Σύμφωνα με τις διαδικασίες που ακολουθούνται μέχρι τώρα στη βιομηχανία ενδυμάτων, πρώτα παράγονται τα ρούχα και στη συνέχεια πωλούνται. Μπορεί μάλιστα να απαιτηθούν εβδομάδες, αν όχι μήνες, για την παραγωγή τους οπότε αυτή πρέπει να είναι η σειρά. Μπορεί, ακόμη, η αρχική επένδυση να είναι δαπανηρή ενώ τα κομμάτια που δεν θα πωληθούν θα πρέπει να βγουν σε προσφορά.
Η Amazon, όμως, είχε μια άλλη ιδέα. Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Recode, έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα κατά παραγγελία σύστημα κατασκευής ενδυμάτων που θα της επιτρέψει να παράγει ρούχα μόνο αφού έχουν προηγηθεί οι παραγγελίες. Να σημειωθεί ότι ο γίγαντας του ηλεκτρονικού εμπορίου, που συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά, εξελίσσεται πλέον στον μεγαλύτερο πωλητή ενδυμάτων στις ΗΠΑ. Σύμφωνα, εξάλλου, με περσινό δημοσίευμα του Quartz, η Amazon έχει ξεκινήσει ήσυχα-ήσυχα τις δικές της γραμμές παραγωγής σε μια προσπάθεια να κυριαρχήσει και στο χώρο του λιανεμπoρίου ενδυμάτων.
Τον Δεκέμβριο του 2015 υπέβαλε αίτηση για χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για ένα σύστημα που βασίζεται σε δεδομένα και αυτοματοποίηση. Μια «υπολογιστική συσκευή» θα συλλέγει πληροφορίες για τις παραγγελίες και θα τις οργανώνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε η παραγωγή των ενδυμάτων να είναι πιο αποτελεσματική. Οι παραγγελίες θα μπορούν να ομαδοποιούνται, για παράδειγμα, ανάλογα με τη γεωγραφική θέση, τον τύπο του υφάσματος που απαιτείται ή τις διαδικασίες συναρμολόγησης.
Όπως εξηγεί η Amazon στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας: «Συνδυάζοντας παραγγελίες από διάφορους γεωγραφικούς τόπους και συντονίζοντας τις διαδικασίες συναρμολόγησης ενδυμάτων σε μεγάλη κλίμακα, το δικτυωμένο περιβάλλον παρέχει νέους τρόπους για την αύξηση της αποτελεσματικότητας στην κατασκευή ενδυμάτων».
Τα ρούχα θα παράγει ένα αυτοματοποιημένο σύστημα σε μια εγκατάσταση της Amazon με βάση τις παραγγελίες. Ένας κλωστοϋφαντουργικός εκτυπωτής θα δημιουργεί τα διάφορα υφάσματα που θα χρειάζονται. Ένας κόφτης θα τροφοδοτείται αυτόματα με φύλλα υφασμάτων και θα τα κόβει σε κομμάτια σύμφωνα με τα πατρόν που θα έχουν επιλεγεί και στη συνέχεια τα κομμάτια θα συναρμολογούνται για να γίνουν τα τελικά ενδύματα.
Κάμερες θα παρακολουθούν τη διαδικασία και ένας «ανιχνευτής εικόνας» θα μπορεί να εντοπίζει αν κάτι πάει στραβά, π.χ. υφάσματα που τραβιούνται, τεντώνονται ή κόβονται λάθος. Το σύστημα θα αυτοπροσαρμόζεται για να διορθώνει μόνο του τα σφάλματα, να δίνει σήμα ότι χρειάζεται βοήθεια από ανθρώπινο χέρι και να τσεκάρει κάποιο κομμάτι που πρέπει να πεταχτεί. Στο τέλος, τα έτοιμα ενδύματα θα περνούν από ποιοτικό έλεγχο, θα συσκευάζονται και θα αποστέλλονται στους παραλήπτες τους.
Ωστόσο δεν είναι σαφές εάν η Amazon έχει, ήδη, αρχίσει να κατασκευάζει αυτό το σύστημα παραγωγής και αν πρόκειται να εκτελέσει παραγγελίες χονδρικής από επιχειρήσεις ή ατομικές παραγγελίες πελατών. Εκπρόσωποι της εταιρείας δεν απάντησαν σε σχετικά ερωτήματα της Quartz αλλά έτσι κι αλλιώς η Amazon δεν συνηθίζει να συζητάει τα μελλοντικά της σχέδια. Η δυνατότητα να παράγει κατά παραγγελία, θα ήταν πάντως ένα ισχυρό όπλο στην προσπάθειά της να γίνει κορυφαίο εργοστάσιο παραγωγής ενδυμάτων.
Οι γρήγορες, ευέλικτες αλυσίδες εφοδιασμού επέτρεψαν σε ετικέτες μόδας, όπως η Zara -αλλά και σε ακόμη πιο γρήγορες αλυσίδες fast fashion (πώς λέμε fast food;)- να ξεπεράσουν τους ανταγωνιστές τους. Επιτρέπουν σε μάρκες ενδυμάτων να ανταποκρίνονται γρήγορα στις αλλαγές της αγοράς και να περιορίζουν τον όγκο των απούλητων αποθεμάτων που θα πρέπει να βγουν σε προσφορά.
Η επαναστατική μορφή μαζικής παραγωγής κατά παραγγελία μπορεί να ανεβάσει αυτά τα πλεονεκτήματα σε νέο επίπεδο. Και τώρα η Amazon, η οποία ήδη κερδίζει στο λιανεμπόριο με την υπέρ-αποδοτική της υπηρεσία AmazonPrime, ίσως προσπαθήσει να την κάνει πραγματικότητα.