Πριν από λίγες εβδομάδες, παρά την αυξανόμενη πίεση που δεχόταν, φαινόταν ότι ο Τζο Μπάιντεν ήταν αποφασισμένος να παραμείνει στην κούρσα για την προεδρία. Δεν πτοήθηκε καν από τις αντιδράσεις μετά το ντιμπέιτ. Τι ήταν αυτό που τελικά έκανε αποτελεσματική την πίεση και οδήγησε τον Μπάιντεν στην παραίτηση; «Η Νάνσι Πελόζι» γράφει η Τζέσικα Μπένετ στους New York Times.
Ηταν η 84χρονη Πελόζι –συνάδελφος και μακροχρόνια συνεργάτης του Μπάιντεν– που βοήθησε καταλυτικά να οργανωθούν οι ανησυχίες για την κατάστασή του σε μια εκστρατεία συνεχούς πίεσης.
Οταν ο Μπάιντεν είπε ότι δεν θα εγκατέλειπε για κανέναν λόγο «εκτός αν του το έλεγε ο Θεός», η Πελόζι πήγε στην αγαπημένη του τηλεοπτική εκπομπή, το «Morning Joe» του MSNBC, για να πει ότι «ο πρόεδρος πρέπει να πάρει μια απόφαση επειδή ο χρόνος είναι λίγος». Οταν ο Μπάιντεν της είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία τους ότι τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων έδειχναν ότι θα μπορούσε να κερδίσει, εκείνη τον προκάλεσε: «Φέρε μου τον Ντόνιλον στο τηλέφωνο», λέγεται ότι ζήτησε από τον πρόεδρο, εννοώντας έναν από τους στενούς συμβούλους του Μπάιντεν. «Δείξε μου τις δημοσκοπήσεις» είπε σε εκείνον.
Παρ’ όλο που ο Μπάιντεν γινόταν «ολοένα και πιο αγανακτισμένος» για αυτό που θεωρούσε ως «ενορχηστρωμένη εκστρατεία» εναντίον του, όπως έγραψαν οι Times, η Πελόζι συνέχισε να εργάζεται μεθοδικά στα παρασκήνια, μιλώντας με νομοθέτες, μέλη της παλιάς ηγετικής της ομάδας των Δημοκρατικών και το μεγάλο της δίκτυο δωρητών.
Προτού ο Μπάιντεν παραιτηθεί, τελικά, το περασμένο Σαββατοκύριακο, η ομάδα του αναρωτιόταν τι θα έκανε η Πελόζι στη συνέχεια, ανέφερε το Politico, χρησιμοποιώντας μια φράση που «την έκανε να ακούγεται κάπως σαν τον Ντον Κορλεόνε».
«Η Νάνσι κατέστησε σαφές ότι θα μπορούσαν να το κάνουν (την παραίτηση) με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο» δήλωσε στο Politico ένας Δημοκρατικός. «Τους είχε δώσει τρεις εβδομάδες για τον εύκολο τρόπο. Και τώρα έφτανε η ώρα του δύσκολου τρόπου».
Οπως είπε ένα στέλεχος των Δημοκρατικών στον ιστότοπο The Hill, αναφερόμενος στη δήλωση του προέδρου ότι θα χρειαζόταν «ο παντοδύναμος Θεός» για να τον κάνει να αποσύρει την υποψηφιότητά του: «Ηθελε τον παντοδύναμο Θεό. Ε, λοιπόν, αυτή είναι ο παντοδύναμος Θεός». Η «σιδηρά» Νάνσι Πελόζι.
Εχουμε περάσει πολλά χρόνια, γράφει η Μπένετ στους ΝΥΤ, κουβεντιάζοντας το δύσκολο ζήτημα του σωστού τρόπου να είσαι γυναίκα με εξουσία. Οι γυναίκες πρέπει να είναι πιο ταπεινές. Οι γυναίκες ηγέτες πρέπει να χτίσουν συναίνεση. Οι γυναίκες πρέπει να είναι σκληρές αλλά και ενσυναισθητικές, κ.λπ…
Η Πελόζι είναι γυναίκα με δύναμη, εξαιρετικά ικανή και αδίστακτη χωρίς να απολογείται γι αυτό. Θα ήταν ο θηλυκός Λίντον Τζόνσον, αν ο Λίντον Τζόνσον είχε υπάρξει κάποτε νοικοκυρά. Επίσης είναι φαινομενικά αδιάφορη για το αν κάποιος τη βρίσκει «συμπαθή».
Με την Κάμαλα Χάρις να είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διεκδικήσει την προεδρία, οι ΝΥΤ επισημαίνουν ότι η συζήτηση αυτή θα επαναληφθεί συχνά στο άμεσο και έμμεσο μέλλον. Πόσο θυμωμένη μπορεί να εμφανιστεί η Κάμαλα Χάρις, χωρίς να χαρακτηριστεί «υπερβολικά θυμωμένη»;
Βλέποντας μια γυναίκα να χειρίζεται την εξουσία με επιτυχία και να φαίνεται, ταυτόχρονα, τόσο απαλλαγμένη από τέτοιου είδους ανησυχίες είναι «ειλικρινά αναζωογονητικό», γράφει η Μπένετ.
Η Πελόζι, βέβαια, έχει ήδη εξουσία και αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι μια γυναίκα που επιδιώκει την εξουσία. Επίσης, έχτισε αυτή τη δύναμη ως πρόεδρος της Βουλής, ένας ρόλος πολύ διαφορετικός από εκείνον του ενοίκου του Λευκού Οίκου και ένας ρόλος που δεν απαιτεί να είσαι δημοφιλής σε μεγάλα τμήματα του κοινού.
Το «μάθημα» εδώ για τα φιλόδοξα μικρά κορίτσια που θέλουν να αλλάξουν κάποτε τον κόσμο, απλώς είναι ότι η δύναμη και η επιρροή έχουν διαφορετικές μορφές και ότι η εκμάθηση του σκληρού παιχνιδιού, μερικές φορές στα παρασκήνια, είναι μια χρήσιμη δεξιότητα.
Η Πελόζι έχει γράψει ένα νέο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα και υπόσχεται να αποκαλύψει πώς έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής.
Καθόλου τυχαία, ονομάζεται «Η Τέχνη της Δύναμης».