Της έχουν καταλογίσει πολλά: άνοστη, σκληρή, δύσκολη στο μαγείρεμα – όπως και να το κάνουμε, τη στιγμή που θα βγει μοσχομυριστή στο τραπέζι, στολισμένη στην πιατέλα με τη γέμιση να ξεχειλίζει από μέσα της και να προετοιμάζει για τερψιλαρύγγιες μπουκιές, στα αυτιά μας, ας το παραδεχτούμε, ηχούν οι καμπάνες της γιορτής (ή και της κόλασης).
Οι bostanistas βάζουν στοίχημα πως, με τα κόλπα για σωστή μαρινάδα και νόστιμο γέμισμα, μπορούν να πείσουν ως και τους πλέον επίμονους αρνητές της γαλοπούλας να την ανακηρύξουν σε ντίβα των Χριστουγέννων.
Πρώτο βήμα η σαλαμούρα (brining), από αλάτι, ζάχαρη και μυρωδικά, που νοστιμίζει τα κρέατα όλων των πουλερικών, και όχι μόνο, κάνοντάς τα ζουμερά μέσα, με τραγανή πέτσα απ’ έξω (το μέγα ζητούμενο).
Δεύτερο, το άνοιγμα και κόψιμό της σε σχήμα πεταλούδας (butterflied) – τεχνική πολύτιμη και για το ψητό κοτόπουλο – που κάνει το ψήσιμό της υπόθεση μιας ώρας.
Ξεκινάμε…