Τι προσπαθεί να πετύχει ο Βλαντίμιρ Πούτιν στο Ουκρανικό; Τι παιχνίδι παίζει; Εστειλε 100.000 στρατιώτες στη ρωσο-ουκρανική μεθόριο, απείλησε με ασύλληπτο πλήγμα τους ΝΑΤΟϊκούς και, τελικά, διέταξε οπισθοχώρηση στα μετόπισθεν. Πού το πάει; Η κλασική φράση «επίδειξη δύναμης» είναι μάλλον η πιο ταιριαστή απάντηση στα παραπάνω αγωνιώδη ερωτήματα, ωστόσο ο βρετανός δημοσιογράφος Εντουαρντ Λους, αν και τα έθεσε με επιτακτικό τρόπο, δεν την εκστόμισε.
Ο Λους, που ζει στις ΗΠΑ, υπήρξε κειμενογράφος υπουργού του Μπιλ Κλίντον και εργάζεται στους Financial Times, στο κείμενό του υποστήριξε με πάθος τη θέση ότι ο ρώσος πρόεδρος πρέπει να εισπράξει οπωσδήποτε «εκκωφαντική απάντηση» από τη Δύση (από τον Τζο Μπάιντεν, δηλαδή). Εκτός όλων των άλλων, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι «η Ρωσία είναι Ανατολή» όπως έγραψε, και διέψευσε όσους πίστεψαν ότι θα είχε ενστερνιστεί τις δυτικές αξίες.
Αν και ο Λους στον τίτλο του κειμένου του χρησιμοποίησε τον κατ’ εξοχήν μιλιταριστικό όρο «salvo» που αναφέρεται σε αιφνίδια, συντονισμένα και ισχυρά πυρά –προφανώς επιχειρώντας να αποδώσει μονολεκτικά τη δριμύτητα που θέλει ο ίδιος να έχει αυτή η απάντηση των ΗΠΑ–, στην πραγματικότητα δεν πρότεινε τον τρίτο και απίθανης έκβασης παγκόσμιο πόλεμο, αλλά ένα μπουμπούνισμα μέσω των Panama Papers.
Ο αρθρογράφος ομολόγησε ότι «η φαντασία της Δύσης έχει στερέψει» (το απέδειξαν οι απελάσεις διπλωματών), ότι «δεν έχουμε ιδέα πώς να σταματήσουμε την επιδείνωση της κατάστασης», ότι «έχουμε κολλήσει στη γη της αβεβαιότητας»: «Αν τα στρατεύματα του Πούτιν περάσουν στην Ανατολική Ουκρανία, τι μπορεί να κάνει ο Μπάιντεν; Ισως η Γερμανία πιεστεί και ακυρώσει τον αγωγό Nord Stream 2. Ισως οι ΗΠΑ πλημμυρίσουν την Ουκρανία με πολεμικό υλικό».
Οι διαπιστώσεις τού υπεράνω υποψίας και προθύμου να προτείνει λύσεις Λους δύσκολα αμφισβητούνται: «Δεν μπορούμε ούτε να δεχτούμε την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, ούτε να την εγκαταλείψουμε, δεν μπορούμε να μην υπερασπιστούμε την εδαφική της ακεραιότητα. Ετσι η Ουκρανία καθίσταται μόνιμα ανασφαλής, αφού δεν είναι Δύση, ούτε Ανατολή. Αν επιστρέφαμε στη δεκαετία του ‘90, θα συνιστούσα τη φινλανδοποίησή της, να γίνει ένα ενδιάμεσο κράτος μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, το οποίο θα μείωνε το πεδίο έντασης μεταξύ των δύο στρατοπέδων, όμως αυτό δεν γίνεται».
Και, κατόπιν αυτών, πρότεινε τη λύση του «υπερόπλου της διαφάνειας», δηλαδή τον απηνή διωγμό των «κλεπτοκρατών» (των Ρώσων, ειδικά του Πούτιν) που «εκμεταλλεύτηκαν τη Δύση και εξυπηρετήθηκαν από δυτικές νομικές και λογιστικές εταιρείες όσον αφορά το ξέπλυμα των χρημάτων τους, όπως έδειξαν τα Panama Papers πριν από πέντε χρόνια».
Ο «προσωπικός πλούτος του Πούτιν», λοιπόν, πρέπει να μπει στο στόχαστρο των Δυτικών, ώστε να εξαναγκαστεί σε υποχωρήσεις στα διάφορα πεδία, όπως και στο Ουκρανικό. Η αμερικανική νομοθεσία κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες υπάρχει και είναι επαρκής έγραψε ο Λους, και πρότεινε στην καινούργια υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γιέλεν την άμεση εξειδίκευση των κανόνων ελέγχου των υπεράκτιων εταιρειών: «Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο Μπάιντεν». Μεταξύ των κρατών που φιλοξενούν τέτοιες εταιρείες-«πλυντήρια» χρήματος, ο Λους περιέλαβε και κατονόμασε και την Κύπρο.
«Μόλις η Αμερική σφίξει τα λουριά, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει την τεράστια εμβέλεια και επιρροή της για να ωθήσει τους άλλους να την ακολουθήσουν –να, για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν διαθέτει ακόμη ένα κεντρικό όργανο κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες» κατέληξε ο Λους, δίνοντας παράλληλα και το επιμύθιο της ιστορίας του: «Η Δύση ισχυρίζεται ότι έχει ισχυρότερες ηθικές αξίες εν συγκρίσει με τις απολυταρχίες. Ομως οι κλεπτοκράτες χρειάζονται τη δυτική συνεργασία για να επιβιώσουν. Χωρίς να πέσει τουφεκιά και δίχως να αλλάξουν τα σύνορα του ΝΑΤΟ, θα μπορούσαμε να αποδυναμώσουμε τον Πούτιν εκθέτοντας στον ρωσικό λαό το μέγεθος και την προέλευση της περιουσίας του. Αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει ο Αλεξέι Ναβάλνι».
Δείτε ένα βίντεο με τις προετοιμασίες του ουκρανικού στρατού καθώς ανέμενε ρωσική επίθεση: