Σύμφωνα με τον βρετανό δημοσιογράφο Ντένις Τζέκινσον, ο Προστ «υπήρξε ένας θερμός και απλός άνθρωπος που δεν βασιζόταν στο πάθος ή την έμπνευση, ούτε βαυκαλιζόταν με εντυπωσιασμούς και μπούρδες. Η διανοητική αυτοπειθαρχία του έφτανε σε τέτοιο επίπεδο, που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν». Δεν του ΄χε βγει τυχαία το αγωνιστικό παρατσούκλι «καθηγητής». Ο 66χρονος πλέον Αλέν έμεινε επίσης στην ιστορία ως ο μεγάλος αντίπαλος του Αϊρτον Σένα. Η κόντρα -κάποιοι μιλούν ακόμα και για μίσος- μεταξύ του πρόωρα χαμένου, παθιασμένου μύστη και του Γάλλου έχει γράψει τη δική της ιστορία στα χρονικά του σπορ.
Μάλιστα, η σύγκρουση αυτών των δύο διαμετρικά αντίθετων χαρακτήρων ήταν η βασική αιτία που ο Προστ προτίμησε να αποσυρθεί μετά το θρίαμβο του 1993, παρά να ξανασυναντηθεί στην ίδια ομάδα με τον Σένα. Βλέποντας το βίντεο που ανέβηκε πριν λίγες μέρες, πέραν του αυτοκινήτου που οδηγεί, της πανέμορφης, διθέσιας Alpine, μου έκανε εντύπωση ότι, κάπου στην αρχή, ο Προστ λέει χαμογελώντας ότι θα μπορούσε να ‘χε κατακτήσει περισσότερα πρωταθλήματα, για την ακρίβεια, ότι «ίσως να μου άξιζαν περισσότερα». Προφανώς και είναι μια μπηχτή, ακόμα και μετά από δεκαετίες, για το πώς έχασε τον τίτλο μετά από τη σκόπιμη σύγκρουση του Άιρτον, στην πίστα της Σουζούκα, το 1988.
Θυμάμαι επίσης πως σε μία συνέντευξή είχε αναφερθεί στο περιβόητο Γκραν Πρι του ’88, δηλώνοντας πως ήταν αποφασισμένος πως δε θα άφηνε ποτέ ξανά ανοιχτή την «πόρτα» (το κενό για την ευνοική γραμμή σε μια στροφή), ότι θα προτιμούσε να χάσει το πρωτάθλημα παρά να ξανακάνει το ίδιο λάθος.
Είχε προσθέσει ακόμα ότι ο Σένα ήταν «πάρα, μα πάρα πολύ ισχυρός σαν προσωπικότητα, αλλά ταυτόχρονα και πολύ αδύναμος όσον αφορά τις επιρροές που δεχόταν». Συγγνώμη για την ιστορική παρένθεση, την πάσα όμως μου την έδωσε ο Γάλλος στην αρχή του βίντεο. Του οποίου το βασικό θέμα δεν είναι φυσικά η κόντρα με τον Σένα αλλά αυτό το πανέμορφο διθέσιο, η Alpine A110 – εν προκειμένω στη συλλεκτική έκδοση Légende GT 2021. Το πισωκίνητο μπιζού, ένα αυτοκίνητο προορισμένο στην απόλαυση της οδήγησης, έχει ήδη κερδίσει, όπως λέει το κλισέ, κοινό και ειδικούς και ο Προστ μόλις παρέλαβε το πρώτο συλλεκτικό αντίτυπο. Γενικότερα, ωστόσο, η τύχη της Alpine δεν εμπεριέχει μακροζωΐα καθώς έχει ήδη αποφασιστεί να μην υπάρξει διάδοχός της ενόψει του μακροπρόθεσμου σχεδίου της Renault να εξοικονομήσει μερικά δισεκατομμύρια και να αφοσιωθεί στα ηλεκτρικά. Προς το παρόν πάντως, ο Προστ (κάπως αισθητά γερασμένος, είναι αλήθεια), φαίνεται να την απολαμβάνει σε ωραίους, έρημους δρόμους γεμάτους στροφές. Μια απόλαυση παρά τα υπολείμματα μιας κόντρας με ένα βραζιλιάνο «θεό» που απ’ ό,τι φαίνεται συνεχίζουν να τον βασανίζουν.