Το Qatargate δεν είναι μια συνηθισμένη υπόθεση δωροδοκίας με διαφθορείς και διεφθαρμένους. Το σκάνδαλο που κλονίζει τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, «μετατρέπεται σε ένα πραγματικό παιχνίδι κατασκόπων», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ανταποκριτές και οι απεσταλμένοι της La Repubblica στις Βρυξέλλες.
Κύριος πρωταγωνιστής του παιχνιδιού (και του σκανδάλου) αυτού είναι η DGED, η υπηρεσία πληροφοριών εξωτερικού του Μαρόκου. Κεντρικό ρόλο, όμως, έχουν επίσης η VSSE, η υπηρεσία πληροφοριών του Βελγίου και η κυβέρνηση του Κατάρ. «Το Μαρόκο και η Ντόχα υποδύονται τους μεγάλους διαφθορείς ή μάλλον αυτούς που κατάφεραν να διεισδύσουν στους θεσμούς της ΕΕ, ειδικά στο Ευρωκοινοβούλιο. Με έναν μόνο σκοπό: να επηρεάσουν την Ενωση και να το κάνουν αυτό με το πιο πειστικό τρόπο, μέσω του χρήματος και της διαφθοράς», γράφουν οι ιταλοί δημοσιογράφοι.
Ανασυνθέτοντας την υπόθεση με βάση τα στοιχεία που μπόρεσαν να συλλέξουν και έχουν στη διάθεσή τους οι βέλγοι εισαγγελείς, οι της Repubblica αναφέρουν πως όλα άρχισαν πριν από πέντε μήνες, όταν οι βελγικές μυστικές υπηρεσίες, συνεπικουρούμενες από αντίστοιχες υπηρεσίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένα «δίκτυο» που λειτουργεί «για λογαριασμό» του Μαρόκου και του Κατάρ.
Στο ένταλμα της εισαγγελίας, το οποίο εμπεριέχει πλήθος λεπτομερειών, γίνεται λόγος για μια ολόκληρη σειρά από ενέργειες οι οποίες αποφασίζονταν και συμφωνούνταν εντός ενός δοκιμασμένου συστήματος, με στόχο την άσκηση ολοένα μεγαλύτερης επιρροής στην έδρα της ΕΕ και σε πρόσωπα που κατέχουν καίριες θέσεις στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, κυρίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γιατί, όμως, να επιδιώκει το Μαρόκο να διεισδύσει τόσο βαθιά στις Βρυξέλλες; «Το ζήτημα είναι ο ρόλος του Ραμπάτ στη Δυτική Σαχάρα και οι μεταναστευτικές ροές», εξηγούν οι δημοσιογράφοι της La Repubblica. Οσον αφορά τη Δυτική Σαχάρα, οι Μαροκινοί επιθυμούν να μην εναντιωθεί η ΕΕ στη συνέχιση της κατοχής και του ελέγχου της διαφιλονικούμενης περιοχής από το Ραμπάτ (υπό τον έλεγχό του τελεί το 80% ενώ το υπόλοιπο 20% ελέγχεται από τους αυτονομιστές της Λαϊκής Αραβικής Δημοκρατίας της Σαχάρας που ζητούν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με στόχο την ανεξαρτησία). Οσον αφορά τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, το Ραμπάτ επιθυμεί απλά να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα με την ΕΕ.
Και φαίνεται πως οι Μαροκινοί δεν δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα να βρουν κάποιους πρόθυμους να «επηρεαστούν», στις τάξεις της Ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D). Στο ρεπορτάζ της Repubblica γίνεται λόγος για μια «κλίκα αποτελούμενη από τρεις Ιταλούς»: τον πρώην ευρωβουλευτή Αντόνιο Παντσέρι, τον νυν ευρωβουλευτή Αντρέα Κοτσολίνο και τον κοινοβουλευτικό του βοηθό και σύντροφο της Εύας Καϊλή Φραντσέσκο Τζόρτζι.
Πιο δραστήριο, όσον αφορά τις προσπάθειες αύξησης της επιρροής του εντός των ευρωπαϊκών θεσμών ήταν το Μαρόκο. Οι τρεις της κλίκας συναντιόντουσαν, συνομιλούσαν και δειπνούσαν με ανώτατα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών του Ραμπάτ ιδιαίτερα συχνά. Την πρώτη επαφή την έκανε ένας αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών του Μαρόκου ονόματι Μπελχαράς Μοχαμέντ, ο οποίος μπορούσε να βασίζεται και στη συνδρομή/διαμεσολάβηση ενός υψηλόβαθμου μαροκινού διπλωμάτη, του Αμντεραχίμ Ατμούν, πρέσβη του Μαρόκου στην Πολωνία, με τον οποίο είχαν στενές σχέσεις οι τρεις της κλίκας.
Η εμπλοκή ενός αξιωματικού της υπηρεσίας πληροφοριών και ενός διπλωμάτη στην υπόθεση «αποδεικνύει ότι επρόκειτο ξεκάθαρα για κρατική μηχανορραφία», συνοψίζουν οι ανταποκριτές της La Repubblica, επικαλούμενοι τα στοιχεία που κατάφερε να συλλέξει η VSSE, η υπηρεσία πληροφοριών και ασφάλειας του Βελγίου.
Ο πρέσβης του Μαρόκου στη Βαρσοβία φέρεται ότι διαδραμάτιζε κεντρικό ρόλο, ως το πρόσωπο που έδινε τις τελικές εντολές. Στην υπόθεση, όμως, εμπλέκεται και ένας άλλος Μαροκινός, ο Μοχαμέντ Γιασίν Μανσούρι, ο διευθυντής της DGED, της υπηρεσίας πληροφοριών του Μαρόκου, με τον οποίο συναντήθηκαν μάλλον και οι τρεις της κλίκας των Ιταλών. Μάλιστα σύμφωνα με τις βελγικές αρχές ο Παντσέρι φέρεται να μετέβη στο Μαρόκο τον Ιούλιο του 2021 για να συναντηθεί με τον Μανσούρι. Οι δύο άνδρες επρόκειτο «να συζητήσουν τη “στρατηγική” του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για να την επηρεάσουν», επισημαίνεται στο ρεπορτάζ της La Repubblica.
Η βελγική υπηρεσία πληροφοριών, παρότι δεν γνωρίζει εάν πραγματοποιήθηκε, τελικά, η συνάντηση του πρώην ευρωβουλευτή με τον διευθυντή της υπηρεσίας πληροφοριών του Μαρόκου, είναι σίγουρη πως είχε κανονιστεί. Σε κάθε περίπτωση οι βελγικές αρχές γνωρίζουν πως κάθε απόφαση του Αμντεραχίμ Ατμούν στη Βαρσοβία λαμβανόταν από κοινού με τον Αντόνιο Παντσέρι και/ή τον Κοτσολίνο. Στο δίκτυο φέρεται ότι ανήκε και ο Νικολό Φιγκά Ταλαμάνκα, επικεφαλής της μη-κυβερνητικής οργάνωσης No Peace Without Justice. Από το γραφείο του μαροκινού πρέσβη στη Βαρσοβία πέρασαν ο Παντσέρι, ο Κοτσολίνο αλλά και ο Τζουζέπε Μερόνι, πρώην κοινοβουλευτικός βοηθός του Παντσέρι και νυν της ευρωβουλευτή του Forza Italia Λάρα Κόμι.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Φραντσέσκο Τζόρτζι, ο σύντροφος της Εύας Καϊλή (ο οποίος κατά τη ανάκρισή του, ενέπλεξε στην υπόθεση, πέρα από τον Αντρέα Κοτσολίνο, και τον βέλγο ευρωβουλευτή Μαρκ Ταραμπέλα) «αντιμετωπιζόταν ως ένας “πράκτορας” του Παντσέρι. Τουλάχιστον έτσι τον χρησιμοποιούσαν οι μυστικές υπηρεσίες του Μαρόκου: αλλά ήταν ο Κοτσολίνο και ο Παντσέρι αυτοί που διαπραγματεύονταν την όποια συμφωνία με στόχο να καταστεί δυνατή η “ανάμειξη του Μαρόκου”», στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, γράφουν οι ιταλοί δημοσιογράφοι.
Οσον αφορά το Κατάρ, «το σύστημά του δεν ήταν πολύ διαφορετικό. Οι κανόνες, τελικά, ήταν οι ίδιοι και οι στόχοι ανάλογοι», στην προκειμένη περίπτωση ο εξωραϊσμός της τραγικής πραγματικότητας στο εμιράτο, όσον αφορά τα εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα. Ομως οι αρχές του Κατάρ ήταν πολύ πιο άμεσες, δεν κατέφυγαν σε κατασκόπους αλλά σε μέλη της κυβέρνησης, με τους ευρωπαίους αξιωματούχους να συνομιλούν απευθείας με τον υπουργό Εργασίας του Κατάρ Αλί μπιν Σαμίχ Αλ Μάρι.
Σχετικά με τις μίζες, οι βελγικές αρχές δεν έχουν καμία αμφιβολία πως το 50% το μοιράζονταν ο Παντσέρι με τον Τζόρτζι ενώ τα υπόλοιπα κατέληγαν στον Ταλαμάνκα. Με λίγα λόγια «στόχος ήταν τα χρήματα». Πώς, όμως, τα μέλη της κλίκας πληρώνονταν για τις υπηρεσίες τους; Με δύο τρόπους, όσον αφορά τις δοσοληψίες τους με την Ντόχα: είτε μέσω των λογαριασμών της MKO Fight Impunity είτε σε μετρητά.
Οι βελγικές αρχές δεν έχουν καμία αμφιβολία και σχετικά τη χρήση όλων αυτών των χρημάτων. Σύμφωνα με την εισαγγελία των Βρυξελλών οι αποδέκτες τους τα χρησιμοποιούσαν για την κάλυψη εξόδων «ενός τρόπου ζωής που ξεπερνούσε τις δυνατότητές τους» αλλά και για να δωροδοκούν εκείνους που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, τα οποία, όμως, ήταν συμφέροντα άλλων, του Μαρόκου και του Κατάρ, στην προκειμένη περίπτωση.