Στο αίθριο του Palazzo Grassi κυριαρχεί ο «Δαίμονας με το Κύπελλο», ένα επιβλητικός ακέφαλος κολοσσός από ρητίνη ύψους πάνω από 16 μέτρα | Photographed by Prudence Cuming Associates © Damien Hirst and Science Ltd. All rights reserved, DACS/SIAE 2017
Θέματα

Η επιστροφή του Ντάμιεν Χιρστ είναι θρίαμβος ή ένα ναυάγιο;

Ο εκκεντρικός εικαστικός επιστρέφει με τους «Θησαυρούς Από το Ναυάγιο του Απίστευτου», μια μεγάλη συλλογή έργων, τα οποία υποτίθεται ότι διασώθηκαν από ένα βυθισμένο πλοίο στον Ινδικό Ωκεανό
Κική Τριανταφύλλη

Διάσπαρτα ανάμεσα στις αίθουσες που είναι αφιερωμένες στον χρυσό, υπάρχουν νομίσματα, πανοπλίες, ασήμι, αντικείμενα της συλλογής του Σιφ, που έχουν παρασυρθεί από τη θάλασσα και καλύπτονται από κοράλλια και πεταλίδες. Χα χα χα. Μια πολεμίστρια στους ώμους μιας αρκούδας, ύψος 7 μέτρων, υποδύεται τελετουργικά την κατάκτηση της θηλυκής αρκούδας, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τη θεά Άρτεμη. Και στην πλάτη της κολλημένο με τρόπο γκροτέσκο ένα ον με πόδια μύγας είναι η Αράχνη, η γυναίκα που η θεά Αθηνά μετέτρεψε σε αράχνη.  Πάντως, όλοι αυτοί οι ξεκαρδιστικοί μυθολογικοί παραλογισμοί έχουν γίνει με την τεχνική του χαμένου κεριού, οι αρχές της οποίας έχουν παραμείνει αναλλοίωτες εδώ και 5.000 χρόνια.

Το σπασμένο κεφάλι μιας αρχαίας αιγυπτιακής θεότητας σκαλισμένο σε πανέμορφο κόκκινο μάρμαρο δεν είναι ο ζωδότης Ατόν, «ο ηλιακός δίσκος από τον οποίο γεννάται το φως της ημέρας». Στην πραγματικότητα είναι η Ριάννα και αυτό που μοιάζει με ιερή επιγραφή στο στήθος της είναι το τατουάζ της.

Και ο «άγνωστος Φαραώ» με ένα χρυσό κρίκο περασμένο στη θηλή του είναι στην πραγματικότητα ο αμερικανός τραγουδοποιός και παραγωγός του κινηματογράφου Φάρελ Ουίλιαμς. Όπως και η Ριάννα, η δουλειά του Φάρελ είναι να παρέχει ένα σύγχρονο ισοδύναμο των Φαραώ και των αυτοκρατόρων που ο κόσμος συνήθιζε παλιότερα να προσκυνάει.

Γλυπτό γυναίκας που υποτίθεται ότι ανασύρθηκε από το βυθό (paolakikki/Palazzo Grassi – Punta della Dogana/Facebook)

Κάπως έτσι ο σύγχρονος κόσμος κάνει σκανδαλιστικές εμφανίσεις στην «αρχαία» συλλογή του Σιφ. Στο Palazzo Grassi, υπάρχει ένα γλυπτό που καλύπτεται με πεταλίδες, διατηρεί όμως το θολό περίγραμμα του Γκούφι του Ουόλτ Ντίσνεϊ. Και ένα άλλο με τίτλο «Ο Συλλέκτης με Φίλο» είναι ο ίδιος ο Ουόλτ κρατώντας το χέρι του Μίκυ Μάους.

«Με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ, σκέφτηκα θα μπορούσα να προσθέσω κάτι εντελώς αδύνατο. Λόγω του επικίνδυνου τρόπου με τον οποίο προσπάθησα να εξαπατήσω τους ανθρώπους, σκέφτηκα, ότι αν βάλω κι αυτό, δεν θα είναι τέχνασμα. Τότε άρχισα να σκέφτομαι τον Ντίσνεϊ. Τον Σιφ και την συλλογή του. Εμένα και αυτό που προσπαθούσα να κάνω. Και σκέφτηκα ότι όλα ήταν το ίδιο πράγμα. Και φαινόταν να έχει νόημα. Για να έχω ένα πρόσωπο που δημιουργεί έναν ολόκληρο κόσμο για τον ίδιο και για τους άλλους ανθρώπους, αυτό είναι που έκανε ο Σιφ. Αυτό είναι που κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες. Αυτό είναι που προσπάθησα να κάνω κι εγώ. Και είναι αυτό που έκανε ο Ουόλτ Ντίσνεϊ.», λέει ο Χιρστ.

Αν όμως ρίξει κανείς μια πιο προσεκτική ματιά στον φιλαράκο που κρατάει το χέρι του Μίκυ Μάους θα προσέξει ότι δεν είναι ο Ουόλτ Ντίσνεϊ αλλά ο ίδιος ο Ντάμιεν Χιρστ.

Info