Επί δεκαετίες ολόκληρες, δεν υπήρχε καμία σοβαρή και μεγάλη χολιγουντιανή παραγωγή που σεβόταν τον εαυτό της, χωρίς να περιλαμβάνει έστω μία καυτή ερωτική σκηνή. Από το αριστουργηματικό θρίλερ «Don’t look now» του Τζόναθαν Ρεγκ, μέχρι το εμβληματικό πλέον, «Βασικό Ενστικτο» του Πολ Βερχόφεν.
Οπως αναφέρει δημοσίευμα του Guardian, «το σεξ εξαφανίζεται από τη μεγάλη οθόνη. Παρατηρείται ένα νέο καλοκαιρινό μοτίβο. Αρχίζοντας από πολλές ευρωπαϊκές και σινεφίλ ταινίες, όπως το εφετινό γαλλικό δράμα “Mektoub, My love: Intermezzo”, που έχει μπόλικη δράση αλλά και μπόλικο σεξ, φωτεινές εξαιρέσεις σε έναν μακρύ και ανέραστο χολιγουντιανό χειμώνα, γεμάτο με ταινίες δράσης ή για όλη την οικογένεια».
Αυτό ήταν λοιπόν; Δεν θα ξαναδούμε αισθαντικές όσο και σουρεάλ ερωτικές σκηνές όπως εκείνη ανάμεσα στη Τζούλι Κρίστι και τον Ντόναλντ Σάδερλαντ στο «Don’t look now» που διδάσκεται κυριολεκτικά σε όλες τις ακαδημίες κινηματογράφου; Ούτε κάτι αντίστοιχο του παιχνιδιάρικου στριπτίζ που κάνει η Κιμ Μπάσιντζερ μπροστά στον Μίκι Ρουρκ στις «9 1/2 βδομάδες»; Ούτε καν ένας άλλος ορκισμένος εραστής που αποπλανεί και σημαδεύει τις γυναίκες όπως ο Τζον Μάλκοβιτς στις «Επικίνδυνες σχέσεις»; Η λίστα είναι ατέλειωτη. Το αρχείο ερωτικών σκηνών του Χόλιγουντ είναι πολύ πλούσιο. Το μέλλον τους όμως, μοιάζει αρκετά αβέβαιο.
Οι ειδικοί τού σινεμά, τονίζουν ότι αυτή τη στιγμή το Χόλιγουντ περνά μία φάση ανασυγκρότησης και επαναπροσδιορισμού των προτεραιοτήτων του. Από την ασυδοσία και την εξωστρέφεια, σε μία συνειδητοποιημένη ενδοσκόπηση, που δεν ρίχνει πλέον τους ήρωες στο κρεβάτι, αλλά σε βαθιά περισυλλογή.
Σύμφωνα με τον Στίβεν Γκάλογουεϊ, αρθρογράφο στον Hollywood Reporter, οι λόγοι για αυτή την αλλαγή πλεύσης είναι κυρίως οικονομικοί: το Χόλιγουντ δεν ενδιαφέρεται πλέον για ταινίες μετρίου κόστους που έχουν να κάνουν με δράμα και ίσως να οδηγούν σε ερωτικές περιπτύξεις μεταξύ των μπερδεμένων ηρώων τους. Αντιθέτως, η νέα εποχή, εθισμένη στα social media και στις γρήγορες ταχύτητες σε όλα, πρέπει να απευθύνεται τόσο σε ανδρικό όσο και σε γυναικείο κοινό, γύρω στα 25 -συν πλην.
«Παραδόξως, δεν πρόκειται για μία νέα φάση πουριτανισμού. Ούτως ή άλλως, το Χόλιγουντ έπασχε πάντα από πουριτανισμό. Εχει να κάνει με τις εισπράξεις. Αν γεμίσεις μία ταινία με σεξ, αυτομάτως η ταινία θα κριθεί ακατάλληλη για ανηλίκους και αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται οι έφηβοι και τα παιδιά στην κινηματογραφική αίθουσα. Αυτό λοιπόν, αποκλείει το δυναμικό κοινό, το οποίο αυτή τη στιγμή ονειρεύεται ο κάθε παραγωγός που θέλει να δει τις εισπράξεις να ανεβαίνουν κατακόρυφα» παρατηρεί ο έμπειρος δημοσιογράφος.
Οι χρυσές εξαιρέσεις στον κανόνα, είναι τα βιογραφικά μιούζικαλ – ταινίες που έχουν να κάνουν με τη ζωή κορυφαίων σταρ, όπως το πρόσφατο «Rocketman» που ασχολείται με την πορεία του Ελτον Τζον και φυσικά το «Bohemian Rhapsody» που ακολουθεί την πορεία των Queen και του κορυφαίου frontman Φρέντι Μέρκιουρι. Στο πλαίσιο της ανάγκης του Χόλιγουντ να ασπαστεί τη διαφορετικότητα, οι ταινίες λοιπόν που εστιάζουν στη ζωή διάσημων ομοφυλόφιλων ανδρών, έχουν τα τελευταία χρόνια την τιμητική τους.
Φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τον σημαντικό παράγοντα του κινήματος του #MeToo, που έφερε στο φως φρικτές ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης που συνέβαιναν επί δεκαετίες στους κόλπους του Χόλιγουντ. Ξαφνικά, οι γυναίκες, νιώθουν πολύ πιο άβολα με τις γυμνές και ερωτικές σκηνές και πλέον νιώθουν ότι έχουν κάθε δικαίωμα να απορρίψουν έναν τέτοιο ρόλο, χωρίς ταυτόχρονα να φοβούνται ότι θα τους στοιχίσει την καριέρα.
Δεν μένει παρά να δούμε, όταν καταλαγιάσει όλη αυτή η αναστάτωση, αν το Χόλιγουντ θα ξαναβρεί τη χαμένη του libido ή θα την εκτονώνει σε ταινίες δράσεις «για όλη την οικογένεια».
Ταινίες με σκηνές «ακατάλληλες για ανηλίκους»
«Secretary» (2002)
Η Μάγκι Γκίλενχαλ και ο Τζέιμς Σπέιντερ επιδίδονται σε σκληρά σαδομαζοχιστικά παιχνίδια.
«9 1/2 βδομάδες» (1986)
Ο Μίκυ Ρουρκ και η Κιμ Μπάσιντζερ εμπλέκονται σε έναν σύντομο, αλλά εμμονικό δεσμό.
«Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι» (1972)
Ο Μάρλον Μπράντο παθαίνει εμμονή με τη Μαρία Σνάιντερ και η διάσημη σκηνή με το βούτυρο, αποτελεί ακόμη μία από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές στην ιστορία του σινεμά.
«Don’t look now» (1973)
Επί χρόνια οι φήμες οργίαζαν ότι η τόσο αληθινή ερωτική σκηνή ανάμεσα στον Ντόναλντ Σάδερλαντ και τη Τζούλι Κρίστι ήταν όντως αληθινή και όχι προϊόν… υποκριτικής.
«Blue is the warmest colour» (2013)
Σε αυτή την ευρωπαϊκή παραγωγή, η λεσβιακή ερωτική ιστορία περιλαμβάνει και μία λεπτομερέστατη επτάλεπτη ερωτική σκηνή.
«American Psycho» (2000)
Μία σκληρή όσο και ενδιαφέρουσα ματιά στην ανδρική σεξουαλική ψυχοπαθολογία.
«The Outlaw» (1943)
Η Τζέιν Ράσελ εμφανίστηκε ως το απόλυτο σύμβολο του σεξ στην ταινία που την έκανε διάσημη.
«Black Swan» (2010)
Το ψυχολογικό θρίλερ του Ντάρεν Αρονόφκσι που τοποθετείται στον σκληρό και συχνά απάνθρωπο κόσμο του επαγγελματικού μπαλέτου, περιλαμβάνει και μία φαντασιακή λεσβιακή σκηνή ανάμεσα στη Νάταλι Πόρτμαν και τη Μίλα Κούνις.