Eνα βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ιταλία ισχυρίζεται ότι οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις κέρδισαν τον πόλεμο του 1967 επειδή η Μοσάντ είχε πληροφορηθεί εγκαίρως –και από ιστορικούς ναζιστές κιόλας!– τα επιθετικά σχέδια του αιγυπτίου προέδρου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ.
Η σύγκρουση Ισραήλ – Αράβων του 1967 έμεινε στην Ιστορία σαν Πόλεμος των Εξι Ημερών. Το καθοριστικό στοιχείο του πολέμου εκείνου, από στρατιωτικής πλευράς, ήταν η ισραηλινή κίνηση αιφνιδιασμού στις 5 Ιουνίου, με θύμα την πολεμική αεροπορία της Αιγύπτου η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς στο έδαφος. Η επιτυχία του πλήγματος ήταν τόσο μεγάλη, που εξασφάλισε μεμιάς την τελική νίκη για το Ισραήλ.
Συγγραφέας του βιβλίου «Με κωδικό Ζίγκφριντ»είναι κάποιος Αντριάνο Μόντι, 89 ετών σήμερα, παλιός στρατιώτης των πολυεθνικών SS και μεταπολεμικώς μέλος της Οργάνωσης Γκέλεν (του στρατηγού της ναζιστικής Βέρμαχτ Ράινχαρντ Γκέλεν, μετέπειτα πράκτορα των ΗΠΑ/CIA και των μυστικών υπηρεσιών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας). Ο Μόντι ισχυρίζεται ότι το δίκτυο αλληλοβοηθείας των παλαιών μελών των SS αξιοποίησε τις διασυνδέσεις κάποιων μελών του με την αιγυπτιακή κυβέρνηση ώστε να πληροφορήσει τους Ισραηλινούς σχετικά με τα πολεμικά σχέδια του Νάσερ.
Ο Μόντι εμπλέκει στο αφήγημά του την εμβληματική για τον ναζισμό φιγούρα του αυστριακού κομάντο Οτο Σκορτσένι ο οποίος είχε αναπτύξει αξιοσημείωτη δράση στον Β’ΠΠ (μεταξύ των ευφάνταστων ενεργειών του, που καταγράφονται σε όλες τις σχετικές με τις επιχειρήσεις του Β’ΠΠ εκδόσεις, περιλαμβάνεται η απελευθέρωση του Μπενίτο Μουσολίνι το 1943).
Μετά τον πόλεμο ο Σκορτσένι, ως φυγάς, συνεργάστηκε με το καθεστώς Φράνκο στην Ισπανία, με τους περονιστές στην Αργεντινή και με τους νασερικούς εθνικιστές στην Αίγυπτο. Φημολογείται ότι το 1962 ο Σκορτσένι συνεργάστηκε και με τους Ισραηλινούς, συγκεκριμένα με τη Μοσάντ. Πάνω σε αυτήν τη φήμη ο Μόντι στήριξε το βιβλίο του.
Για να υποστηρίξει την εκδοχή του, ο Μόντι αναφέρει το ταξίδι του στο Κάιρο λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου και τις επαφές του με τα εκεί μέλη του δικτύου των ναζιστών. Στο περιβάλλον κάποιου μπαρ, όπως γράφει, έμαθε από μια Γαλλίδα φίλη του ότι οι Ισραηλινοί όχι μόνο ξέρουν αλλά και ότι θα πράξουν: «Μετά τη συνηθισμένη μικρή κουβέντα μας, μου ψιθύρισε στα Γαλλικά: “5 Ιουνίου, 8.15″». Δηλαδή, μία εβδομάδα μετά τη συνομιλία τους θα χτυπούσαν οι Ισραηλινοί την αεροπορία της Αιγύπτου.
Ο Μόντι γράφει επιπλέον στο βιβλίο του ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των παλαιών στρατιωτικών των SS ήταν η βάση για τη δημιουργία ενός δικτύου πληροφοριών το οποίο τελικά δούλευε για τους Αμερικανούς (CIA). Οι ναζιστές, χάρη στην ενημέρωση που τους παρείχε κάποιος Λιβανέζος που είχε υπερασπιστεί το Βερολίνο το 1945, πολεμώντας με την Division SS «Καρλομάγνος», είχαν γνώση και για τα διαδραματιζόμενα στο στρατόπεδο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης: «Μας ενημέρωνε για όλα όσα συνέβαιναν στο στρατόπεδο του Γιάσερ Αραφάτ».
Οι ιταλοί ιστορικοί εκτιμούν όσα καταθέτει ο Μόντι στο βιβλίο του ως εξής: οι μεταπολεμικές δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών, λένε, είχαν όντως στρατολογήσει παλαιούς ναζιστές και νεότερους εξτρεμιστές της άκρας Δεξιάς – το κριτήριο ήταν η πείρα τους από τον αγώνα εναντίον του κομμουνισμού, αφού ο εχθρός δεν ήταν πια ο ναζισμός αλλά ο σοβιετικός κομμουνισμός.
(Για το θέμα έγραψαν και οι βρετανικοί Times.)