Η μυρωδιά των γυναικείων δακρύων μπορεί να μειώσει τα αισθήματα επιθετικότητας στους άνδρες, και αυτό πιθανώς εξηγεί το γιατί οι άνθρωποι εξέλιξαν την ικανότητα να κλαίνε, σύμφωνα με μια μελέτη.
Αν και τα δάκρυα είναι άοσμα, περιέχουν ένα «χημικό σήμα» που μπορεί να γίνει αντιληπτό με την όσφρηση, σύμφωνα με Ισραηλινούς ερευνητές. Η μελέτη τους διαπίστωσε κατά τη διάρκεια ενός πεοράματος, ότι οι άντρες που μύρισαν ένα δείγμα γυναικείων δακρύων παρουσίασαν «αξιοσημείωτη μείωση κατά 43,7% της επιθετικής συμπεριφοράς τους». Η μυρωδιά ενός δείγματος απλού αλατούχου διαλύματος δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Οπως ανέφεραν οι λονδρέζικοι Times, η μελέτη ανέλυσε μόνο την επίδραση των γυναικείων δακρύων στους άνδρες, με τους ερευνητές να σημειώνουν: «Ηταν δύσκολο να μαζέψουμε δάκρυα από άνδρες, πιθανώς για πολιτιστικούς λόγους. Τα περισσότερα από τα άτομα που ανταποκρίθηκαν στις διαφημίσεις μας για δωρεά δακρύων ήταν γυναίκες».
Οι επιστήμονες είπαν ότι είναι πιθανό, ωστόσο, «όλα τα δάκρυα να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα», δεδομένου ότι μεταξύ των παιδιών «τα αγόρια και τα κορίτσια κλαίνε εξίσου». Πρόσθεσαν ότι το κλάμα μπορεί να διαδραματίσει βασικό ρόλο για τα μωρά «καθώς τα βρέφη δεν διαθέτουν λεκτικά εργαλεία για να περιορίσουν την επιθετικότητα και επομένως είναι πιο πιθανό να βασίζονται σε χημειοσήματα».
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονική επιθεώρηση PLOS One, σημειώνει ότι «ο Κάρολος Δαρβίνος ήταν ιδιαίτερα μπερδεμένος με τη συμπεριφορά του ανθρώπινου συναισθηματικού δακρύρρου» επειδή τα δάκρυα φαινόταν να δείχνουν «έλλειψη προφαούς χρησιμότητας πέρα από την οφθαλμική συντήρηση». Αυτό έθεσε το ερώτημα γιατί παράγονται σε μεγαλύτερες ποσότητες όταν ζούμε έντονα συναισθήματα.
Προσθέτει ότι «το κλάμα εμφανίζεται συχνά σε πολύ κοντινές ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, γι αυτό και το φιλί στα δακρυσμένα μάγουλα είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στους πολιτισμούς», παρέχοντας την ευκαιρία για τα χημικά σήματα στα δάκρυα να ληφθούν από άλλους.
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι τα γυναικεία δάκρυα περιέχουν ένα χημικό σήμα που μειώνει τα επίπεδα τεστοστερόνης στους άνδρες, μειώνοντας δυνητικά τα συναισθήματα της σεξουαλικής επιθυμίας τους. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Επιστημών Βάισμαν στο Rehovot στο Ισραήλ ήθελαν να δοκιμάσουν εάν θα μπορούσε επίσης να μειώσει τα αισθήματα επιθετικότητας.
Στη μελέτη τους, συνέλεξαν δάκρυα από έξι γυναίκες ηλικίας μεταξύ 22 και 25 ετών. Επειδή τα δάκρυα συλλέχθηκαν αφού κύλισαν στο μάγουλο, οι επιστήμονες ήθελαν να είναι σίγουροι ότι το πείραμα δεν επηρεαζόταν από χημικές ουσίες που μπορεί να είχαν απορροφηθεί από το δέρμα. Οταν χρησιμοποίησαν δείγματα συνηθισμένου αλατούχου διαλύματος ως σύγκριση, οι ερευνητές επέτρεψαν επίσης να ρέει στα μάγουλα των γυναικών πριν το συλλέξουν.
Στη συνέχεια πήραν μια ομάδα 25 ανδρών και τους ζήτησαν να λάβουν μέρος σε ένα πείραμα που είχε σχεδιαστεί για να «μετρήσει την επιθετικότητα ως απάντηση σε κάποια πρόκληση». Επρεπε να παίξουν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που τους έκανε να πιστέψουν ότι τα χρήματα τους είχαν κλαπεί από έναν απατεώνα, δίνοντάς τους την ευκαιρία να εκδικηθούν παίρνοντας με τη σειρά τους χρήματα από τον αντίπαλό τους.
Οι ερευνητές μέτρησαν πόσο συχνά οι συμμετέχοντες προέβαιναν σε «πράξεις εκδίκησης αντανακλώντας υψηλότερη επιθετικότητα».
Πριν από το πείραμα, ζητήθηκε από τους άντρες να μυρίσουν δέκα δείγματα είτε γυναικείων δακρύων είτε αλατούχου διαλύματος, χωρίς να γνωρίζουν τι περιείχε κανένα από τα δείγματα ή τον σκοπό του πειράματος. Ενα επίθεμα εμποτισμένο με το δείγμα τοποθετήθηκε στη συνέχεια κάτω από τη μύτη τους για να εκτεθούν σε αυτό στη διάρκεια του πειράματος.
Η έρευνα σημείωσε ότι η «επιθετική και εκδικητική συμπεριφορά» κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μειώθηκε περισσότερο από 40% αφότου οι άνδρες μύρισαν τα δάκρυα.
Ενα δεύτερο πείραμα ζήτησε από τους άνδρες να παίξουν το παιχνίδι ενώ βρίσκονταν σε μαγνητικό τομογράφο. Η απεικόνιση έδειξε ότι δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επιθετικότητα -ο προμετωπιαίος φλοιός και η πρόσθια νησίδα- έγιναν πιο ενεργές όταν οι άνδρες προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ωστόσο, δεν δραστηριοποιήθηκαν εξίσου στις ίδιες καταστάσεις αφου οι άντρες μύριζαν τα δάκρυα.
Οι ερευνητές είπαν ότι οι περισσότερες μελέτες για τη «χημειοσήμανση» στους ανθρώπους είχαν επικεντρωθεί στον ιδρώτα, αλλά είπαν ότι προηγούμενη έρευνα σε τρωκτικά είχε βρει ότι η μυρωδιά των δακρύων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της επιθετικότητας.
«Προτείνουμε ότι τα δάκρυα είναι ένας μηχανισμός σε όλα τα θηλαστικά που παρέχει μια χημική “κουβέρτα” η οποία προστατεύει από την επιθετικότητα», κατέληξαν.