Ποια είναι η επόμενη μέρα για τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο ολόκληρο μετά τη νύχτα που πολλοί φοβήθηκαν ακόμη κι έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο; Τι ακολουθεί μετά την επίδειξη δύναμης των ισραηλινών και των συμμάχων τους (ΗΠΑ, Βρετανίας και Γαλλίας) απέναντι στην άνευ προηγουμένου επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ το Σάββατο το βράδυ με drones και πυραύλους; Αρκεί στον Μπενιαμίν Νετανιάχου το «δώρο» του καθεστώτος της Τεχεράνης για τη θέση του στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο; Θα ακούσει τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ και του προέδρου Μπάιντεν να μην ανταποδώσει το χτύπημα;
Ακόμη περισσότερο: Τι θα συμβεί εάν το Ισραήλ απαντήσει με απευθείας χτυπήματα στο έδαφος του Ιράν πχ. εναντίον πετρελαϊκών ή πυρηνικών εγκαταστάσεων; Θα πετύχει τους στόχους του ή θα αποτύχει όπως το Ιράν; Κι αν τους πετύχει τι ακολουθεί;
Αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν κορυφαίους αμερικανούς αναλυτές, οι οποίοι εξετάζουν ήδη το μετά όσων συνέβησαν το Σάββατο και κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή πού οδηγούν. Ο διάσημος αρθρογράφος Τόμας Φρίντμαν ακτινογραφεί στους New York Times το τι σηματοδοτεί το χτύπημα του Ιράν, δηλαδή η νέα αυτή φάση της απευθείας αντιπαράθεσης:
—Μιλάμε για μια κλιμάκωση χωρίς προηγούμενο στον μακροχρόνιο, σκιώδη πόλεμο μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ, ο οποίος περιοριζόταν έως τώρα σχεδόν αποκλειστικά σε στοχευμένα ισραηλινά πλήγματα εναντίον μονάδων του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης στον Λίβανο και στη Συρία. Μέχρι τώρα το Ιράν ανταπέδιδε με το να βάζει τη Χεζμπολάχ, τη λιβανέζικη πολιτοφυλακή του, να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ. Είδαμε επίσης το Ιράν να μεταφέρει λαθραία όπλα και εκρηκτικά από τη Συρία στην Ιορδανία, τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη ώστε να χρησιμοποιηθούν για να σκοτώσουν Ισραηλινούς και να αποσταθεροποιήσουν την Ιορδανία. Επίσης, είδαμε τη Μοσάντ να δολοφονεί έναν πυρηνικό επιστήμονα μέσα στο Ιράν.
Ο αρθρογράφος των NYTimes τονίζει πως όσα συνέβησαν το Σάββατο ήταν ένα τεράστιο γεωπολιτικό λάθος, όχι μόνο από το Ιράν, αλλά και από τη Δύση (ως προς το πώς έφτασαν τα πράγματα εκεί). Επίσης θεωρεί ότι θα είναι «ένα οδυνηρό λάθος» το να ανταποδώσει αυτόματα και στρατιωτικά το Ισραήλ. Η λύση κατά τη γνώμη του είναι μια μαζική, παγκόσμια πρωτοβουλία για την απομόνωση του Ιράν —όχι μόνο για να το αποτρέψει από το να επιχειρήσει ξανά μια τέτοια επίθεση, αλλά και για να μην προσφέρει τον λόγο στο Ισραήλ ώστε να αντεπιτεθεί.
Οταν η Τεχεράνη εκτόξευσε όλα αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τους πυραύλους, δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι σχεδόν όλα θα αναχαιτίζονταν. Μερικά καταρρίφθηκαν πάνω από την Ιερουσαλήμ. Ενας πύραυλος θα μπορούσε να είχε χτυπήσει το τέμενος Αλ-Ακσα, το οποίο βρίσκεται στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Είναι ένας από τους αγιότερους τόπους στον κόσμο για τους μουσουλμάνους, αλλά ταυτόχρονα και ο ιερότερος για τους Εβραίους. Τι θα ακολουθούσε σε μια τέτοια περίπτωση;
Καμία χώρα δεν είχε επιτεθεί απευθείας στο Ισραήλ από τότε που το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν το έκανε με πυραύλους Scud πριν από 33 χρόνια. Εαν το Ισραήλ ανταποδώσει με τον ίδιο τρόπο την επίθεση του Σαββάτου και οδηγηθούμε σε έναν γενικευμένο πόλεμο στη Μέση Ανατολή και σε πετρέλαιο που θα φτάσει τα 250 δολάρια το βαρέλι, το πράγμα ξεφεύγει, σχολιάζει ο Φρίντμαν. Και τονίζει ότι απαιτείται μια παγκόσμια πρωτοβουλία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την επιβολή κυρώσεων στο Ιράν και την περαιτέρω απομόνωσή του στην παγκόσμια σκηνή.
Αναλυτές σημειώνουν ότι μια παγκόσμια προσπάθεια για την απομόνωση του Ιράν θα πρέπει να έχει ως στόχο την απομόνωση του καθεστώτος από τον λαό του, μεγάλο μέρος του οποίου αντιδρά στις καταπιεστικές και αυταρχικές του μεθόδους. Ο αρθογράφος των New York Times εκτιμά πως μια παγκόσμια πρωτοβουλία απομόνωσης του Ιράν είναι και ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα σύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έναν περιφερειακό πόλεμο για να στηρίξει τη δική του καταρρέουσα βάση υποστήριξης στην ισραηλινή κοινωνία.
Η επιτυχία των μυστικών υπηρεσιών
Ενα ακόμη μάθημα από το γεγονός του Σαββάτου είναι ο βαθμός στον οποίο έχουν διεισδύσει στην κυβέρνηση του Ιράν οι δυτικές υπηρεσίες κατασκοπείας. Ο Φρίντμαν εκτιμά ότι αυτό συμβαίνει επειδή τόσοι πολλοί Ιρανοί μισούν την ίδια τους την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος Μπάιντεν ήταν σε θέση να προβλέψει σχεδόν την ακριβή ώρα της επίθεσης πάνω από μια μέρα νωρίτερα και έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι το Ισραήλ και οι δυτικοί σύμμαχοί του έχουν πολύ ανώτερες αντιπυραυλικές δυνατότητες από τις πυραυλικές δυνατότητες του Ιράν.
Πρέπει να υποθέσουμε, γράφει ο Φρίντμαν στους New York Times, ότι το Ιράν και οι πληρεξούσιοι του πρέπει να είναι απογοητευμένοι όσο και εκνευρισμένοι από την τροπή των γεγονότων. Ακόμη και το χτύπημα στην αεροπορική βάση Νεβατίμ στο νότιο Ισραήλ, στην έρημο της Νεγκέβ, προκάλεσε ελαφρές ζημιές αντί να καταστρέψει τη βάση μαζί με τα προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη F-35 που σταθμεύουν εκεί –αποτελούν το «στολίδι» της αμερικανικής βοήθειας προς το Ισραήλ. Τώρα οι ηγέτες του Ιράν θα πρέπει να αναρωτιούνται πόσο καλή είναι η δική τους άμυνα αν το Ισραήλ επιλέξει να ανταποδώσει. Η Χεζμπολάχ πρέπει να αναρωτιέται το ίδιο, τονίζεται στο άρθρο των New York Times.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο Φριντμαν, «κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι το Ιράν είναι απλώς μια χάρτινη τίγρη. Η Τεχεράνη μπορεί ακόμη να εξαπολύσει χιλιάδες ρουκέτες μικρότερης εμβέλειας εναντίον του Ισραήλ μέσω της Χεζμπολάχ —και επειδή ορισμένες από αυτές τις ρουκέτες έχουν καθοδήγηση ακριβείας, θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στις υποδομές του Ισραήλ. Το Ιράν διαθέτει επίσης μεγαλύτερους πυραύλους στο οπλοστάσιό του».
Διαφορά τεχνολογίας
Ωστόσο, οπως σημειώνει σε άρθρο του, πάλι στους New York Times, ο αναλυτής Μπρετ Στίβενς, οι ηγεσία του Ιράν έλαβε το Σάββατο ένα ξεκάθαρο μήνυμα:
—«Δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τεχνολογικά το εβραϊκό κράτος, ειδικά όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι στο πλευρό του. Εάν το Ισραήλ αποφασίσει να απαντήσει στην επίθεση με απευθείας χτυπήματα στο Ιράν —ίσως εναντίον πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, πυρηνικών εγκαταστάσεων ή στρατιωτικών υποδομών— δεν είναι πιθανό να χάσει τους στόχους του».
Οι ιρανοί στρατιωτικοί διοικητές αναμφίβολα ανέμεναν ότι τα περισσότερα από τα βραδυκίνητα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τους, περίπου 170 στο σύνολο, θα καταρρίπτονταν πριν φτάσουν στους στόχους τους. Ηταν ένας αντιπερισπασμός. Οι ίδιοι διοικητές ωστόσο, μάλλον εξεπλάγησαν κατά τον Στίβενς από το γεγονός ότι οι 30 πύραυλοι Κρουζ και οι 120 βαλλιστικοί πύραυλοι τους οποίους εκτόξευσαν προκάλεσαν αμελητέα ζημιά.
«Δεν αρκεί το Ισραήλ να επιδείξει την αμυντική του ικανότητα, όπως έκανε το Σαββατοκύριακο. Πρέπει επίσης να αποκαταστήσει την ικανότητά του για αποτροπή. Δηλαδή, πρέπει να δείξει στους ηγέτες του Ιράν ότι το τίμημα όταν “βγάζουν” τον πόλεμό τους εναντίον του Ισραήλ από τη σκιά θα είναι αβάστακτα υψηλό, και ως εκ τούτου κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επαναληφθεί», τονίζεται από τον αρθρογράφο των New York Times.
Ο ίδιος θεωρεί ωστόσο λάθος το να εκδηλωθεί άμεσα μια ισραηλινή επίθεση που εκτός των άλλων δεν θα είχε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. «Το Ισραήλ θα βρει ευκαιρίες για να χτυπήσει τον εχθρό του εκεί που πονάει, τη στιγμή που το ίδιο θα επιλέξει» σημειώνει ο Στίβενς. «Καθώς οι Ισραηλινοί αποφασίζουν πώς θα αντιδράσουν, θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τα συμφέροντά τους αν θυμόντουσαν το χρήσιμο ρητό ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται καλύτερα κρύο», σχολιάζει κλείνοντας ο Στίβενς.