«Αυτό που μας φαίνεται φυσιολογικό είναι αντίθετα ένα αληθινό θαύμα!», είχε πει ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν κάποτε, περιγράφοντας την παραδοσιακή διαδικασία μετάβασης της εξουσίας από τους ηττημένους στους νικητές μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Και πόσο δίκιο είχε, αποδεικνύεται από το κατηγορητήριο του ειδικού εισαγγελέα Τζακ Σμιθ κατά του Ντόναλντ Τραμπ για τον ρόλο του στην εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου του 2021 και την απόπειρα ανατροπής της νίκης του Δημοκρατικού Τζο Μπάιντεν.
«Το ότι το Ρεπουμπλικανικό Μεγάλο Παλαιό Κόμμα, μέσα σε μια γενιά, πέρασε από τον Νόμο και την Τάξη του Ρέιγκαν στον εξεγερσιακό εθνικισμό του Τραμπ, καταδεικνύει τη μεταμόρφωση ενός κόμματος και της μαχητικής βάσης του καθώς και την πολιτική, πολιτιστική και ηθική κρίση του έθνους που ηγείται του δυτικού κόσμου», γράφει σε ανάλυσή του ο Τζάνι Ριότα, αρθρογράφος της La Repubblica.
Το επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ κατηγορεί τον Τζο Μπάιντεν, τον ειδικό εισαγγελέα Τζακ Σμιθ και τον υπουργό Δικαιοσύνης Μέρικ Γκάρλαντ για «τεχνικές από τη ναζιστική Γερμανία και τη σταλινική ΕΣΣΔ» ενώ οι κυριότεροι αντίπαλοι του τέως αμερικανού προέδρου στις εσωκομματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για το προεδρικό χρίσμα δηλώνουν αλληλέγγυοι προς τον Τραμπ.
Ο Ρον ΝτεΣάντις, για παράδειγμα, ο κυβερνήτης της Φλόριντα, σε συνέντευξή του, την προηγούμενη εβδομάδα, υπονόησε ξεκάθαρα πως στην περίπτωση εκλογής του στον Λευκό Οίκο θα λάμβανε σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο να απονείμει χάρη στον Τραμπ ενώ την ίδια πρόθεση έχουν εκφράσει ακόμη τέσσερις διεκδικητές του προεδρικού χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων. Ο αφροαμερικανός γερουσιαστής της Νότιας Καρολίνας Τιμ Σκοτ χλευάζει τον Χάντερ Μπάιντεν, γιο του αμερικανού προέδρου που έχει μπελάδες με τη Δικαιοσύνη, καλώντας τους δικαστές να τον τιμωρήσουν. Η Νίκι Χέιλι πρώην πρέσβειρα του ΟΗΕ διαβεβαιώνει ότι, με εκείνη στον Λευκό Οίκο με τον πρόεδρό της, ο Τραμπ δεν θα ανέβει στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε καμία δίκη – ούτε στην Ουάσιγκτον για όλα όσα του προσάπτει ο Τζακ Σμιθ, ούτε στη Φλόριντα για τα απόρρητα αρχεία που πήρε μαζί του, φεύγοντας από τον Λευκό Οίκο, ούτε στη Νέα Υόρκη για διαφθορά, αλλά ούτε στη Τζόρτζια, όπου σύντομα ο τέως αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε να βρεθεί κατηγορούμενος και για εκλογική απάτη.
Την ίδια ώρα οι «μηχανές της μιντιακής παραπληροφόρησης», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τζάνι Ριότα, δουλεύουν στο φουλ, με το Fox News να δίνει τον τόνο και το Χ (πρώην Twitter) του Ελον Μασκ να συμβάλλει στη διάδοση και στη διόγκωση των όποιων (φιλοτραμπικών) απόψεων στο Διαδίκτυο.
Σε αυτό το πλαίσιο μάλλον ο μοναδικός επιφανής Ρεπουμπλικάνος που διαφοροποιείται είναι ο Μάικ Πενς, ο οποίος επίσης διεκδικεί το προεδρικό χρίσμα του κόμματός του. «Το σημερινό κατηγορητήριο χρησιμεύει ως σημαντική υπενθύμιση: Οποιος θέτει τον εαυτό του πάνω από το Σύνταγμα δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών», είπε ο αμερικανός πρώην αντιπρόεδρος υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, σχολιάζοντας τη νέα απαγγελία κατηγοριών εναντίον του σχετικά με την απόπειρα ανατροπής του αποτελέσματος των εκλογών του 2020.
Ο ιταλός δημοσιογράφος θυμίζει πως ο Μάικ Πενς ήταν ο άνθρωπος που τίναξε στον αέρα το ανατρεπτικό σχέδιο (την εποπτεία του οποίου είχε ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι, «συνωμότης No1» σύμφωνα με το κατηγορητήριο του Τζακ Σμιθ) αρνούμενος να αναβάλει τη μετάβαση της εξουσίας και επικυρώνοντας, έτσι τη νίκη του Τζο Μπάιντεν. «Είσαι πολύ τίμιος», του φώναξε ο Τραμπ στο τηλέφωνο, όταν εκείνος αρνήθηκε να συμμορφωθεί με την απαίτηση του προέδρου του να μπλοκάρει την επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Τις απόψεις του Μάικ Πενς συμμερίζονται και δύο Ρεπουμπλικάνοι πρώην κυβερνήτες που διεκδικούν μεν το προεδρικό χρίσμα αλλά θεωρούνται αουτσάιντερ, ο Κρις Κρίστι από το Νιου Τζέρσεϊ και ο Εϊσα Χάτσινσον από το Αρκανσο, με τους δύο πολιτικούς να υποστηρίζουν πως «ο Τραμπ ήταν ηθικά υπεύθυνος για την επίθεση στη δημοκρατία, τώρα η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί εάν είναι και ποινικά υπεύθυνος».
«Ευγενή λόγια, ειλικρινά συναισθήματα», σχολιάζει ο Τζάνι Ριότα, τα οποία, όμως, απορρίπτουν συλλήβδην, όλοι όσοι συστήνουν την εκλογική βάση των Ρεπουμπλικάνων. Σύμφωνα με δημοσκόπηση των New York Times/ Siena στην κούρσα για το προεδρικό χρίσμα του κόμματος ο Ντόναλντ Τραμπ συγκεντρώνει ποσοστό 54% ενώ ο ΝτεΣάντις 17% και ο Μάικ Πενς μόλις 3%. Και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, εάν πραγματοποιούνταν σήμερα οι προεδρικές εκλογές Τραμπ και Μπάιντεν θα αναδεικνύονταν ισόπαλοι, συγκεντρώνοντας αμφότεροι ποσοστό 43%.
Τον τέως αμερικανό πρόεδρο στηρίζει το 88% των Ρεπουμπλικάνων ενώ τον νυν πρόεδρο το 83% των Δημοκρατικών. Οσον αφορά τους αναποφάσιστους σχεδόν μοιράζονται με το 42% να είναι Δημοκρατικοί και το 37% Ρεπουμπλικάνοι. Συγχρόνως, όμως, περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς έχουν αρνητική άποψη για αμφότερους, το 55% για τον Ντόναλντ Τραμπ και το 54% για τον Τζο Μπάιντεν.
Οποιος και εάν επικρατήσει, οπότε, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2024, θα κληθεί να διαχειριστεί μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Ωστόσο υφίσταται μια σημαντική διαφορά την οποία επισημαίνει ο Τζάνι Ριότα στην ανάλυσή του: εάν επικρατήσει ο γηραιός Μπάιντεν, ένας βετεράνος της αμερικανικής πολιτικής, η θητεία του κατά πάσα πιθανότητα θα ολοκληρωθεί χωρίς απρόοπτα και ταραχές. Αντιθέτως ο Τραμπ έχει δηλώσει πως, αφού απονείμει ο ίδιος χάρη στον εαυτό του (οι συνταγματολόγοι αμφιβάλλουν για τη νομιμότητα μιας τέτοιας ενέργειας) θα τροποποιήσει το Σύνταγμα, καταργώντας τη διάκριση μεταξύ της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας και απολύοντας αδέσμευτους ομοσπονδιακούς αξιωματούχους.
Ο Ριότα θεωρεί πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, «αναγνωρίζοντας, ίσως, ότι είπε ψέματα, αλλά υποστηρίζοντας, συγχρόνως, ότι τα ψέματα προστατεύονται από την πρώτη τροπολογία για την ελευθερία της σκέψης. Οι εισαγγελείς θα υποστηρίξουν ότι κατηγορείται όχι για απόψεις, αλλά για ανατρεπτικά εγκλήματα, σε μια ιστορική δίκη που θα έχει τη χώρα ως δικαστική αίθουσα και 170 εκατομμύρια ψηφοφόρους ως ένορκους. Την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου (1861-1865) ο στρατηγός των Βορείων και μελλοντικός πρόεδρος, Οδυσσέας Γκραντ, σχολίασε την απόσχιση των δουλοκτητικών νότιων πολιτειών, λέγοντας πως “πριν υπήρχαν ανάμεσά μας διαφορετικές πολιτικές απόψεις, τώρα μόνο πατριώτες ενάντια σε προδότες”: κλίμα από τον 19ο αιώνα που, ξαφνικά, πλανάται πάνω από τον 21ο αιώνα», σημειώνει ο ιταλός αρθρογράφος, ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του.