Κάθε τόσο, ο Χισκαντάρ Ζουλκαρναέν με τη σύζυγό του και τα δύο μικρά παιδιά τους κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο Τσανγκί της Σιγκαπούρης, περίπου 25 χλμ. μακριά από το εμπορικό κέντρο της πόλης, στο ανατολικότερο σημείο του νησιού. Προορισμός τους είναι το «Jewel», το δεκαόροφο εμπορικό κέντρο των 135.700 τ.μ., η πρόσοψη του οποίου θυμίζει ντόνατ, με πέντε υπόγειους ορόφους και πέντε υπέργειους.
Σχεδιασμένο από ένα κονσόρτσιουμ αρχιτεκτονικών γραφείων με επικεφαλής τον διάσημο καναδό αρχιτέκτονα Μοσέ Σάφντι, το εντυπωσιακό οικοδόμημα από γυαλί και ατσάλι συνδέεται με τον τερματικό σταθμό 1. Τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα το επταώροφο συντριβάνι, τον ψηλότερο εσωτερικό καταρράκτη στον κόσμο, ύψους 30 μέτρων, όπως και ένα θέαμα μουσικής και φωτός με θέμα την Disney. Στη συνέχεια, η οικογένεια κάνει στάση στον τερματικό σταθμό 3, λίγα λεπτά μακριά, με το λεωφορείο ή το ηλεκτρικό τρένο, όπου μπορούν να παίξουν τα παιδιά.
«Δεν έχω δει ακόμη άλλο αεροδρόμιο που να παρουσιάζεται σκόπιμα ως προορισμός ψυχαγωγίας, αγορών και φαγητού» λέει ο Ζουλκαρναέν στον Νίκολας Γιονγκ, ανταποκριτή του BBC News στη Σιγκαπούρη. Και παρομοιάζει το ταξίδι στο Τσανγκί με την επίσκεψη στα εμπορικά κέντρα της Ορτσαρντ Ρόουντ της Σιγκαπούρης.
Σύμφωνα με τη Skytrax, μια εταιρεία συμβούλων που κατατάσσει και αξιολογεί αεροδρόμια, το Τσανγκί είναι το καλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου. Η Skytrax ισχυρίζεται ότι πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη ετήσια έρευνα ικανοποίησης πελατών αεροδρομίων παγκοσμίως, με τους ταξιδιώτες να αξιολογούν τις υπηρεσίες και τις εγκαταστάσεις σε περισσότερα από 550 αεροδρόμια.
Το Τσανγκί έχει έρθει 12 φορές πρώτο στην κατάταξη της Skytrax, εκ των οποίων οκτώ φορές νούμερο ένα την τελευταία δεκαετία. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε χάσει το στέμμα του από το διεθνές αεροδρόμιο Χαμάντ της Ντόχα και το Χανέντα του Τόκιο, αντίστοιχα, αλλά το ανέκτησε τον Μάρτιο, κερδίζοντας επαίνους από τη Skytrax για τις «ασυναγώνιστες εμπειρίες επιβατών».
Πριν από την πανδημία, το 2019, περίπου 382.000 πτήσεις απογειώθηκαν ή προσγειώθηκαν στο Τσανγκί, μεταφέροντας περισσότερους από 68 εκατ. επιβάτες, αναφέρει ο Γιονγκ στο BBC News. Σήμερα εξακολουθεί να ανακτά τον όγκο των επιβατών του, ωστόσο το Τσανγκί δεν είναι ένας απλός ταξιδιωτικός κόμβος αλλά ένα εμβληματικό στέκι, αγαπημένο ιδιαίτερα στους κατοίκους της Σιγκαπούρης.
Η Ρέιτσελ Ταν, για παράδειγμα, κάνει τακτικά τη 15λεπτη διαδρομή με το αυτοκίνητό της στο Jewel για να κάνει τις αγορές της, ακόμη και από παντοπωλεία: «Μπορείς να καθίσεις στο σιντριβάνι και να απολαύσεις την εμπειρία του “Jewel”» λέει στο BBC News η 34χρονη δικηγόρος.
Δεν είναι ασυνήθιστο να συναντήσεις ανθρώπους που περνούν όλη τους την ημέρα στο Τσανγκί, το οποίο είναι εύκολα προσβάσιμο με το μετρό και το λεωφορείο. Μπορείς να παρακολουθήσεις ταινίες στον πολυκινηματογράφο, να πας για φαγητό σε ένα από τα εστιατόρια, να κάνεις τις αγορές σου σε ένα από τα περίπου 300 καταστήματα, να αγοράσεις τρόφιμα, ακόμη και να βρεις ένα ήσυχο μέρος για μελέτη, εάν έχεις εξετάσεις. Με τα χρόνια, εξάλλου, έχει γίνει επίσης προορισμός για δείπνα reunion, γαμήλιες δεξιώσεις και φωτογραφίσεις.
Εκτός από το επιβλητικό σιντριβάνι στο κέντρο του, τo «Jewel» διαθέτει και άλλα αξιοθέατα, όπως ένα κλιματιζόμενο τροπικό δάσος, έναν κήπο-λαβύρινθο και μια τσουλήθρα ύψους 12 μέτρων. Αν πετάτε και βρεθείτε στο αεροδρόμιο πιο νωρίς, ο χώρος τράνζιτ είναι εξοπλισμένος με σπα, κινηματογράφο με δωρεάν προβολή ταινιών και πισίνα, για να μην αναφέρουμε τις καρέκλες μασάζ και τον κήπο με τις πεταλούδες.
Το αεροδρόμιο έχει ακόμη και το δικό του custom-made άρωμα της Shiseido, με νότες λουλουδιών και μπαχαρικά, που διαχέεται σε όλο το Τσανγκί, ενώ ακριβώς έξω από το Terminal 4 λειτουργεί μια έκθεση με δεινόσαυρους σε φυσικό μέγεθος, η οποία εκτείνεται σε απόσταση μεγαλύτερη από ενάμιση χιλιόμετρο.
Σε μια χώρα που έχει εμμονή με τις κατατάξεις, είτε πρόκειται για σχολεία είτε για τοπικούς παράγοντες, γράφει ο Γιονγκ στο BBC News, το Τσανγκί ξεχωρίζει ως ένα ιδιαίτερο σημείο υπερηφάνειας. Μάλιστα, ένας ινδός δημοσιογράφος έγραψε στο Twitter ότι οι Σιγκαπουριανοί είναι «παράλογα περήφανοι» για το αεροδρόμιό τους, προκαλώντας θυμωμένες αντιδράσεις – όπως ήταν αναμενόμενο.
Οι αρχές της Σιγκαπούρης παρακολουθούν την κατάταξη των αεροδρομίων με «θρησκευτική» ευλάβεια, λέει ο Σουκόρ Γιουσόφ, της εταιρείας συμβούλων αεροπορίας Endau Analytics. «Δεν καυχώνται απλώς γιατί πέτυχαν κάτι εντυπωσιακό· [οι συνεχόμενες πρωτιές] εδραιώνουν τη φήμη του κορυφαίου προορισμού για τις αεροπορικές εταιρείες» τονίζει.
Τα γκισέ του check-in και τα καταστήματα αφορολογήτων ειδών είχαν τρομερή ησυχία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ωστόσο η κυβέρνηση ήταν αισιόδοξη ότι το Τσανγκί θα γινόταν και πάλι ταξιδιωτικός κόμβος, εισφέροντας περισσότερα από ένα δισ. δολάρια Σιγκαπούρης στον τομέα των αερομεταφορών. Ο υπουργός Μεταφορών της χώρας δήλωσε τότε ότι η βιομηχανία διαδραματίζει «αποφασιστικό ρόλο» στη διασφάλιση της θέσης της πόλης-κράτους ως παγκόσμιου εμπορικού και επιχειρηματικού κόμβου.
«Το Τσανγκί είναι ένα από τα καλύτερα τράνζιτ αεροδρόμια, αν όχι το καλύτερο» λέει στο BBC News ο Αλεξ Τσαν, με έδρα τη Ζυρίχη, ο οποίος διέρχεται από τη Σιγκαπούρη έως και τέσσερις φορές τον χρόνο στο πλαίσιο της εργασίας του.
Αν και «τεράστιο», ο Τσαν εκτιμά ότι το Τσανγκί είναι πολύ καλύτερα οργανωμένο και πιο αποτελεσματικό από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης ή το Σίπχολ του Αμστερνταμ: «Συνήθως ταξιδεύω με μια μεγάλη ομάδα, περίπου 60 ατόμων, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω δει αποσκευή να έχει χαθεί εδώ. Σε άλλα μεγάλα αεροδρόμια σε όλον τον κόσμο είναι πολύ εύκολο να χάσεις την πτήση ανταπόκρισης, αλλά αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει ποτέ στο Τσανγκί» λέει.
Παρά το γεγονός ότι μια πρόσφατη τεχνική βλάβη διέκοψε τον έλεγχο των επιβατών διεθνών πτήσεων για αρκετές ώρες σε διάφορα σημεία ελέγχου, πολλοί διεθνείς ταξιδιώτες επιλέγουν να διέλθουν από το Τσανγκί, καθώς οι πιθανότητες να διακοπεί το δρομολόγιό τους είναι μικρές, λέει ο Σουκόρ. Και υπογραμμίζει: «Αν κοιτάξετε τον χρόνο, την ενέργεια και τις επενδύσεις που δαπανήθηκαν σε οποιοδήποτε αεροδρόμιο, τότε η Σιγκαπούρη έχει κάνει μακράν τα περισσότερα».
Τη δεκαετία του 1990, όταν το μόνο πράγμα που έβλεπε κανείς στην τηλεόραση της Σιγκαπούρης ήταν οι δραματικές σειρές του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού, ο εμβληματικός πύργος ελέγχου του Τσανγκί ήταν συχνά το κεντρικό στοιχείο στο άνοιγμα κάθε νέας σειράς. Η σειρά είχε πάντα έναν χαρακτήρα ο οποίος έλειπε για πολλά χρόνια, προσγειωνόταν στο Τσανγκί και έκανε μια γραφική βόλτα με ταξί πριν φθάσει στο σπίτι του και αναφωνήσει στους συγγενείς του πόσο είχε αλλάξει η χώρα.
Το Τσανγκί άνοιξε το 1981 με έναν μόνο τερματικό σταθμό και έναν διάδρομο προσγείωσης. Και η απήχησή του είναι διαρκής. Το 2019, το «Jewel» δέχτηκε 50 εκατ. επισκέπτες μέσα στους πρώτους έξι μήνες από τα εγκαίνιά του. Ενας πέμπτος τερματικός σταθμός είναι τώρα στα σκαριά και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
«Δεν νομίζω ότι άλλο αεροδρόμιο στον κόσμο μπορεί να καυχηθεί ότι οι ντόπιοι το επισκέπτονται μόνο για διασκέδαση» παρατηρεί ο Εϊντριαν Ταν, δικηγόρος και κοινωνικός σχολιαστής. Λέει ότι οι Σιγκαπουριανοί το γνωρίζουν όσο και το kopitiam (παραδοσιακό καφενείο) της γειτονιάς τους. Και είναι υπέροχο γιατί «αντιπροσωπεύει όλα εκείνα στα οποία είναι καλή η Σιγκαπούρη: αποτελεσματικότητα και ευγένεια με άρωμα Σιγκαπούρης».