Οπως γράφουμε καιρό τώρα, το τσουνάμι της κινεζικής αυτοκινητοβιομηχανίας έρχεται με φόρα. Ο κρότος θα ακουστεί δυνατά – κάτι που ισχύει τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Αμερική. Στη δεύτερη, το κατεστημένο της αυτοκινητοβιομηχανίας και οι ρυθμιστικές αρχές ανησυχούν πως αν φθάσουν τα κινεζικά αυτοκίνητα στις αμερικανικές ακτές τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα και οι εγχώριοι κατασκευαστές δεν θα μπορέσουν να τα ανταγωνιστούν. Βασικά, σε τιμές.
Υπό αυτήν την απειλή –και, εδώ που τα λέμε, δεν χρειαζόταν ευφυία πυρηνικού επιστήμονα για να προβλεφθεί η πορεία των κινεζικών BEV (Battery Electric Vehicle)– ο πρόεδρος Μπάιντεν φέρεται να έχει καταλήξει στην απόλυτη και μάλλον μονοκόμματη λύση: αύξηση των δασμών εισαγωγής μέχρι και 100%.
Η Wall Street Journal κατέγραψε όλη τη λογική των μέτρων και το πού θα στοχεύει ο εσωτερικός προστατευτισμός των ΗΠΑ απέναντι στα «καθαρών» τεχνολογιών κινεζικά αυτοκίνητα. Συγκεκριμένα, εκτιμάται πως τα σχετικά τιμολόγια επιβαρύνσεων θα ξεκινούν από 25% και θα φθάνουν, όπως προαναφέρθηκε, στο 100% της αρχικής αξίας. Σε όποια επιβάρυνση θα μπορεί να υπάρχει και ένα επιπλέον πάγιο 2,5% ως εισαγόμενο προϊόν.
Μέχρι στιγμής, ο υφιστάμενος δασμός ήταν ικανός να αποθαρρύνει την είσοδο κινεζικών κολοσσών στις ΗΠΑ, όπως η BYD, που, ως γνωστόν, έχει έρθει με δύο νέα καταστήματα και στην ελληνική αγορά. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπάιντεν φέρεται να ανησυχεί ότι δεν θα είναι αυτό αρκετό για να αποτρέψει τα ολοένα και πιο φθηνά αυτοκίνητα, που μπορούν εύκολα να υποβαθμίσουν ακόμα και τα πιο προσιτά καινούργια αυτοκίνητα που πωλούνται στις ΗΠΑ.
Για παράδειγμα, προσθέστε μια επιβάρυνση 100%, συν τα κόστη μεταφοράς, σε περιπτώσεις τύπου Geely Panda Karting, ενός πάμφθηνου (των 6.700 δολαρίων) μικρού κινεζικού αυτοκινήτου με αστείο όνομα, και γίνεται πολύ λιγότερο ελκυστικό από ένα Nissan Versa με παρόμοια τιμή, που κατασκευάζεται στo Mεξικό.
Με το που το θέμα άρχισε να παίρνει διαστάσεις και ο Τζο Μπάιντεν να προβαίνει σε επίσημες δηλώσεις, ήρθε και η αναμενόμενη απάντηση από Κίνα μεριά. Συγκεκριμένα, επίσημες Αρχές δήλωσαν ότι σε περίπτωση που προβούν οι ΗΠΑ σε μια τέτοια πολιτική, αντίστοιχα η Κίνα θα επιβαρύνει κατά 25% τις εισαγωγές τόσο των αμερικανικών όσο και των ευρωπαϊκών αυτοκινήτων – για αρχή, τα μεγάλου κυβισμού.
Ελάτε όμως που τα τελευταία χρόνια, τόσο οι ΗΠΑ όσο, κυρίως, και η Ευρώπη, επένδυσαν και επενδύουν δισεκατομμύρια στο να διεκδικούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς από τους καταναλωτές της νέας αχανούς υπερδύναμης. Ακόμα και η ίδια η αισθητική πολλών ευρωπαϊκών μοντέλων έχει διαμορφωθεί ώστε να είναι οικεία στη στυλιστική αντίληψη των Κινέζων.
Σε όλο αυτό προστίθεται η αναμονή της απόφασης της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τον έλεγχο τυχόν παράνομων επιδοτήσεων κινεζικών αυτοκινήτων και δημιουργίας συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού με τα ευρωπαϊκά. Το πράγμα χοντραίνει και οι δηλώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι «η έρευνα κατά των επιδοτήσεων θα είναι ενδελεχής», έδωσε τον τόνο του ανταγωνισμού.
Τέλος, την ίδια στιγμή και εδώ, στην Ελλάδα, έρχονται κινεζικά αυτοκίνητα που αναμένεται να αλλάξουν το τοπίο. Για παράδειγμα, το ξέρετε το Smart. Ε, καμία σχέση με τα νέα ηλεκτρικά μικρά, που πλέον αποτελούν κοινό πρότζεκτ μεταξύ Mercedes-Benz και Geely, σε δύο SUV τρομερά γρήγορα (σε βαθμό αυχενικού συνδρόμου), και δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι ξέραμε. Και δεν είναι αυτά τα μόνα κινεζικά που ετοιμάζονται για τη μεγάλη απόβαση. Ερχονται και άλλες εταιρείες στον «δρόμο». Μήπως όμως είναι αργά για Δυτικά δάκρυα;