Οσον αφορά τις γενικότερες εξελίξεις στην Ουκρανία, είναι σαν να επαναλαμβάνονται τρόπον τινά οι πρώτες εβδομάδες της περσινής χρονιάς. «Ο επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς βρίσκεται σε πλήρη δράση, πετάει στο Κίεβο και παρουσιάζει στον Ζελένσκι πιθανά ρωσικά σχέδια, όπως συνέβη πριν από ένα χρόνο. Εν τω μεταξύ οι αμερικανοί στρατηγοί συζητούν επιλογές και συνδράμουν την ουκρανική αντίσταση με άμεσες επαφές ενώ οι σύμμαχοι κινούν μια νέα πρωτοβουλία υποστήριξης. Η συλλογή πληροφοριών, χθες όπως και σήμερα, είναι καθοριστική για την “αποτροπή” των ενεργειών του εχθρού και τον εντοπισμό των αδύναμων σημείων του», συνοψίζουν σε ανάλυσή τους οι Γκουίντο Ολίμπιο και Αντρέα Μαρινέλι της Corriere della Sera.
Φέτος, όμως, σε σχέση με πέρυσι, υφίσταται μια σημαντική διαφορά: εάν μετά τη ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου του 2022 η Δυτική συμμαχία άρχισε να συνδράμει ποικιλοτρόπως την Ουκρανία με στόχο την αποτροπή της ήττας της, πλέον οι σύμμαχοι του Κιέβου επιδιώκουν να βοηθήσουν τους Ουκρανούς να απελευθερώσουν εδάφη, στόχος πολύ πιο φιλόδοξος και δαπανηρός.
Την περασμένη Παρασκευή κατά της διάρκεια της συνόδου στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ραμστάιν στη Γερμανία, οι Αμερικανοί, από κοινού με τους συμμάχους τους, συμφώνησαν και επισήμαναν πως στόχος στην παρούσα φάση είναι εκπαίδευση του ουκρανικού στρατού και, κυρίως, ο εξοπλισμός του με τα κατάλληλα οπλικά συστήματα για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας με τη συμμετοχή μεγάλων μονάδων, εξηγούν οι ιταλοί δημοσιογράφοι.
Η εκπαίδευση των ουκρανών στρατιωτών έχει ήδη αρχίσει αλλά δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί άμεσα ενώ οι Ουκρανοί χρειάζονται επίσης αντιαεροπορικά συστήματα. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η Ουάσιγκτον πρέπει να ξεπεράσει τους όποιους ενδοιασμούς της και να αποστείλει στο Κίεβο πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς με στόχο την αποκατάσταση των ισορροπιών και την άσκηση πιέσεων και στα εχθρικά μετόπισθεν.
Το Κίεβο τα έχει ήδη ζητήσει και το ίδιο ισχύει και για τα μαχητικά αεροσκάφη τα οποία ορισμένα κράτη θα μπορούσαν να προσφέρουν στην Ουκρανία, εξηγούν οι Ολίμπιο και Μαρινέλι, αναφέροντας πως η ολλανδική κυβέρνηση, για παράδειγμα, δηλώνει πρόθυμη να εξετάσει το ενδεχόμενο αποστολής F-16 στο Κίεβο.
Το φλέγον θέμα, ωστόσο, παραμένουν τα βαρέα άρματα μάχης. Οι ουκρανοί στρατηγοί επισημαίνουν εδώ και καιρό πως χρειάζονται από 300 έως 500 τέτοιου τύπου τανκς και στους κόλπους του ΝΑΤΟ όλοι γνωρίζουν πως αυτά που ενδείκνυνται είναι τα γερμανικής κατασκευής Leopard 2, κυρίως γιατί άρματα μάχης Leopard διαθέτουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες στα οπλοστάσιά τους.
Την Παρασκευή, όμως, η Γερμανία δίστασε να συναινέσει στην αποστολή Leopard 2 στην Ουκρανία, γεγονός που δυσαρέστησε τους Ουκρανούς αλλά και αρκετούς από τους συμμάχους τους. Σημειώνεται ότι πρώτη φορά οι Ουκρανοί άρματα μάχης Leopard από το Βερολίνο ζήτησαν πέρυσι τον Μάρτιο, λίγες ημέρες μετά τη ρωσική εισβολή.
Αλλά την Κυριακή η γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ, μιλώντας σε γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό, δήλωσε πως εάν η Πολωνία αποφάσιζε να αποστείλει, τελικά, Leopard στην Ουκρανία, το Βερολίνο δεν θα αντιδρούσε. Οι δημοσιογράφοι της Corriere δεν παραλείπουν να αναφέρουν στο άρθρο τους πως τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Κίεβο έχουν ζητήσει από την Ελλάδα να παραχωρήσει αυτή πρώτη έναν συμβολικό αριθμό (2-3) αρμάτων μάχης τύπου Leopard 2 στο Κίεβο, ούτως ώστε να ασκηθεί περαιτέρω πίεση στη Γερμανία.
Δεδομένης, όμως, της κατάστασης που επικρατεί στο πεδίο, πολλοί ειδικοί διερωτώνται εάν τα πιο σύγχρονα και επιθετικά άρματα μάχης θα συμβάλουν στο να γείρει η πλάστιγγα προς την πλευρά των Ουκρανών. Φυσικά η Μόσχα δηλώνει άκρως απειλητικά πως όχι. Το ότι οι ουκρανικές δυνάμεις χρειάζονται σύγχρονα άρματα μάχης είναι αναντίρρητο αλλά αρκετοί προειδοποιούν πως στην καλύτερη περίπτωση οι Ουκρανοί θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μία, δύο τεθωρακισμένες ταξιαρχίες, αριθμός σίγουρα μικρός, τουλάχιστον σε σχέση με τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού.
Ζήτημα, όσον αφορά τα Leopard, αποτελεί και η απαραίτητη εκπαίδευση των Ουκρανών στη χρήση τους, καταρχάς, αλλά και στη συντήρηση και στην επισκευή τους. Συγχρόνως, όμως, οι Ουκρανοί καλούνται να φέρουν σε πέρας μια ακόμη εξαιρετικά δύσκολη αποστολή, να συντηρούν και να διαχειρίζονται ένα τεράστιο, πλέον, οπλοστάσιο, το οποίο αποτελείται από δεκάδες τύπους οπλικών συστημάτων, το καθένα με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Υφίσταται, όμως, και ένα άλλο θέμα, στο οποίο εστιάζει ιδιαίτερα την προσοχή του ο στρατιωτικός αναλυτής Τάιλερ Ρογκογουέι, αρχισυντάκτης του The War Zone. Εξηγεί πως οι αποστολές όπλων στο Κίεβο έχουν αποτρεπτικό σκοπό, αποτελούν ένα μήνυμα προς το Κρεμλίνο μέσω του οποίου η Δύση επαναλαμβάνει στη Ρωσία ότι δεν πρόκειται να κερδίσει τον πόλεμο. Ομως ο Πούτιν είναι πεπεισμένος για τη νίκη των δυνάμεων του και το δηλώνει. Ποντάρει στο γεγονός πως μπορεί να ρίξει στη μάχη πολλές ακόμη χιλιάδες άνδρες αλλά και στην παράδοση ενός στρατού ο οποίος, παρά τα πολλά προβλήματα και τις αποτυχίες, δεν εγκαταλείπει τις θέσεις του.
Συγχρόνως ο ρώσος πρόεδρος ευελπιστεί πως κάποια στιγμή οι σύμμαχοι του Κιέβου θα κουραστούν. Θεωρεί πως ο πόλεμος φθοράς που διεξάγεται θα εξαντλήσει, τελικά, τους Δυτικούς και θα φθείρει αβάσταχτα τους Ουκρανούς. Παρότι οι ρωσικές απώλειες είναι μεγαλύτερες, πολύ μεγάλο αριθμό ανδρών έχουν χάσει και οι Ουκρανοί ενώ το τελευταίο διάστημα ανησυχία προκαλεί και το ότι οι ρωσικές δυνάμεις εφαρμόζουν πλέον «αυτοκτονικές τακτικές», εξαπολύοντας επιθέσεις, δίχως να νοιάζονται ιδιαίτερα για το πόσοι ρώσοι στρατιώτες θα σκοτωθούν.
Ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Λόιντ Οστιν υποστηρίζει πως οι κατοχικές δυνάμεις, πέρα από τεράστιες απώλειες, καλούνται να αντιμετωπίσουν και ένα άλλο πρόβλημα, τη σταδιακή εξάντληση των πυρομαχικών τους. Αλλά η Μόσχα επιδιώκει να αξιοποιήσει κάθε διαθέσιμο μέσο, με τους Ολίμπιο και Μαρινέλι να θυμίζουν πως πέρα από τους μισθοφόρους της Βάγκνερ, το Κρεμλίνο εξακολουθεί να ασκεί πιέσεις στη Λευκορωσία για ενεργή συμμετοχή της στον πόλεμο με δικά της στρατεύματα. Το ενδεχόμενο να μην καταφέρουν οι ρωσικές δυνάμεις να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματά τους, να μην μπορέσει η ρωσική στρατιωτική μηχανή να αντεπεξέλθει στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του πολέμου, σίγουρα δεν μπορεί να αποκλειστεί, ωστόσο κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν διαφαίνεται.
Η προσοχή όλων είναι τώρα στραμμένη στην άνοιξη, όταν τα αντίπαλα στρατεύματα θα προσπαθήσουν να βγουν από το τέλμα και να αρχίσουν να εξαπολύουν νέες επιθέσεις. Ομως οι αμερικανοί στρατηγοί συστήνουν και στο Κίεβο και στους συμμάχους τους να αρχίσουν να κοιτάνε πιο μακριά, προειδοποιώντας πως θα είναι πολύ δύσκολο να εκδιωχθούν οι ρωσικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους από τα εδάφη που εξακολουθούν να κατέχουν.