρχισε σιγά σιγά να επεξεργάζεται τις όποιες τραυματικές εμπειρίες του στο πλαίσιο μιας μακράς διαδικασίας, κατάληξη της οποίας ήταν η συγγραφή, από κοινού, τεσσάρων βιβλίων (μπεστ-σέλερ των New York Times) και ένας γάμος (το 2021).
Το πιο πρόσφατο είναι το «My Travels With Mrs. Kennedy», το οποίο κυκλοφόρησε πέρυσι στις ΗΠΑ και αποτελεί συνέχεια του «Mrs. Kennedy and Me», το οποίο εστιάζεται στη σχέση του Κλιντ Χιλ με την Τζάκι Κένεντι. Μια σχέση συμβιωτική, δεδομένου ότι ήταν σωματοφύλακάς της επί μία τετραετία, από το 1960 έως το 1964. «Επρόκειτο για μια ανάθεση που αρχικά δεν με είχε ενθουσιάσει» παραδέχτηκε κατά τη συνομιλία του με τις ιταλίδες δημοσιογράφους. Ωστόσο, στη συνέχεια, ανάμεσα στην Πρώτη Κυρία και τον σωματοφύλακά της αναπτύχθηκε μια πιστή φιλία.
Αφορμή για τη συγγραφή του τελευταίου βιβλίου αποτέλεσε η αναπάντεχη ανακάλυψη, στο γκαράζ της κατοικίας του στην πόλη Αλεξάντρια της Βιρτζίνια, ενός μπαούλου που περιείχε φωτογραφίες, σημειωματάρια και διάφορα αναμνηστικά (ακόμη και μια κατασκοπευτική κάμερα) από τα ταξίδια που πραγματοποίησε συνοδεύοντας και προστατεύοντας την Τζάκι Κένεντι ανά τον κόσμο – στη Γαλλία, στη Βρετανία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στο Μαρόκο, στην Ινδία και στο Πακιστάν, στο Μεξικό και στη Λατινική Αμερική.
Ομως στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Κλιντ Χιλ στο ιταλικό περιοδικό μίλησε σχεδόν αποκλειστικά για το γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του: τη δολοφονία του JFK. «Εκείνη την ημέρα δεν έπρεπε καν να ήμουν εκεί. Ο μοναδικός λόγος ήταν η Πρώτη Κυρία. Σπανίως συνόδευε τον σύζυγό της σε πολιτικά ταξίδια στις ΗΠΑ, αλλά ενόψει των εκλογών του 1964 είχε αποφασίσει να τον συνδράμει, δεδομένου ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Το 1960 είχε κερδίσει οριακά στο Τέξας και επρόκειτο για μια πολύ σημαντική για εκείνον Πολιτεία, όπου δεν συμφωνούσαν όλοι με την υποστήριξη που παρείχε στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα».
Οσον αφορά τη μοιραία στιγμή, «όταν άκουσα τον πρώτο πυροβολισμό, το μοναδικό που σκέφτηκα ήταν να σώσω τον πρόεδρο χρησιμοποιώντας το σώμα μου ως ασπίδα. Λόγω της θέσης μου στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου της μυστικής υπηρεσίας, πίσω από την προεδρική λιμουζίνα, ήμουν ο μοναδικός που μπορούσε να αντιδράσει γρήγορα. Ωστόσο, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έπεσαν ακόμη δύο πυροβολισμοί. Δεν υπήρξα πιο γρήγορος από μια σφαίρα» σημείωσε, μαρτυρώντας, εμμέσως, πως η σκέψη ότι δεν κατάφερε να σώσει τον πρόεδρό του εξακολουθεί να τον τρώει.
«Τη στιγμή που έπεσε ο τρίτος και θανάσιμος πυροβολισμός έφτασα στο πίσω μέρος του προεδρικού οχήματος πηδώντας στο πορτμπαγκάζ. Υπήρχαν παντού αίματα, κομμάτια φαιάς ουσίας και θραύσματα οστών» εξακολουθεί να θυμάται ακόμη, σχεδόν 60 χρόνια μετά.
«Η κυρία Κένεντι ανέβηκε στο πορτμπαγκάζ από το πίσω κάθισμα. Ηταν σοκαρισμένη και προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του εγκεφάλου του συζύγου της που είχαν τιναχτεί στον αέρα. Ούρλιαξα στον οδηγό να σπεύσει στο νοσοκομείο, αλλά αντιληφθήκαμε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι. Σφηνώθηκα στο πίσω μέρος, ως ασπίδα από πιθανούς άλλους πυροβολισμούς που θα μπορούσαν να πέσουν καθώς τρέχαμε προς το Parkland Memorial Hospital. Εκείνη κρατούσε το κεφάλι του στα γόνατά της και την άκουσα να του λέει πως τον αγαπούσε. Αφού φτάσαμε στο τμήμα πρώτων βοηθειών, της ζήτησα να τον αφήσει, αλλά είχε παραλύσει. Κατάλαβα πως δεν ήθελε να τον δουν σε εκείνη την κατάσταση, οπότε έβγαλα το παλτό μου και τον σκέπασα. Μόνο τότε τον άφησε» πρόσθεσε ο πρώην σωματοφύλακας της Τζάκι Κένεντι.
Οσον αφορά τη μεταξύ τους σχέση, «ήξερα να διαβάζω τη σκέψη της. Με ήθελε μαζί της ακόμη και όταν είπε το ύστατο χαίρε στον σύζυγό της» είπε. «Μετά την κηδεία, μέσα στη νύχτα, μου ζήτησε να τη συνοδεύσω στο κοιμητήριο του Αρλινγκτον, ούτως ώστε να προσευχηθεί μαζί με τον κουνιάδο της Μπομπ μπροστά στην Αιώνια Φλόγα. Οταν περνάς πολύ καιρό με κάποιον, αναπόφευκτα αναπτύσσεται μια συναισθηματική σχέση. Εκείνη την περίοδο περνούσα περισσότερες ώρες με τα παιδιά των Κένεντι παρά με τα δικά μου» συμπλήρωσε.
Αφού συνταξιοδοτήθηκε, ο Κλιντ Χιλ προσεγγίστηκε από πολλούς συγγραφείς που του πρότειναν να γράψουν από κοινού βιβλία για τη δολοφονία του JFK και τους Κένεντι γενικότερα. «Αλλά πριν συναντήσω τη Λίζα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, δεν το θέλησα ποτέ. Αντιθέτως, έκαψα τα πάντα, περιλαμβανομένων και των σημειώσεών μου. Περιέργως, μου ξέφυγε ένα σημειωματάριο».
Η σύζυγός του, που έμεινε δίπλα του κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με τις δημοσιογράφους του il venerdi, εξήγησε ότι επρόκειτο για ένα ημερολόγιο «που επανέφερε στη μνήμη του πολλές οδυνηρές αναμνήσεις», περιλαμβανομένης και εκείνης της απόπειρας αυτοκτονίας στην οποία προέβη ο ίδιος (επιχείρησε να πνιγεί στο Παλμ Μπιτς) λίγο μετά τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.