Υπέρ της σύστασης ενός παγκόσμιου οργανισμού (κατά το πρότυπο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για το Κλίμα) με αποστολή την εξέταση των κινδύνων και των ευκαιριών που εγκυμονεί η Τεχνητή Νοημοσύνη και τον καθορισμό των πραγματικών προβλημάτων που σχετίζονται με την περαιτέρω ανάπτυξή της, τάσσονται τα μέλη του Συμβουλευτικού Σώματος των Ηνωμένων Εθνών για την ΤΝ.
Οπως εξηγείται σε προκαταρκτική έκθεση που δημοσιεύθηκε μέσα στον Δεκέμβριο, με βάση τα όποια επιστημονικά δεδομένα εξαχθούν, θα πρέπει στη συνέχεια να δημιουργηθούν ρυθμιστικά πλαίσια, καθώς και μηχανισμοί επιτήρησης και αντιμετώπισης κρίσεων, που θα μπορούν να προσαρμόζονται άμεσα στις όποιες τεχνολογικές εξελίξεις.
«Η θέσπιση κοινών κανόνων για ένα τόσο χαοτικό αντικείμενο σε έναν κόσμο που σπαράσσεται από συγκρούσεις θα είναι πολύ δύσκολη, αλλά πρέπει να θέσουμε μια σταθερή βάση όσον αφορά τα επιστημονικά δεδομένα, ούτως ώστε να καθορίσουμε πού πρέπει να παρέμβουμε. Οπως και με το κλίμα: σχετικά με όλα όσα πρέπει να γίνουν κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη μπορούμε να διχαζόμαστε, να διαφωνούμε, ακόμη και να διακόπτουμε τις διαπραγματεύσεις, αλλά πάντα ξεκινάμε από κοινά επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το πώς έχει αλλάξει το κλίμα, ποιες είναι οι κύριες πηγές ρύπανσης και ποιες οι περιοχές που επηρεάζονται περισσότερο. Το ίδιο χρειάζεται να γίνει και με την ΤΝ» ανέφερε σχετικά ο Ιαν Μπρέμερ, ιδρυτής και πρόεδρος του ινστιτούτου Eurasia Group και μέλος του Συμβουλευτικού Σώματος των Ηνωμένων Εθνών για την ΤΝ.
Συνομιλώντας με τον Μάσιμο Γκάτζι της ιταλικής Corriere della Sera, ο γνωστός αμερικανός πολιτικός επιστήμονας με ειδίκευση στους παγκόσμιους κινδύνους σημείωσε πως, δεδομένου ότι πρόκειται για τεχνολογίες που εξελίσσονται τάχιστα σε σχέση με ό,τι είχαμε συνηθίσει έως σήμερα, «πρέπει να αλλάξουμε παράδειγμα, δημιουργώντας πιο ευέλικτους κανόνες, και να επικαιροποιούμε τις παραμέτρους συχνά, όχι μια φορά τον χρόνο όπως κάνουμε σήμερα για το κλίμα […] Χρειαζόμαστε ένα νέο σύνολο μέτρων που θα ενημερώνεται διαρκώς, όπως συμβαίνει ήδη για τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Χρειάζονται επίσης φορείς παρέμβασης, όπως το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ικανοί να αξιολογούν νέα προϊόντα και νέους κινδύνους που μπορεί να προέλθουν από οποιαδήποτε κατεύθυνση» ανέφερε ο Μπρέμερ.
«Από ρεαλιστική άποψη, με τόσο γρήγορες τεχνολογικές αλλαγές, πολλά μέτρα θα αποτύχουν. Αλλά το έργο που θα παραχθεί θα είναι χρήσιμο σε περίπτωση κρίσης. Θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι, θα ξέρουμε πού να παρέμβουμε, ποιους ανθρώπους και οργανισμούς να επιστρατεύσουμε» πρόσθεσε.
Οσον αφορά το ενδεχόμενο η Κίνα να μη συναινέσει στις όποιες συλλογικές αποφάσεις, «δεν πιστεύω πως το πρόβλημα είναι το Πεκίνο. Το κινεζικό καθεστώς ανησυχεί για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει η ΤΝ στην πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, είναι προς το συμφέρον του να υπάρχει ένα σύστημα ελέγχου. Είναι πιο επικεντρωμένοι σε αυτό από όσο οι ΗΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια», σημείωσε ο Μπρέμερ.
Σχετικά με τα επόμενα βήματα, που πρέπει να γίνουν άμεσα, ανέφερε ότι «πολλές κυβερνήσεις έχουν ήδη εμπλακεί. Ευελπιστώ, για παράδειγμα, ότι μέσω της Κάρμε Αρτίγας, συμπροέδρου του Συμβουλευτικού Σώματος των Ηνωμένων Εθνών για την ΤΝ και υπουργού Ψηφιοποίησης της Ισπανίας, η Μαδρίτη θα προωθήσει το σχέδιο δράσης για την ΤΝ εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εγώ θα το κάνω στην Ουάσινγκτον, καθώς και με τις άλλες κυβερνήσεις με τις οποίες συνεργάζεται το Eurasia Group. Ο άλλος συμπρόεδρός μας, ο Τζέιμς Μανίκα, θα κινητοποιήσει τις ψηφιακές επιχειρήσεις, οι οποίες, προφανώς, είναι επίσης σημαντικοί παίκτες. Επειτα θα πρέπει να εμπλακεί και η κοινωνία των πολιτών. Μόλις γίνουν όλα αυτά, είμαι βέβαιος ότι ο γ.γ. Αντόνιο Γκουτέρες θα ρίξει όλο του το βάρος στην πρωτοβουλία: ο ΟΗΕ παρέχει νομιμότητα αλλά δεν έχει δικούς του πόρους ή εξουσίες».
Σημειώνοντας ο ιταλός δημοσιογράφος πως ο Τζέιμς Μανίκα είναι, μεταξύ άλλων, αντιπρόεδρος της Google, και ρωτώντας τον συνομιλητή του εάν ανησυχεί για την τεράστια ισχύ των τεχνολογικών κολοσσών, ο Μπρέμερ είπε πως πρέπει «να είμαστε ρεαλιστές. Σήμερα η ΤΝ βρίσκεται στα χέρια των Big Tech. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, θα καταλήξουμε να ζούμε σε έναν τεχνοπολικό κόσμο. Για να δράσουμε, χρειαζόμαστε τις εταιρείες: μετέχουν στο Συμβουλευτικό Σώμα, μαζί με κυβερνήσεις, επιστήμονες, ακαδημαϊκούς. Υπερασπίζονται, φυσικά, τα συμφέροντά τους, αλλά μέχρι στιγμής οι πιέσεις ήταν ήπιες και δεν προήλθαν από τον Μανίκα. Και απορρίφθηκαν».