Η Παγκόσμια Hμέρα για την προστασία της στοιβάδας του όζοντος, σήμερα, 16 Σεπτεμβρίου, έφτασε με τις πλέον ευχάριστες ειδήσεις. Το όζον στα πιο υψηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας προστατεύει τη ζωή στον πλανήτη απορροφώντας την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Ωστόσο το στρώμα του καταστρέφεται σταδιακά από τις ουσίες που απελευθερώνουν οι φλοροχλωράνθακες (CFC) και άλλα συναφή χημικά, που επί δεκαετίες χρησιμοποιούνταν ανά την υφήλιο για την κατασκευή ψυκτικών και προωθητικών αερίων.
Εχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες αφότου απαγορεύτηκε παγκοσμίως –με το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ- η χρήση αυτών των χημικών και πλέον οι επιστήμονες εκφράζουν την αισιοδοξία πως το πρόβλημα της τρύπας του όζοντος, σταδιακά, αποκαθίσταται.
Η πρόοδος που έχει συντελεστεί ως σήμερα είναι μικρή αλλά φαίνεται πως η συμφωνία αποδίδει. Κατά τις πρόσφατες μετρήσεις, η εποχική τρύπα πάνω από την Ανταρκτική, όπου ανιχνεύτηκε το 1984, διαρκώς μικραίνει. Οι αργοί ρυθμοί της αποκατάστασης, ωστόσο, δείχνουν πως δεν θα πρέπει να περιμένουμε αισθητή βελτίωση πριν από τα μέσα του αιώνα.
«Το αποτέλεσμα είναι να αποφεύγονται ως και δύο εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος κάθε χρόνο»
Τον περασμένο Μάιο η Σούζαν Σόλομον, χημικός ατμόσφαιρας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και συντάκτης της σχετικής έκθεσης στο περιοδικό Science, είχε τονίσει, με δηλώσεις της στο BBC, πως «βρισκόμαστε ενώπιον της αρχής μιας μακράς διαδικασίας».
Τα πρόσφατα αυτά συμπεράσματα σε τίποτα δεν θυμίζουν τις ανησυχητικές ειδήσεις που κατέφθαναν από τον Νότιο Πόλο στις αρχές της δεκαετίας του 1980. «Το 1985 διαπιστώσαμε ότι ίσως βρισκόμασταν μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών, ενδεχομένως και του αιώνα», τόνιζε ο Γεωφυσικός Τζο Φάρμαν (1930-2013), ένας από τους επιστήμονες που ανακάλυψαν την τρύπα.
Ακόμα και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, έκανε λόγο για μια «ιστορία επιτυχίας». «Το αποτέλεσμα είναι να αποφεύγονται ως και δύο εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος κάθε χρόνο», συμπλήρωσε.