Με τις συνέπειες της χρήσης ή μη χρήσης των τακτικών πυρηνικών όπλων από πλευράς Ρωσίας ασχολήθηκε η διατελέσασα αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών σε δύο ιταλικές κυβερνήσεις (Μόντι και Λέτα) Μάρτα Ντασού σε άρθρο που δημοσίευσε η Repubblica. Αφού πρώτα περιέγραψε τη «δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η Ρωσία σήμερα όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία», αφού χαρακτήρισε «ψευδοδημοψηφίσματα» τα εκπληρωθέντα προαπαιτούμενα για τις προσαρτήσεις εδαφών και επανέλαβε τα περί πιέσεων για παραίτηση του ρώσου υπουργού Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, η αρθρογράφος εστίασε στις «παραινέσεις των υπερεθνικιστών» προς τον Πούτν με στόχο να «κλιμακώσει» τη σύγκρουση με πυρηνικό τρόπο.
Εγραψε η Ντασού: «Η χρήση των τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία είναι σενάριο που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Σχετικώς προειδοποίησε και το Πεντάγωνο. Ομως παρουσιάζει πιο πολλούς κινδύνους από οφέλη για τη Μόσχα, για τρεις λόγους». Και τους απαρίθμησε.
«Πρώτος λόγος. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η χρήση μικρών πυρηνικών βομβών θα έχει ελάχιστα επιχειρησιακά αποτελέσματα, εκ διαμέτρου αντίθετα με το πολιτικό κόστος που θα εισπράξει ο Πούτιν. Επίσης, τα τακτικά πυρηνικά όπλα είναι δύσκολο να ελεγχθούν. Λειτουργούν, βέβαια, σαν μέσο εκφοβισμού. Ομως στο πεδίο της μάχης δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνουν. Οι Αμερικανοί εδώ και καιρό έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αποτελέσματα ίδια είναι δυνατόν να επιτευχθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα δίχως να ξεπεραστεί το πυρηνικό κατώφλι, δίχως να πυροδοτηθεί η επικίνδυνη κλιμάκωση. Ουσιαστικά, στο έδαφος της Ουκρανίας η αμερικανική τεχνολογική υπεροχή κάνει τη διαφορά. Η χρήση πυρηνικών όπλων θα ήταν επομένως μία απελπισμένη χειρονομία εκ μέρους της Μόσχας, μία κραυγαλέα επιβεβαίωση των στρατιωτικών δυσκολιών της στο πεδίο.
»Δεύτερος λόγος. Αν η Ρωσία χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, θα καταστεί διεθνής παρίας από όλες τις απόψεις. Πιθανότατα θα χάσει και την ήδη περιορισμένη υποστήριξη της Κίνας. Αλλά και τη συμπάθεια ουδετέρων ή αμφίθυμων χωρών, όπως είναι η Ινδία. Η Ρωσία του Πούτιν θα γινόταν ένα είδος αδίστακτου κράτους, όχι πολύ μακριά από τη Βόρεια Κορέα.
»Τρίτος λόγος. Μία πυρηνική έκρηξη εν είδει επίδειξης στη Μαύρη Θάλασσα θα επιβεβαίωνε ότι η Μόσχα μπορεί να χρησιμοποιήσει τακτικά όπλα, όπως προβλέπει η στρατιωτική στρατηγική της, όμως διστάζει να το κάνει. Με άλλα λόγια, είναι δίκοπο μαχαίρι. Μικρές εκρήξεις κατά των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων δεν θα ήταν καθοριστικές για την εξέλιξη του πολέμου, ενώ θα σκότωναν και ρώσους στρατιώτες. Τυχόν πυρηνικό χτύπημα μεγαλύτερης κλίμακας θα καταστήσει μη κατοικήσιμο ένα τεράστιο κομμάτι γης που η Μόσχα θεωρεί δικό της. Η ακτινοβολία, ανάλογα με την ισχύ του όπλου, θα επηρέαζε και τμήματα της ίδιας της Ρωσίας, αλλά και κοντινές ευρωπαϊκές χώρες. Η άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ θα ήταν αναπόφευκτη».
Και η Ντασού έκλεισε ως εξής το κομμάτι της: «Η πυρηνική απειλή του Πούτιν εδράζεται στην αδυναμία νίκης με συμβατικά μέσα. Είτε η απειλή είναι αξιόπιστη είτε όχι, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Είναι απαραίτητο να απαντήσουμε με αξιόπιστη αποτροπή: η ελπίδα ότι ο Πούτιν ενεργεί ορθολογικά δεν αρκεί πλέον. Υπάρχουν σήματα, επίσημα και ανεπίσημα, που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στέλνουν ήδη στη Μόσχα: κάποια ασάφεια σχετικά με τη Δυτική αντίδραση είναι μέρος της λογικής της αποτροπής, όμως η βασική ιδέα έχει ήδη κοινοποιηθεί, ότι δηλαδή η απάντηση θα είναι καταστροφική για τις ρωσικές δυνάμεις.
»Είναι ευνόητο, για παράδειγμα, ότι ο ρωσικός στόλος στη Μαύρη Θάλασσα θα έχει πολύ σύντομη ζωή, κάτι που μάλλον θα οδηγήσει στην απώλεια της παράνομα προσαρτημένης το 2014 Κριμαίας. Αν ο στόχος ενός αδίστακτου Πούτιν είναι να αντισταθμίσει τις συμβατικές δυσκολίες στο έδαφος, είναι ένα στοίχημα που θα χάσει. Αν η ιδέα είναι να αποδυναμώσει την ουκρανική αντίσταση τρομοκρατώντας τη, η Μόσχα δείχνει ότι δεν έχει κατανοήσει καθόλου την ψυχολογία του αντιπάλου της. Αν νομίζουν ότι η πυρηνική απειλή θα διασπάσει το ΝΑΤΟ, το ισχυρότερο αποτρεπτικό μέσο που μπορούμε να ασκήσουμε είναι να δείξουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει, ούτε πρόκειται να συμβεί».
Ο κολωφώνας του άρθρου, ένα σχόλιο: «Το παράδοξο της ιστορίας αυτής είναι ότι η Ρωσία απειλεί τη Δύση με αυτοκτονία της Ρωσίας».