Το 1971 μπορεί να μην ήταν «η χρονιά που η μουσική άλλαξε τα πάντα», όπως ισχυρίζεται η νέα φιλόδοξη σειρά ντοκιμαντέρ της Apple TV+, ήταν όμως, χωρίς αμφιβολία, μία σπουδαία χρονιά στην ιστορία της ποπ μουσικής.
Ο Ντέιβιντ Μπάουι ήταν το κεντρικό όνομα στη σκηνή του Γκλάστονμπερι, οι Rolling Stones κυκλοφόρησαν το «Sticky Fingers» και ηχογράφησαν το «Exile on Main Street», δύο από τα αξεπέραστα άλμπουμ τους, η Κάρολ Κινγκ έκανε ρεκόρ πωλήσεων με το «Tapestry», ανοίγοντας τον δρόμο σε μία σειρά από τραγουδοποιούς, όπως ο Ελτον Τζον, η Τζόνι Μίτσελ και ο Κατ Στίβενς, οι Led Zeppelin, οι Who και οι Black Sabbath έγραψαν σπουδαίους ροκ ύμνους και οι Μάρβιν Γκέι, Σλάι Στόουν, Κέρτις Μέιφιλντ, Στίβι Γουόντερ και Τζιλ Σκότ-Χίρον ανέβασαν ψηλά την φανκ και την σόουλ με κοινωνική συνείδηση.
Ο Νιλ ΜακΚόρμικ, μουσικοκριτικός της βρετανικής Telegraph, γράφοντας για τα οκτώ επεισόδια της σειράς, που έκανε πρεμιέρα στις 21 Μαΐου, προϊόν της ομάδας του πολυβραβευμένου ντοκιμαντέρ «Amy» για την Εϊμι Γουάινχαουζ, προτείνει να αγνοήσουμε τον «μάλλον γελοίο τίτλο» της, και να εστιάσουμε στην εκπληκτική μουσική, το συναρπαστικό υλικό που προβάλλεται στις οθόνες, και τα πλούσια πολιτικο-κοινωνικά γεγονότα της εποχής, επιχειρηματολογώντας ότι η μουσική τα συνοδεύει μεν αλλά δεν τα διαμορφώνει.
Ετσι, οι σκηνές από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τις διαδηλώσεις κατά του πολέμου, τους Μαύρους Πάνθηρες και την Αντζελα Ντέιβις, τον αγώνα πυγμαχίας του Μοχάμεντ Αλι με τον Τζο Φρέιζιερ, τον Ρίτσαρντ Νίξον στον Λευκό Οίκο, την εμμονή του Τζον Λένον ότι παρακολουθείται από το FBI (είχε δίκιο) ή τη δίκη του σφαγέα Τσαρλς Μάνσον, έχουν μουσικό «χαλί» μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια της ποπ μουσικής.
Από την πλευρά του, ο κριτικός των Financial Times, βρήκε ότι η σειρά κακώς αφιερώνει τον ίδιο χρόνο στη βρετανική και την αμερικανική μουσική σκηνή, θεωρώντας ότι οι αμερικανοί καλλιτέχνες ήταν πολύ πιο συνειδητοποιημένοι πολιτικά και κοινωνικά και έγραφαν τραγούδια για τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις της εποχής, την ώρα που τους βρετανούς συναδέλφους τους απασχολούσε η πολύκροτη δίκη των εκδοτών του περιθωριακού περιοδικού «Oz», για άσεμνες δημοσιεύσεις.
Ο Ντέιβιντ Μπάουι, καλλιτέχνης-κλειδί της νέας δεκαετίας, ζήλεψε τους αμερικανούς φίλους του, τον Ιγκι Ποπ και τον Λου Ριντ και την «άγρια πλευρά της υπαρξιακής Αμερικής». «Επρεπε να έχουμε κάτι τέτοιο και στην Αγγλία», λέει σε μία σκηνή. Ετσι, τον Νοέμβριο του 1971, ηχογράφησε το «Ziggy Stardust», «το τραγούδι που μπορεί να μην άλλαξε τα πάντα, αλλά άλλαξε αρκετά», γράφει ο Πίτερ Ασπντεν στους FT.
«Η μουσική πάντως της σειράς είναι φανταστική, το υλικό ανώτερου επιπέδου, το μοντάζ έξυπνο και κοφτερό και ο κάθε φαν της μουσικής θα ευτυχήσει βλέποντάς την. Καλή τύχη στους μελλοντικούς κινηματογραφιστές που θα θελήσουν να πουν την ιστορία της δικής μας ταραχώδους εποχής με μουσική υπόκρουση τα τραγούδια των Dua Lipa, Λιούις Καπάλντι, Χάρι Στάιλς και Megan Thee Stallion»...