Ο Τζορτζ Τζόουνς και η Τάμι Γουαϊνέτ υπήρξαν το κορυφαίο, το «χρυσό» ζευγάρι της κάντρι μουσικής στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970. «Αλλά λαμβάνοντας υπόψη πώς έζησαν, εμένα μου φαίνονται περισσότερο ως δύο σταρ της πανκ-ροκ σκηνής», υποστηρίζει η Τζέσικα Τσαστέιν, η οποία υποδύεται την αποκαλούμενη «πρώτη κυρία της κάντρι» στο σίριαλ «George & Tammy».
Εκείνη βρίσκεται στην αρχή της καριέρας της, έχοντας μεγαλώσει με τον μύθο του Τζορτζ Τζόουνς (τον υποδύεται ο Μάικλ Σάνον) ο οποίος είναι ήδη ένας καταξιωμένος και διάσημος καλλιτέχνης τόσο, όμως, όσο είναι επίσης έρμαιο διαφόρων εξαρτήσεων. Η ιστορία τους εν συντομία είναι η εξής: γνωρίζονται και συμφωνούν να συνεργαστούν ενώ παράλληλα γεννιέται και ένας έρωτας που επρόκειτο να καταστεί από τους πιο διάσημους στις ΗΠΑ, ένας έρωτας ασυγκράτητος και ορμητικός, μια ανεπανάληπτη σχέση που τερματίστηκε άσχημα και συνεχίστηκε ακόμη χειρότερα, αλλά πάντα με συνοδεία μουσικής.
«Εάν δεν τραγουδούσαμε εμείς στη σειρά, εάν είχαμε περιοριστεί στο πλεϊμπάκ, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο. Εισερχόμενοι στη μουσική τους, εισήλθαμε και στις ζωές τους», εξήγησε η Τζέσικα Τσαστέιν σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Κιάρα Μαφιολέτι της Corriere della Sera. «Δουλέψαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα με έναν καθηγητή φωνητικής. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας εργαζόμασταν μέσω Zoom ενώ στη συνέχεια, για περισσότερο από έναν μήνα, συναντιόμασταν καθημερινά και τραγουδούσαμε επί οχτώ ώρες. Η φωνή της Τάμι Γουαϊνέτ ήταν πολύ χαμηλότερη από τη δική μου, δεν ήταν εύκολο. Αλλά το ότι είχα πολύ χρόνο διαθέσιμο με βοήθησε επίσης να κατανοήσω έναν τόσο πολύπλοκο χαρακτήρα».
Σχετικά με την περίπλοκη ηρωίδα της, η αμερικανίδα (βραβευμένη με Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, πέρυσι, για την ερμηνεία της στο «The Eyes of Tammy Faye») ηθοποιός σημείωσε πως «με γοήτευσε το ότι καλούμουν να ερμηνεύσω κάποιον που αναγκάστηκε να περάσει τόσες δυσκολίες. Μια γυναίκα που βρισκόταν πολύ μακριά από τα τραγούδια που ερμήνευε, η οποία επέλεξε να αφήσει τον πρώτο σύζυγό της, με τρία παιδιά, και να πάει στο Νάσβιλ, αποφασισμένη να πραγματοποιήσει το όνειρό της να γίνει τραγουδίστρια, μια γυναίκα ικανή να αυτοκαθορίζεται».
Θυμίζοντας η ιταλίδα δημοσιογράφος πως ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της Τάμι Γουαϊνέτ είναι το «Stand by Your Man» («Στήριξε τον Άνθρωπό σου»), η Τσαστέιν είπε πως «ακριβώς, εκείνη δεν το έκανε. Αλλά στο τέλος το σκέφτηκα και νομίζω ότι ειδικά αυτό το τραγούδι μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί. Φαίνεται να δηλώνει ότι μια γυναίκα πρέπει να βρίσκεται δίπλα σε έναν άνδρα σαν να επρόκειτο για μια αποστολή, αλλά στην πραγματικότητα λέει ότι δεν εγκαταλείπουμε εκείνους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες».
Και είναι αλήθεια πως η Γουαϊνέτ παρέμεινε δίπλα στον Τζόουνς και μετά τον χωρισμό τους, καθώς συνέχισαν να εμφανίζονται μαζί. «Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον αυτό και νομίζω ότι είναι επίσης το κλειδί που μπορεί να ωθήσει πολλούς ανθρώπους να ταυτιστούν με δύο διάσημους καλλιτέχνες: η δύναμη μιας σχέσης. Θεωρώ ότι η Γουαϊνέτ αγάπησε τον Τζόουνς πολύ και εκείνος εκείνην. Αυτός ο μεταξύ τους δεσμός φαινόταν ξεκάθαρα όταν βρίσκονταν στη σκηνή. Στην αρχή εκείνη ήταν πραγματικά φοβισμένη: κοντά του φαινόταν πως άρχιζε να ζει. Η ενέργειά τους είναι η πιο συναρπαστική πτυχή της σειράς», είπε η Τσαστέιν.
Ερωτηθείσα εάν μπορεί να λειτουργήσει μια σχέση μεταξύ δύο διάσημων καλλιτεχνών, εξήγησε ότι «οι ζωές τους είναι μάλλον περίπλοκες, με περίεργα ωράρια, ταξίδια ανά τον κόσμο… σίγουρα είναι δύσκολο αλλά όταν προκύπτουν σχέσεις σαν τη δική τους, τότε διακρίνεται κάτι το μαγικό: η Τάμι και ο Τζορτζ αντιλήφθηκαν ο ένας τον άλλον με τρόπο που δεν κατάφεραν να το κάνουν με άλλους συντρόφους τους, ούτε στο παρελθόν αλλά ούτε στη συνέχεια, και θεωρώ πως είναι πανέμορφο όταν ένας άλλος άνθρωπος καταφέρνει να σε αναγνωρίσει, να κατανοήσει ποιος πραγματικά είσαι».
Οσον αφορά το μήνυμα της σειράς, έγκειται στη διαρκή προσπάθεια του Τζορτζ και της Τάμι να ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες. «Γνωρίστηκαν μέσω της κάντρι αλλά ήταν επαναστάτες που έζησαν τη ζωή τους στο έπακρο. Αμφότεροι αντιμετώπιζαν προβλήματα όταν δεν βρίσκονταν στη σκηνή, επειδή καλούνταν να λογαριαστούν με τον εαυτό τους. Ο αγώνας τους ενάντια στις δυσκολίες έχει εξαγνιστική σημασία», είπε η Τζέσικα Τσαστέιν.