Σε ιδεολογικό ζήτημα ανήγαγε ο γαλλικός Τύπος την απαγόρευση κυκλοφορίας ενοικιαζομένων ηλεκτρικών πατινιών στο Παρίσι. Ορισμένα media έγραψαν ότι το πρόσφατο δημοψήφισμα έδειξε τη νίκη της γενιάς των «boomers» (είναι οι άνω των 59 ετών) και την ήττα της γενιάς «Ζ» (είναι οι κάτω των 25 ετών). Μόνο που στις εν λόγω κάλπες του Δήμου των Παρισίων προσήλθαν μόλις 103.000 άτομα και η αποχή έφθασε στο 92%. Πρώτο και κύριο συμπέρασμα: οι νέοι με δικαίωμα ψήφου προτίμησαν τη βόλτα με το ηλεκτρικό πατίνι.
Σημειωτέον ότι η απαγόρευση δεν αφορά την κίνηση των ηλεκτρικών πατινιών γενικώς, αλλά την ενοικίασή τους. Ετσι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος εκλαμβάνεται σαν πλήγμα για τις επιχειρήσεις που ενοικιάζουν τέτοια πατίνια στο Παρίσι, τις οποίες η σοσιαλίστρια δήμαρχος Αν Ινταλγκό τις αντιμετώπισε σαν λόμπι συμφερόντων – εννοείται ότι πανηγύρισε δεόντως τη νίκη των «boomers», μαζί και τη δική της (είναι 64 ετών, δηλαδή σε ηλικία συνταξιοδότησης με τον νέο νόμο και ήδη… συνταξιούχος με τον παλιό).
Στη Γαλλία η αμφισβήτηση της αξίας των ηλεκτρικών πατινιών εκπορεύεται από την Αριστερά, όσο και αν αυτό ακούγεται κάπως παράδοξο. Η Corriere della Sera, έχοντας υπ’ όψιν της ότι στην Ιταλία αλλεργική στα ηλεκτρικά πατίνια είναι η Δεξιά, αναρωτήθηκε για την παρατηρούμενη αντινομία: «Αν το Ι.Χ. αυτοκίνητο είναι δεξιό και το ποδήλατο αριστερό, τότε τι είναι το ηλεκτρικό πατίνι;…» Οι παριζιάνοι «boomers» της απάντησαν με κυνική ωμότητα: «Τι να ‘ναι; Ενα παιδικό παιχνίδι είναι…»
Το ιταλικό μέσο δεν απέφυγε τη χρήση της λέξης «μίσος» για να περιγράψει το συναίσθημα το οποίο συνδέει τη γενιά που κουρασμένη απέρχεται (με άνεση στο Ι.Χ. ή στριμωγμένη σε μετρό και λεωφορεία) με τη γενιά που φουριόζα εισβάλλει (με ηλεκτρικό πατίνι) στα μεγάλα μπουλβάρ και στους λοιπούς δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας, στα μικρά σοκάκια, ακόμη και στα πεζοδρόμιά της. Οπωσδήποτε, η αμοιβαία εχθρότητα αντανακλά το παροξυμένο από τον ψηφιακό κόσμο χάσμα των γενεών.
Η «παιδικότητα» που συνοδεύει τα ιοβόλα σχόλια για το ηλεκτρικό πατίνι σχετίζεται με την άναρχη χρήση του, εκτός Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, με τη ροπή του στα ατυχήματα, τόσο του χρήστη του όσο και αυτών που ο χρήστης μπορεί να συναπαντήσει στο αστραπιαίο διάβα του – οι ηλικιωμένοι (οι «boomers») είναι τα συνήθη θύματά του σε πεζοδρόμους και πεζοδρόμια. Η «ωριμότητα» του ηλεκτρικού πατινιού, αντιθέτως, αφορά την εξοικονόμηση χώρου και χρήματος – ορισμένοι μιλούν και για περιορισμό των ρύπων, αν και άλλοι υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο.
Σημασία έχει ότι το Παρίσι αγανάκτησε και κατήργησε την κίνηση των ενοικιαζομένων ηλεκτρικών πατινιών. Γιατί μόνο αυτών και όχι όλων, αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να εξηγηθεί στο μέλλον. Μπορεί και ο ίδιος ο γάλλος πρόεδρος, ο Εμανουέλ Μακρόν, να συμβάλει στη διαλεύκανση του μυστηρίου μόλις επιστρέψει από το Πεκίνο. Γιατί; Διότι τα ηλεκτρικά πατίνια κατασκευάζονται στην Κίνα και απαρτίζονται από αλουμίνιο και μίνι μπαταρία. Οι κακές γλώσσες (οι «boomers» αλλά και η Le Monde) λένε ότι δεν είναι αθώα από οικολογικής απόψεως: και αυτά εκπέμπουν ρύπους και έχουν αποτύπωμα άνθρακα.
Τρεις εταιρείες (οι Dott, Lime και Tier) δραστηριοποιούνται στο Παρίσι με 15.000ηλεκτρικά πατίνια. Καθένα από αυτά χρησιμοποιείται 3,5 φορές την ημέρα. Το 2022 έγιναν 408 τροχαία με ιδιωτικά και ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά πατίνια, σκοτώθηκαν τρεις και τραυματίστηκαν 459 άνθρωποι. Πολλά τα κρίματα; Λίγα; Η Ινταλγκό λέει επίσης ότι δεν είναι εντελώς φιλικά προς το περιβάλλον, ενώ είναι επικίνδυνα για τους μεγάλους και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, καθ’ ότι τυγχάνουν και αθόρυβα. Εθιξε και το ζήτημα των κακών συνθηκών εργασίας για τους εργαζομένους στις εταιρείες ενοικιάσεως ηλεκτρικών πατινιών. Το προαναφερθέν «μίσος» εκρήγνυται και… επικαιροποιημένο: η Corriere έγραψε ότι κάποιοι τα θεωρούν και εύκολο προσάναμμα για τα οδοφράγματα!
Στη Γαλλία όλη η Αριστερά και τα δημοσιογραφικά μέσα της, ακόμη και η κοσμοπολίτικη Liberation, τάχθηκαν εναντίον των ηλεκτρικών πατινιών (των ενοικιαζομένων, σε πρώτη φάση). Στην Ιταλία, όμως, διώκτες τους είναι τα κόμματα και οι φορείς της Δεξιάς. Παραδοξότητα, εκ πρώτης όψεως. Η ιταλική Δεξιά (οι Αδελφοί της Ιταλίας, το κόμμα της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι) θέλει να γίνει δημοψήφισμα και στο Μιλάνο, η τοπική Φόρτσα Ιτάλια λαμβάνει περιοριστικά μέτρα στη Βενετία και στο Μέστρε και, βέβαια, χαίρεται το αποτέλεσμα του παρισινού δημοψηφίσματος. Ωστόσο οι ιταλοί δεξιοί με τα ηλεκτρικά πατίνια βρήκαν την ευκαιρία που γύρευαν και βάλλουν κατά των «πράσινων πολιτικών». Φυσικά, υπερασπίζονται και το δικαίωμα των κατοίκων των λαϊκών προαστίων των μεγαλουπόλεων να μετακινούνται με το ιδιωτικό αμαξάκι τους.