Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ αποκάλυψε για πρώτη φορά την εμπειρία της από ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική επίθεση, σε ένα μεγάλο και πολύ προσωπικό κείμενο που έγραψε ως απάντηση στην κριτική τη οποία δέχτηκε μετά από δικά της δημόσια σχόλια σε θέματα τρανσέξουαλ ατόμων.
Σε ένα κείμενο 3.600 λέξεων, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της την Τετάρτη, η Ρόουλινγκ περιέγραψε με περισσότερες λεπτομέρειες από ποτέ πώς βρέθηκε να συμμετέχει σε μια ολοένα και πιο πολωμένη συζήτηση γύρω από την έννοια της ταυτότητας του φύλου.
Η συγγραφέας αποκάλυψε ότι κατάφερε να επιβιώσει από «ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική επίθεση», επικαλούμενη ταυτόχρονα την πίστη της στην ελευθερία του λόγου και την διδακτική της εμπειρία, ως λόγους πίσω από τις θέσεις της.
«Αναφέρω αυτά τα πράγματα τώρα όχι σε μια προσπάθεια να εισπράξω συμπάθεια, αλλά λόγω αλληλεγγύης με τον τεράστιο αριθμό γυναικών που έχουν ιστορίες παρόμοιες με τη δική μου, και οι οποίες έχουν δυσφημισθεί ως αδιάλλακτες επειδή ενδιαφέρονται για χώρους για ανθρώπους μόνο το ιδίου φύλου», έγραψε.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε μετά από μια σειρά αναρτήσεων που έκανε η συγγραφέας του Χάρι Πότερ στο Twitter το Σαββατοκύριακο, και οι οποίες προκάλεσαν μια θύελλα νέων αντιδράσεων. Μεταξύ άλλων η Ρόουλινγκ έγραψε σε μια ανάρτησή της ότι «Εάν το φύλο δεν είναι πραγματικό, η ζωντανή πραγματικότητα των γυναικών παγκοσμίως διαγράφεται. Γνωρίζω και αγαπώ τρανς ανθρώπους, αλλά διαγράφοντας την έννοια του φύλου καταργείται η δυνατότητα πολλών να συζητούν ουσιαστικά για τη ζωή τους».
Εκτοτε, γράφει ο Guardian, εξέχουσες προσωπικότητες έχουν διαφωνήσει δημόσια με την τοποθέτησή της, μεταξύ άλλων και ηθοποιοί, που έχουν εργαστεί στα σίκουελ του «Χάρι Πότερ», όπως οι Ντάνιελ Ράντκλιφ (υποδύθηκε τον κεντρικό ήρωα και στις οκτώ ταινίες) και Εντι Ρεντμέιν, ο Τζόναθαν Βαν Νες (γνωστός από τη σειρά του Netflix «Queer Eye») -αυτοπροσδιορίζεται ως non binary και χρησιμοποιεί αρσενικού γένους αντωνυμίες- και ο τρανσέξουαλ συγγραφέας Τζούνο Ντόσον.
Στο δοκίμιό της, η Ρόουλινγκ γράφει για τους δικούς της αγώνες ενάντια στον σεξισμό και τον μισογυνισμό, και για την εφηβική της αίσθηση ότι ήταν «ψυχικά άφυλη». Προσθέτει ακόμη ότι διαβάζοντας ιστορίες δυσφορίας φύλου σε λογαριασμούς τρανς ανδρών σκέφτηκε ότι «αν είχα γεννηθεί 30 χρόνια αργότερα, ίσως προσπαθούσα κι εγώ να κάνω μετάβαση».
«Η γοητεία της διαφυγής από τη γυναικεία ηλικία θα ήταν τεράστια. Ως έφηβη πάλεψα με σοβαρή OCD (ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή). Αν έβρισκα στο διαδίκτυο κοινότητα και κατανόηση, που δεν μπορούσα να βρω στο άμεσο περιβάλλον μου, πιστεύω ότι θα μπορούσα να πειστώ να γίνω ο γιος που ο πατέρας μου είχε πει ανοιχτά ότι προτιμούσε», γράφει.
Η Ρόουλινγκ είπε ότι κινητοποιήθηκε και αποφάσισε να μοιραστεί τις σκέψεις της όταν διάβασε για τα προτεινόμενα «πιστοποιητικά επιβεβαίωσης φύλου» στη Σκωτία, τα οποία θα επιτρέπουν στους τρανς ανθρώπους να αλλάξουν το φύλο στα πιστοποιητικά γέννησής τους σύμφωνα με το πώς οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται και όχι με ιατρικές και ψυχιατρικές αναφορές.
Η διάσημη βρετανή συγγραφέας κατηγόρησε τους επικριτές της για «ομαδική σκέψη» και «ατελείωτες επιθέσεις», και λέει ότι, ενώ πιστεύει πως οι τρανς άνθρωποι χρειάζονται και αξίζουν προστασία λόγω των υψηλών ποσοστών ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας που υφίστανται, διαφωνεί με την πρόσβαση των τρανς γυναικών, που δεν έχουν υποστεί ορμονική θεραπεία ή χειρουργική μετάβαση, σε χώρους ενός φύλου.
«Όταν ανοίγεις τις πόρτες των μπάνιων και των αποδυτηρίων σε οποιονδήποτε άντρα, που πιστεύει ή αισθάνεται ότι είναι γυναίκα, και -όπως έχω πει- τα πιστοποιητικά επιβεβαίωσης φύλου μπορούν τώρα να χορηγούνται χωρίς να απαιτείται χειρουργική επέμβαση ή ορμονική θεραπεία, τότε ανοίγεις την πόρτα σε όλους τους άντρες που θέλουν να μπουν μέσα. Αυτή είναι η απλή αλήθεια», γράφει.
Λέει ακόμα ότι η κριτική την άφησε «σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος μέσα στο κεφάλι μου, καθώς επανήλθαν οι αναμνήσεις μιας σοβαρής σεξουαλικής επίθεσης που υπέστην στα 20 μου. Αυτή η επίθεση συνέβη σε μια στιγμή και σε έναν χώρο, όπου ήμουν ευάλωτη και ένας άντρας εκμεταλλεύτηκε μια ευκαιρία. Δεν μπορούσα να αποκλείσω αυτές τις αναμνήσεις και δυσκολεύτηκα να συγκρατήσω τον θυμό και την απογοήτευσή μου για τον τρόπο που πιστεύω ότι η κυβέρνησή μου παίζει γρήγορα και χαλαρά με την ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών».
Επιβεβαίωσε επίσης για πρώτη φορά ότι υπέστη σωματική κακοποίηση στην ηλικία των 20 ετών. «Αν μπορούσες να μπεις στο κεφάλι μου και να καταλάβεις τι νιώθω όταν διάβασα για μια τρανς γυναίκα που πεθαίνει στα χέρια ενός βίαιου άνδρα, θα βρεις αλληλεγγύη και συγγένεια», γράφει.
Επικαλούμενη μια ανώνυμη δημοσκόπηση, η Ρόουλινγκ ισχυρίζεται ότι όσοι δεν υποστηρίζουν τη διατήρηση χώρων ενός φύλου είναι «μόνο οι προνομιούχοι ή αρκετά τυχεροί που δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ ανδρική βία ή σεξουαλική επίθεση, και οι οποίοι δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μάθουν πόσο συνηθισμένο είναι».
Δήλωσε ακόμη ότι έχει έρθει σε επαφή με «τεράστιο αριθμό» γυναικών που φοβόντουσαν να μιλήσουν δημοσίως για τις μεταρρυθμίσεις σχετικές με τους τρανς, και καταδίκασε θεσμούς και οργανισμούς, που θαύμαζε κάποτε, για «υποταγή σε τακτικές τoυ γηπέδου». Είπε ότι πιστεύει πως ο μισογυνισμός και ο σεξισμός ήταν ο λόγος για την αύξηση σε ποσοστό 4.400% του αριθμού των κοριτσιών σε θεραπεία μετάβασης την τελευταία δεκαετία.
«Έχω διαβάσει όλα τα επιχειρήματα σχετικά με τη θηλυκότητα που δεν υπάρχει σε σώμα με φύλο, και τους ισχυρισμούς ότι οι βιολογικές γυναίκες δεν έχουν κοινές εμπειρίες και τους βρίσκω επίσης βαθιά μισογυνικούς και οπισθοδρομικούς. Είναι επίσης σαφές ότι ένας από τους στόχους της άρνησης της σημασίας του φύλου είναι η διάβρωση αυτού που κάποιοι φαίνεται να βλέπουν ως τη σκληρά διαχωριστική ιδέα των γυναικών, οι οποίες έχουν τη δική τους βιολογική πραγματικότητα, ή – εξίσου απειλητικό- ενοποιούν πραγματικότητες που τις καθιστούν μια συνεκτική πολιτική τάξη… Δεν αρκεί οι γυναίκες να είναι σύμμαχοι των τρανς . Οι γυναίκες πρέπει να αποδεχτούν και να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ των γυναικών και των τρανς γυναικών», γράφει.
Το δοκίμιο προκάλεσε έντονη συζήτηση στο Twitter. Την Τετάρτη το απόγευμα, η Εμα Γουάτσον, η οποία υποδύθηκε την Ερμιόνη Γκρέιντζερ στις ταινίες του Χάρι Πότερ, έγραψε: «Τρανς άνθρωποι είναι εκείνοι που λένε ότι είναι και αξίζουν να ζήσουν τη ζωή τους χωρίς να τους ρωτούν ή να τους λένε συνεχώς ότι δεν είναι αυτοί που λένε ότι είναι».
Και σε ένα δεύτερο tweet: «Θέλω οι τρανς οπαδοί μου να γνωρίζουν ότι εγώ και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σας βλέπουν, σας σέβονται και σας αγαπούν γι’ αυτό που είστε».