• Ζωντανεύοντας τα αγάλματα
Αν ερχόταν ένα τζίνι και μου έλεγε ότι μπορώ να κλειστώ ολομόναχη μέσα σε οποιοδήποτε μουσείο θέλω για ένα βράδυ, θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Βρίσκεται επί της Πατησίων, σε ένα από τα πιο παραμελημένα κομμάτια της πόλης, όμως είναι τόσοι πολλοί και τόσο εντυπωσιακοί οι θησαυροί που κρύβει μέσα, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι τουρίστες σχηματίζουν ουρές για να μπουν και να τους θαυμάσουν από κοντά.
Μέσα από μία σειρά εξαιρετικών φωτογραφιών του Intime News από πρόσφατες επισκέψεις πολυάριθμων τουριστών στο συγκεκριμένο μουσείο, προκύπτει η μαγεία της διάδρασης με τα αγάλματα που σου κόβουν την ανάσα. Ναι, σίγουρα ο αυστηρός κανόνας «Μην αγγίζετε» των μουσείων, ειδικά ενός τέτοιου μουσείου, μπορεί να γίνει βασανιστικός όταν νιώθεις την ανάγκη να έρθεις όσο πιο κοντά μπορείς με αυτά τα πετρωμένα αλλά και ολοζώντανα πλάσματα, που φιλοτεχνήθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν και βρίσκονται ακόμη ανάμεσά μας.
Σίγουρα έχει να κάνει και με το ταλέντο του φωτογράφου να βρίσκεται στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή, πάντως μέσα από τις συγκεκριμένες εικόνες, διακρίνεται μία διάχυτη χαρά, με ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου να απολαμβάνουν αυτά που βλέπουν, να προσπαθούν να μιμηθούν τη στάση του σώματος των αγαλμάτων, να τα απαθανατίζουν αχόρταγα με τα smartphones τους, ή απλώς, να τα πλησιάζουν όσο πιο κοντά τούς επιτρέπεται και να τα χαζεύουν με ανοιχτό το στόμα.
• Η νεράιδα και το παλικάρι
Αυτά είναι! Να σε ερωτευθεί κάποιος τόσο παράφορα, που να οπλίσει το χέρι του με μαύρο σπρέι και να γράψει με κεφαλαία γράμματα στον τοίχο: «ΕΙΣΑΙ Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ». Την ώρα που όλοι γράφουν βαριεστημένα μηνύματα στους εικονικούς «τοίχους» του Facebook, το να γράψεις κάτι με τα δικά σου γράμματα και μάλιστα ερωτικό ραβασάκι, ισοδυναμεί με επαναστατική πράξη. Δεν ξέρω αν η «νεράιδα» είδε τελικά αυτή την εκδήλωση θαυμασμού στο συγκεκριμένο στενό στο Παγκράτι. Το καλύτερο σενάριο θα ήταν να μένει ακριβώς απέναντι και με το που ξυπνάει, να το βλέπει. Τα συγχαρητήριά μας στο παλικάρι που βρήκε τον τρόπο να της εκφράσει πώς νιώθει, και μάλιστα με τον ολοδικό του γραφικό χαρακτήρα.
• ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΑΤΑ!
Ποιος είπε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φύλακας; Ολα είναι σχετικά. Περνώντας μπροστά από ένα μαγαζί με επισκευές ηλεκτρικών ειδών, το βλέμμα μου έπεσε χαμηλά, στο μικροσκοπικό άνοιγμα της κεντρικής πόρτας που υπάρχει ώστε να μπορεί να μπαινοβγαίνει άνετα η πρώτη κυρία του μαγαζιού, που δεν είναι άλλη, από μία χνουδωτή γάτα. Η προειδοποιητική ταμπέλα άλλωστε ακριβώς δίπλα από το γατίσιο αυτό κατώφλι, είναι ξεκάθαρη: «ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΑΤΑ». Είναι αυτά τα μικρά υστερόγραφα που αφήνουν οι ιδιοκτήτες καταστημάτων σε διάφορα σημεία της πόλης, αυτό το κλείσιμο του ματιού στην καθημερινή πλήξη που μας πιάνει και περνάμε και προσπερνάμε χωρίς να παρατηρούμε. Ως τη στιγμή, που ευτυχώς θα κοιτάξεις χαμηλά την κατάλληλη στιγμή και θα δεις ότι υπάρχει κάποιος που αγαπάει τόσο πολύ το κατοικίδιό του, ώστε του έφτιαξε ολόκληρο πέρασμα.
• Στον κόσμο τού delete
Το να είσαι εθισμένος στην οθόνη του υπολογιστή σου είναι πλέον μία πολύ κοινή πάθηση. Το να είσαι όμως τόσο πολύ, ώστε να τη μεταφέρεις ακόμη και στους τοίχους της πόλης, τότε ναι, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Εχει όμως και το γούστο της αυτή η βγαλμένη από την online ζωή τοιχογραφία που συναντάς στην οδό Χρήστου Λαδά, εκεί που σχηματίζει γωνία με τη Σταδίου. «Clear chat history» (Καθαρισμός του ιστορικού των συνομιλιών). «Are you sure?» (Είστε σίγουρος;).
Οι επιλογές είναι δύο: «Ακύρωση» ή «Ναι, είμαι σίγουρος». Εκεί λοιπόν, στη μέση του δρόμου, σε περιμένει η επιλογή που κάποτε έκανες, η κρίσιμη απόφαση που κάποτε πήρες. Διέγραψες για πάντα τις συζητήσεις που θα μπορούσαν να σε κάψουν αν έπεφταν σε λάθος χέρια; Ή προτίμησες να παίξεις με τη φωτιά, αφήνοντας τα αποδεικτικά στοιχεία να υπάρχουν και να σε στοιχειώνουν; Κάποτε κρύβαμε σκελετούς στη ντουλάπα μας. Τώρα τους κρατάμε στο inbox μας…
