Όταν ο Χιου Χέφνερ κρέμαγε γυμνή στα… μανταλάκια τη Μέριλιν Μονρόε, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1953, κανείς δεν περίμενε πως ο ίδιος, πάνω από μισό αιώνα μετά, θα έπαιρνε την απόφαση να αλλάξει ύφος και στιλ στο δικό του δημιούργημα. Το Playboy ετοιμάζεται να κλείσει τα 62 χρόνια ζωής του κι, όμως, σε λίγο καιρό δεν θα φιλοξενεί γυμνό.
Ο Χέφνερ πήρε την απόφαση να αλλάξει την… πρώτη ύλη του περιοδικού, βγάζοντας από τις σελίδες του και το εξώφυλλό του τις φωτογραφίες γυμνών γυναικών. Η είδηση προκάλεσε αντιδράσεις σε κοινό και media, αφού το αμερικανικό περιοδικό έγινε brand σε όλο τον κόσμο για δεκαετίες ολόκληρες. Το σήμα του έγινε από μπρελόκ μέχρι μπλουζάκια και για χάρη του σχηματίστηκε και μπήκε στα λεξικά ολόκληρη λέξη που χαρακτηρίζει συμπεριφορές και νοοτροπίες.
Η είδηση, μάλιστα, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και χαρακτηριστικό είναι πως το CNN τη συμπεριέλαβε στα Breaking News.
Όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του ο Σκοτ Φλάντερς, CEO της επιχείρησης, ο 89χρονος σήμερα Χέφνερ έδωσε τη συγκατάθεσή του να αφαιρεθούν οι γυμνές φωτογραφίες από την ύλη του περιοδικού. Εντάξει, όχι όλες οι γυμνές. Οι απολύτως γυμνές. Κι αυτό γιατί με την «ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση της πορνογραφίας στην καθημερινότητά μας, το τόσο γυμνό έγινε πασέ», όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Φλάντερς. Η αρχή πρόκειται να γίνει τον Μάρτιο του 2016, με το περιοδικό να διατηρεί παρ’ όλα αυτά την κλασική στήλη Playmate of the Month.
Το Playboy γαλούχησε γενιές και γενιές. Κυρίως άντρες. Άντρες που όταν ήταν ακόμη παιδιά έκρυβαν τα περιοδικά κάτω από το κρεβάτι, μέσα σε στρώματα και μπαούλα, σε συρτάρια και σε ντουλάπια. Τα παιδιά κάποτε έγιναν άντρες και το Playboy φιλοξενήθηκε στα φοιτητικά τους δωμάτια κι αργότερα στα εργένικα σπίτια τους. Όλα γύρω άλλαζαν, αλλά αυτό έμενε σταθερό. Τόσο σταθερό, όσο κι η αξία του γυμνού στην ανθρώπινη φύση. Και μην ξεχνάτε, μιλάμε για το περιοδικό που σύστησε σε ολόκληρο τον κόσμο τη Μέριλιν. Πριν καν γίνει διάσημη. Και φυσικά γυμνή, όπως –σχεδόν- την έφερε στον κόσμο η μητέρα της.
Κι, όμως, το Playboy δεν ήταν μόνο γυμνό. Ήταν κυρίως γυμνό αλλά ήταν και τέχνη. Γιατί είναι τέχνη να μπορείς να ταιριάξεις αρμονικά κείμενα και σκίτσα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και του Ρέιμοντ Κάρβερ λίγες σελίδες μακριά από ξανθιές Barbie με ανοιχτά τα πόδια ή λίγα εκατοστά παραδίπλα από τη νέα playmate του Καζακστάν.
Έστω κι αν κάποιοι έχουν ενστάσεις πάνω σε αυτό.
Το παρασκήνιο πίσω από την απόφαση
Η αμερικανική έκδοση του περιοδικού είναι εδώ και χρόνια μη κερδοφόρα. Για παράδειγμα, οι πωλήσεις του σήμερα κυμαίνονται στις 800.000 μηνιαία, ενώ το 1975 το αντίστοιχο νούμερο ξεπερνούσε τα 5.5 εκατομμύρια! Ωστόσο, κανείς δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις πωλήσεις που κάνει το έντυπο, αφού το brand του παραμένει ιδιαίτερα ισχυρό. Κι ο λόγος ύπαρξής του στην αμερικανική αγορά δεν είναι άλλος από τη συνέχεια που θέλει η ίδια η φίρμα να δώσει στον εαυτό της. Δεν νοείται να περάσει χρόνος και να μη συστήσει το Playboy… φρέσκο αίμα στο κοινό. «Η διαφορά μας με το VICE είναι πως εμείς απευθυνόμαστε στον άντρα που έχει δουλειά. Αυτό θα είναι πλέον το target group μας», εξηγούν τα στελέχη της εταιρείας.
Όπως ήταν φυσικό, οι χρήστες του twitter αντέδρασαν άμεσα και τα σχόλιά τους ήταν άλλες φορές καυστικά, άλλες φορές χιουμοριστικά. Όλα, όμως, ήταν γύρω από το τέλος μιας εποχής που άλλαξε τα δεδομένα στην παγκόσμια ιστορία του Τύπου.
Λίγα λόγια για τον Χέφνερ
Ο Χέφνερ σήμερα βρίσκεται ένα βήμα πριν την ένατη δεκαετία της ζωής. Κι έχει πάρα πολλά να θυμηθεί και να διηγηθεί στα εγγόνια του. Ειδικά για τα πρώτα χρόνια μετά το 1950, όταν και κατάφερε να πείσει τη μητέρα του να του δανείσει 1.000 δολάρια για να βγάλει το πρώτο τεύχος του Playboy, σε μια πουριτανική κατά βάση Αμερική, η οποία έβγαινε από τον πόλεμο και προσπαθούσε να κατακτήσει τον κόσμο. Ο κόσμος διψούσε για ελευθερίες και καταβρόχθιζε με μανία κάθε τι νέο. Από τη μόδα και τη μουσική, μέχρι τον τρόπο ζωής και τις τέχνες.
Στις 9 Απριλίου 1926, ο Χέφνερ γεννιέται στο Σικάγο κι από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καταπλήσσει τους γύρω του με το μυαλό του. Μάλιστα, κυκλοφορεί ένας αστικός μύθος για τον ίδιο. Το IQ του μετρήθηκε στις 152 μονάδες στο Γυμνάσιο Στάινμερτζ, αν κι οι καθηγητές του περιγράφουν ένα παιδί που βαριέται εύκολα τα μαθήματα και που δεν δείχνει ιδιαίτερο ζήλο για το σχολείο. Παρόλα αυτά, ο Χέφνερ ενδιαφέρεται για το σχολείο, αλλά από άλλη οπτική. Δεν αργί η ώρα που θα εκδώσει σχολική εφημερίδα και που θα δείξει σε όλους τους φίλους του πως το γράψιμο το έχει στο αίμα του.
Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χέφνερ θα βρεθεί στο Chicago Art Institute και στη συνέχεια θα σπουδάσει Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της γενέτειράς του, πριν πάρει την πρώτη του δουλειά στο περιοδικό Esquire που τότε μεσουρανούσε. Λίγο αργότερα θα τα παρατήσει όλα και θα αναζητήσει χρηματοδότες για το μεγάλο του όνειρο. Τα 8.000 δολάρια που μαζεύει από φίλους και γνωστούς και τα 1.000 που του δανείζει η μητέρα του είναι αρκετά για να ετοιμάσει και να κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος του Playboy, το οποίο αρχικά ήθελε να ονομάσει Stag Party.