Πρωταγωνιστούν σε διαφημίσεις, οι ιδιοκτήτες τους τα κουβαλάνε περήφανα στην αγκαλιά τους και ανεβάζουν στο Instagram φωτογραφίες τους μαζεύουν χιλιάδες φόλοουερς και άλλες τόσες καρδούλες και επιφωνήματα. Με τούτα και με κείνα λοιπόν η ράτσα του σκύλου-λουκάνικο απολαμβάνει τελευταία τεράστια δημοτικότητα. Στη Βρετανία τουλάχιστον. Μόδα είναι, όταν όμως η μόδα ξεκινάει από το Λονδίνο, είναι σίγουρο ότι θα πάει παντού. Ωστόσο οι ειδικοί προειδοποιούν το φαν κλαμπ της κοντοπόδαρης ράτσας, ότι η επιλογή του συγκεκριμένου κατοικίδιου μπορεί να μην είναι αναίμακτη.
Ειδικά οι άπειροι ιδιοκτήτες θα πρέπει να προσέχουν πώς συμπεριφέρονται στα «λουκάνικά» τους και επίσημα στα Dachshund ή τα Teckel όπως λέγονται τα σκυλιά με το μακρουλό σώμα και τα κοντά ποδαράκια, γιατί δεν είναι χαριτωμένα αξεσουάρ ούτε «σκυλιά τσάντας». Μπορεί να είναι παιχνιδιάρικα και πιστά, έχουν όμως γεννηθεί για να είναι κυνηγοί, θεωρούνται τα πιο επιθετικά σκυλιά στον κόσμο και είναι πολύ δύσκολο να εκπαιδευτούν. Σύμφωνα με το Dachshund Breed Council (Συμβούλιο που δημιουργήθηκε το 2007 από εκπροσώπους όλων των βρετανικών κλαμπ Dachshund) είναι «πιστοί σύντροφοι και καλά κατοικίδια ζώα για οικογένειες», αλλά απαιτούν «υπομονή και επιμονή».
Ράτσα γερμανική, για την ακρίβεια Dachshund σημαίνει «σκύλος του ασβού», δημιουργήθηκαν τον 18ο αιώνα από γερμανούς κυνηγούς που ήθελαν να καθαρίζουν τα χωράφια από τους ασβούς και να ακολουθούν τα ίχνη αγριογούρουνων και ελαφιών που είχαν τραυματιστεί. Έφτιαξαν μάλιστα και σκυλιά με ακόμα πιο κοντά πόδια για να μπορούν να τρυπώνουν σε φωλιές κουνελιών.
Η βασίλισσα Βικτώρια, ο Τζων Φ. Κένεντι, ο Πάμπλο Πικάσο και ο Άντι Γουόρχολ συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πιο διάσημους ιδιοκτήτες Dachshund, η Αντέλ είναι η πιο πρόσφατη. Η κορυφαία τραγουδίστρια της Βρετανίας διαθέτει ένα«μίνι λουκάνικο» που ακούει στο όνομα Λουί, όπως και χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες της. Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι Βρετανοί, τα έχουν λατρέψει, μάλιστα όσο πιο μικροσκοπικός είναι ο εκπρόσωπος της ράτσας τόσο πιο δημοφιλής γίνεται.
Την περασμένη χρονιά είχαν καταγραφεί από το Kennel Club (είναι η μεγαλύτερη οργάνωση για την φροντίδα της υγείας και την προστασία όλων των σκυλιών στη Βρετανία) σχεδόν 5.800 σκυλιά ράτσας Dachshund. Και τα 3.450 από αυτά -αριθμός που έχει τριπλασιαστεί από το μιλένιουμ και μετά- είναι «μινιατούρες» με λείο τρίχωμα. Η αυξητική τάση συνεχίζεται και φέτος αφού μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2016 είχαν καταγραφεί περισσότερα από 3.200 «λουκάνικα».
Πάμε τώρα στις διαδικτυακές στατιστικές. Τα περισσότερα γκουγκλαρίσματα του όρου «miniature Dachshund» από οποιαδήποτε άλλη χώρα γίνονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρατηρείται στις πόλεις Μάντσεστερ, Εδιμβούργο και Λιντς, ενώ το Λονδίνο είναι η πόλη με την ταχύτερη αύξηση εκπροσώπων της ράτσας. Ωστόσο οι ειδικοί ενημερώνουν τους φιλόδοξους ιδιοκτήτες ότι θα πρέπει να εκπαιδεύσουν πολύ προσεκτικά τα σκυλιά τους αφού τα «λουκάνικα» στην πραγματικότητα είναι κυνηγόσκυλα, που τους αρέσει να κυνηγούν ασβούς, αλεπούδες και κουνέλια.
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2008, τα Dachshund είναι η πιο επιθετική ράτσα σκύλων, έρχεται πρώτη σε μια λίστα με 33 ράτσες, με ένα στα πέντε σκυλιά να έχει δαγκώσει ή να προσπάθησε να δαγκώσει ξένους και ένα στα 12 να έχει δαγκώσει ξαφνικά τον ιδιοκτήτη του. Η μελέτη αυτή εξόργισε κάποιους ιδιοκτήτες που υποστηρίζουν ότι η επιθετικότητα δεν ήταν στη φύση των σκυλιών τους. Ωστόσο, ο πρόεδρος του Dachshund Breed Council, Ίαν Σηθ δήλωσε στους Times ότι είναι δύσκολο να εκπαιδεύσεις μια μινιατούρα στο σπίτι. Υποστήριξε ακόμη ότι είναι ράτσα εντελώς ακατάλληλη για άπειρους ιδιοκτήτες, τονίζοντας ότι πρόκειται για «κυνηγόσκυλα και όταν τους μυρίσει κάτι δεν ακούνε τίποτα.»
Ο κύριος Σηθ ανησυχεί ιδιαίτερα γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν μίνι Dachshund νομίζοντας ότι είναι σκυλιά αγκαλιάς και προειδοποιεί ότι μπορεί να γίνουν «θορυβώδη και καταστροφικά» αν δεν τους δοθεί αρκετή και κατάλληλη φροντίδα. Τόνισε επίσης ότι είναι πολύ καλά τεκμηριωμένο ότι «τα μικρά σκυλιά είναι πιο επιθετικά και πιο θορυβώδη από τα μεγαλόσωμα, οπότε ένα μη κοινωνικοποιημένο Dachshund ή χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση είναι σίγουρη πηγή προβλημάτων».
Ακόμη, προειδοποίησε ότι υπάρχουν αδίστακτοι εκτροφείς σκύλων: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αύξηση της δημοτικότητας [της συγκεκριμένης ράτσας] έχει τροφοδοτηθεί από τις συχνές εμφανίσεις τους στην τηλεόραση και σε διαφημιστικές καμπάνιες στον τύπο. Πολλοί διάσημοι εξάλλου έχουν μινιατούρες. Ανησυχούμε όμως γιατί αυτός ο συνδυασμός της σύγχρονης κουλτούρας των σελέμπριτι και του «πρέπει να αποκτήσω ένα τώρα» οδηγούν ανθρώπους ακατάλληλους να γίνουν ιδιοκτήτες ενός τέτοιου σκύλου σε ακατάλληλους εκτροφείς και εισαγωγείς που μάλιστα ανεβάζουν τις τιμές.» Προειδοποίησε επίσης ότι εκτροφείς που διαφημίζουν «σκύλους με σπάνια χρώματα» μπορεί στην πραγματικότητα να εκτρέφουν « σκύλους με σοβαρά προβλήματα υγείας».
Προσέξτε λοιπόν. Μπορεί τα περισσότερα Dachshund να είναι μικρόσωμα, αλλά έχουν τεράστια προσωπικότητα. Δεν είναι σκυλιά της τσάντας ή του καναπέ, ούτε lap dogs (όπως π.χ. τα pug) ούτε toys, είναι ξεροκέφαλα κυνηγόσκυλα, με μια ιδέα από terrier. Εντάξει;