Τα οφέλη της επαφής και το νόημα της σύνδεσης που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ ενός παιδιού και ενός σκύλου, έρχεται να αναδείξει νέα επιστημονική μελέτη που παρουσιάζουν οι New York Times.
Σύμφωνα με την έρευνα, όταν ένα παιδί έρχεται σε επαφή δύο φορές την εβδομάδα με ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο, μειώνονται τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Αυτό βοηθά τόσο στην ψυχολογία, όσο και στην καλύτερη συγκέντρωση και την ανάπτυξη των διαδικασιών της μάθησης.
Μάλιστα, η παρέμβαση με σκύλο, φάνηκε από τη μελέτη ότι είναι πιο αποτελεσματική σε σχέση ακόμη και με τις συνεδρίες χαλάρωσης που κάνουν τα παιδιά με ειδικούς.
«Η μελέτη μας δείχνει για πρώτη φορά ότι οι παρεμβάσεις με τη βοήθεια σκύλων, μπορούν πραγματικά να οδηγήσουν στη μείωση του στρες σε παιδιά, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κατά τη διάρκεια μιας τυπικής σχολικής περιόδου», σχολίασε η Κέρστιν Μάιντς, καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίνκολν στη Βρετανία και μία από τις βασικές ερευνήτριες της μελέτης.
Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS ONE, η παρατεταμένη έκθεση ενός παιδιού σε στρεσογόνους παράγοντες, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη μάθηση, τη συμπεριφορά, την υγεία και την ευημερία των παιδιών κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής τους.
Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει διάφορες προσεγγίσεις για την ανακούφιση του στρες στο σχολικό περιβάλλον, όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός, η σωματική δραστηριότητα, οι παρεμβάσεις μέσω διδασκαλίας και οι παρεμβάσεις με τη βοήθεια ζώων.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, οι ειδικοί μέτρησαν και παρακολούθησαν τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, δηλαδή της κορτιζόλης, στο σάλιο 105 παιδιών, από οκτώ έως εννέα ετών, σε τέσσερα σχολεία της Βρετανίας, καθώς επίσης και σε 44 παιδιά της ίδιας ηλικίας, από επτά σχολεία ειδικής αγωγής.
Τα παιδιά χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα ερχόταν σε επαφή και έπαιζε με σκύλους, η δεύτερη ήταν η ομάδα χαλάρωσης και η τρίτη η ομάδα ελέγχου.
Στην ομάδα με τους σκύλους, τα παιδιά αλληλοεπιδρούσαν για 20 λεπτά με εκπαιδευμένο ζώο, παρουσία του χειριστή του. Στην ομάδα χαλάρωσης, τα παιδιά ακολουθούσαν μια συνεδρία διαλογισμού επίσης 20 λεπτών. Οι συνεδρίες και των δύο ομάδων πραγματοποιήθηκαν δύο φορές την εβδομάδα για τέσσερις εβδομάδες.
Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα της μελέτης, οι παρεμβάσεις σε σκύλους οδήγησαν σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στα παιδιά, τόσο στα γενικά, όσο και στα σχολεία ειδικής αγωγής.
Επιπλέον, στα γενικά σχολεία, τα παιδιά της ομάδας ελέγχου και της ομάδας χαλάρωσης είχαν αυξήσεις στη μέση τιμή της κορτιζόλη κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου.
Ωστόσο, τα παιδιά που συμμετείχαν είτε σε ομαδικές, είτε σε ατομικές συνεδρίες με σκύλους, δεν είχαν στατιστικά σημαντική αύξηση στην κορτιζόλη. Επίσης, τα επίπεδα της κορτιζόλης τους ήταν, κατά μέσο όρο, χαμηλότερα αμέσως μετά από κάθε συνεδρία με σκύλο.
Οσον αφορά τα παιδιά σε σχολεία ειδικής αγωγής, παρατηρήθηκαν παρόμοια πρότυπα, με μειώσεις της κορτιζόλης μετά από παρεμβάσεις με αλληλεπίδραση με σκύλους.
Οι συγγραφείς της μελέτης καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι παρεμβάσεις με σκύλους μπορούν να μειώσουν με επιτυχία τα επίπεδα άγχους σε παιδιά σχολικής ηλικίας, αλλά επισημαίνουν ότι απαιτείται πρόσθετη έρευνα για τον ιδανικό χρόνο και την επαφή με σκύλους για το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Διευκρινίζεται ότι οι σκύλοι είναι ειδικά εκπαιδευμένοι και δεν πρόκειται απλά για κατοικίδια, τα οποία στις περιπτώσεις που δεν είναι ήρεμα, φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα.