| EPA/NEIL HALL
Θέματα

Κίρα Νάιτλι: «Ο σεξισμός δεν πέθανε ποτέ»

«Οταν οι γυναίκες δρουν στη δημόσια σφαίρα –ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, από μια συνηθισμένη δουλειά μέχρι ένα σημαντικό αξίωμα–, ο σεξισμός τείνει να αποτελεί μόνιμο πρόβλημα. Από την καθημερινή συνύπαρξή τους με τους άνδρες συναδέλφους στο γραφείο, όπου η φωνή μιας γυναίκας “καλύπτεται” από τις ανδρικές, μέχρι την πιο ακραία πτυχή του σεξισμού, τη γυναικοκτονία» λέει η διάσημη Βρετανίδα
Protagon Team

H βρετανίδα ηθοποιός Κίρα Νάιτλι έχει μιλήσει πολλές φορές για το θέμα του σεξισμού κατά των γυναικών, ιδίως όταν εκείνες βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Στο παρελθόν έχει μιλήσει και για τον σεξισμό που η ίδια έχει βιώσει, ως επιτυχημένη ηθοποιός, συμπεριλαμβανομένης της μισθολογικής ανισότητας με τον σύζυγό της, τον κιμπορντίστα των Klaxons Τζέιμς Ράιτον, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 2013. Σήμερα, η διάσημη ηθοποιός πρωταγωνιστεί σε μια νέα ταινία, το «Βοston Strangler», που αφορά στην αληθινή ιστορία του κατά συρροήν δολοφόνου Στραγγαλιστή της Βοστώνης.

Η Νάιτλι υποδύεται τη Λορέτα ΜακΛάφιν, μια δυναμική δημοσιογράφο που διαισθάνθηκε μέσω της ενδελεχούς έρευνάς της –ώσπου τελικά δικαιώθηκε– ότι οι τρεις πρώτες δολοφονίες του Στραγγαλιστή της Βοστώνης συνδέονταν μεταξύ τους. Σημειωτέον ότι από το 1962 έως το 1964, σε διάστημα μικρότερο των δύο ετών, ο Αλμπέρτο ΝτεΣάλβο, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Στραγγαλιστή, σκότωσε 13 γυναίκες ηλικίας 19 έως 85 ετών στην ευρύτερη περιοχή της Βοστώνης. Οι περισσότερες δέχθηκαν σεξουαλική επίθεση και στη συνέχεια στραγγαλίστηκαν στα διαμερίσματά τους.

Καθώς δεν υπήρχε καμία ένδειξη βίαιης εισόδου στα σπίτια τους, είχε υποτεθεί ότι τα θύματα είχαν αφήσει τον δολοφόνο να περάσει, είτε επειδή τον γνώριζαν, είτε επειδή πίστευαν ότι ήταν συντηρητής διαμερισμάτων, κούριερ ή τεχνικός. Παρά την εκτεταμένη δημοσιότητα που είχε δοθεί στην υπόθεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι δολοφονίες συνεχίζονταν. Τα κύρια χαρακτηριστικά των επιθέσεων ήταν πως όλα τα θύματα ήταν ανύπαντρες γυναίκες κάθε ηλικίας, οι οποίες δέχονταν την επίθεση –άλλοτε σεξουαλική, άλλοτε όχι– του δράστη αφού αυτός είχε εισέλθει στο διαμέρισμα, και στη συνέχεια τις στραγγάλιζε, συνήθως με τις νάιλον κάλτσες τους ή τις ζώνες τους.

Κάρι Κουν και Κίρα Νάιτλι υποδύονται τις ρεπόρτερ στο «Βοston Strangler» (20th Century Studios)

Εκείνη την εποχή οι ερευνήτριες δημοσιογράφοι Λορέτα ΜακΛάφλιν και Τζι Κολ ανέλαβαν να ερευνήσουν την υπόθεση του Στραγγαλιστή συνδέοντας όλες τις επιθέσεις με ένα και μόνο πρόσωπο, κάτι για το οποίο δεν ήταν πεπεισμένη ούτε καν η αστυνομία. Κατόπιν, απέδειξαν ότι πίσω από κάθε επίθεση υπήρχε το στοιχείο του σεξισμού, καθώς και το μοτίβο ότι τα θύματα δεν είχαν παντρευτεί ποτέ.

Η υποψήφια για Οσκαρ Κίρα Νάιτλι και η Κάρι Κουν υποδύονται τις δυο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Boston American», ενώ συμπρωταγωνιστούν οι Κρις Κούπερ και Αλεξάντρο Νίβολα. Σε συνέντευξη της 37χρονης ηθοποιού στο βρετανικό Harper’s Bazaar, την οποία αναδημοσιεύουν οι Times του Λονδίνου, η Νάιτλι αναλογίζεται πόσο άλλαξαν οι δολοφονίες του Στραγγαλιστή της Βοστώνης τον τρόπο που αντιδρούσαν οι άνθρωποι μπροστά σε μια τρομακτική είδηση κατά τη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών.

Η Κίρα Νάιτλι στην ταινία που την έκανε ευρέως γνωστή: «Κάντο όπως ο Μπέκαμ», το 2002 (Kintop Pictures)

Αναφερόμενη στα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της ταινίας, η ηθοποιός δήλωσε πως «όταν οι γυναίκες δρουν στη δημόσια σφαίρα –ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, από μια συνηθισμένη δουλειά μέχρι ένα σημαντικό αξίωμα–, ο σεξισμός τείνει να αποτελεί μόνιμο πρόβλημα. Από την καθημερινή συνύπαρξή τους με τους άνδρες συναδέλφους στο γραφείο, όπου η φωνή μιας γυναίκας “καλύπτεται” από τις ανδρικές, μέχρι την πιο ακραία πτυχή του σεξισμού, τη γυναικοκτονία».

Η Κίρα Νάιτλι μίλησε επίσης στο περιοδικό για το πώς η ίδια διαχειρίστηκε τη δημοσιότητά της στην αρχή της καριέρας της και για τις επιπτώσεις που είχε η αναγνωρισιμότητα στην ψυχοσύνθεσή της. «Ηταν σαν να ενηλικιώθηκα απότομα», δήλωσε. «Προσγειώθηκα απότομα γιατί ήμουν γνωστή από πολύ μικρή ηλικία. Δεν ένιωσα ποτέ άνετα με το γεγονός ότι έπρεπε να είμαι στο επίκεντρο, ιδιαίτερα ως αναγνωρίσιμη γυναίκα. Αυτό με τάραζε. Οι άνθρωποι έμπαιναν στη διαδικασία να κρίνουν ό,τι και αν έκανα».

Η Νάιτλι αναφέρθηκε ακόμα στην τεράστια πίεση που η ίδια ασκούσε στον εαυτό της στο ξεκίνημα της καριέρας της. «Ημουν εντελώς μοναχική… Ημουν τόσο φιλόδοξη. Είχα πάντα κίνητρο και πάντα προσπαθούσα να γίνομαι όλο και καλύτερη, να βελτιώνομαι. Είναι ένας  εξαντλητικός τρόπος να ζει κανείς τη ζωή του. Νιώθω δέος απέναντι στον 22χρονο εαυτό μου, γιατί θα ήθελα με ελαφρύνω κάπως από τις ευθύνες που είχα αναλάβει. Να μεγαλώσω λίγο πιο ανέμελα».

Ως μητέρα, πλέον, δύο παιδιών, του επτάχρονου Εντι Νάιτλι Ράιτον και της τρίχρονης Ντελάιλα Νάιτλι Ράιτον, η όμορφη ηθοποιός μίλησε για τις «εξαντλητικές» απαιτήσεις της κοινωνίας από τους εργαζόμενους γονείς: «Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι ώρες είναι απρόβλεπτες και ακραίες. Κατάλαβα ότι χρειαζόμουν τρεις ανθρώπους για να κάνω αυτό που κάνει ένας γονέας πλήρους απασχόλησης. Οταν ακούς μια μητέρα να λέει “μεγαλώνω τα παιδιά μου στο σπίτι και δεν εργάζομαι”, αυτό δεν είναι “απλό πράγμα”, όπως ίσως σκέφτονται κάποιοι. Αντίθετα, είναι μια τεράστια ευθύνη. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το βαρύ φορτίο της ανατροφής ενός παιδιού. Κάτι που αποτελεί σκληρή δουλειά, η οποία είναι ζωτικής σημασίας, αλλά παραμένει υποτιμημένη. Και αυτό είναι τόσο κουραστικό».