Γιατί «χαμογελάει» ο Πούτιν μετά την άνευ προηγουμένου τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο έδαφος του Ισραήλ; Η απάντηση έχει πολλά σκέλη και διαστάσεις.
Μια πρώτη οπτική γωνία είναι αυτή που παρουσιάζει το Politico, το οποίο υπογραμμίζει το γεγονός πως η νέα ανάφλεξη αποσπά το ενδιαφέρον της Δύσης από την Ουκρανία.
Οπως σημειώνουν οι Τζέιμι Ντέτμερ και Κρίστιαν Ολιβερ, το σοκ στη Μέση Ανατολή ήταν μια ευπρόσδεκτη έκπληξη (;) για τον ρώσο πρόεδρο, η στρατηγική προτεραιότητα του οποίου είναι να αποσπάσει την προσοχή της Δύσης από την Ουκρανία. Μια μαζική ανάφλεξη στο Ισραήλ θα μπορούσε να του προσφέρει ακριβώς αυτό.
Κοινά συμφέροντα διερευνά από την πλευρά του το Foreign Policy. «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και εμπειρογνώμονες ανησυχούν ότι η Ρωσία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το χάος γύρω από την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, ώστε να κινηθεί ακόμη πιο κοντά στο Ιράν, το οποίο είναι σύμμαχος της παλαιστινιακής μαχητικής ομάδας», σημειώνεται στην ιστοσελίδα αμερικανικής επιθεώρησης.
Παρότι το FP σημειώνει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Ρωσία παρείχε υλική υποστήριξη -ή έστω είχε ειδοποιηθεί εκ των προτέρων- πριν την αιφνιδιαστική επίθεση του Σαββάτου, είναι γνωστό ότι η Χαμάς λαμβάνει σημαντική υποστήριξη από το Ιράν, έναν ολοένα και πιο στενό σύμμαχο του Κρεμλίνου. Η Τεχεράνη παρείχε άλλωστε χιλιάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη στον Πούτιν για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ, που αποτελεί έναν από τους στενότερους συμμάχους της Αμερικής, δεν ξυπνά μόνο φόβους για την πιθανότητα ενός διμέτωπου πολέμου στη Μέση Ανατολή. Εχει επιπτώσεις για την πολιτική βούληση αλλά και το οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Διότι η κρίση έρχεται σε μια στιγμή που η Δύση αντιμετώπιζε ήδη προβλήματα στην προσπάθειά της να συγκεντρώσει περισσότερα πυρομαχικά και χρήματα για να υποστηρίξει την αντεπίθεση της Ουκρανίας.
Τώρα και το Ισραήλ θα χρειαστεί ένα απόθεμα πυρομαχικών ακριβείας για να προσπαθήσει να εκτοπίσει τη Χαμάς από τη Γάζα, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τον κίνδυνο να χτυπήσει ξένους αλλά και ισραηλινούς ομήρους που κρατούνται σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη.
Το μεγάλο ερώτημα κατά το Politico είναι το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Κρεμλίνου για την τέλεια καταιγίδα των αυξανόμενων κρίσεων -στο Ισραήλ, στο Κοσσυφοπέδιο, στον Καύκασο και στην Αφρική- που απασχολούν όλο και περισσότερο στην Αμερική και την Ευρώπη. Πολλοί είναι αλήθεια μπαίνουν στον πειρασμό να παρουσιάσουν τον Πούτιν ως τον εγκέφαλο που κινεί τα νήματα και τροφοδοτεί υπογείως περισσότερες συγκρούσεις από όσες μπορεί να αντιμετωπίσει η Δύση.
Η αλήθεια είναι, γράφει το Politico, ότι ο Πούτιν δεν πυροδότησε όλες αυτές τις κρίσεις, αλλά τώρα χαίρεται που μπορεί να ρίξει λάδι στη φωτιά και να τις εκμεταλλευτεί προς όφελός του: «Απολαμβάνει το χάος. Οι προπαγανδιστές του Κρεμλίνου διαδίδουν ήδη ένα αφήγημα ότι ένας πόλεμος στη Μέση Ανατολή θα αποτελούσε νίκη για τη Ρωσία και ότι τα χρήματα για την Ουκρανία (από τη Δύση) θα στερέψουν».
«Αυτό ήταν ίσως το καλύτερο δώρο γενεθλίων για τον Πούτιν. Η επίθεση κατά του Ισραήλ θα διοχετεύσει αλλού ένα μέρος της προσοχής, δεδομένης της φυσικής εστίασης των ΗΠΑ στο Ισραήλ», δήλωσε διπλωμάτης της ΕΕ που αναφέρεται και στο γεγονός ότι η επίθεση της Χαμάς έγινε -συμπτωματικά- ανήμερα των γενεθλίων του Πούτιν.
«Ελπίζουμε ότι δεν θα έχει δραματικές επιπτώσεις στην υποστήριξη για την Ουκρανία, αλλά φυσικά, πολλά θα εξαρτηθούν και από τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Αν θέλουμε πραγματικά να είμαστε μια γεωπολιτική Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα πολλαπλές κρίσεις» πρόσθεσε ο ίδιος αξιωματούχος.
Στην Ουάσινγκτον, με δεδομένο ότι οι επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ θα μειώσουν την εστίαση των ΗΠΑ στην Ουκρανία, η απομάκρυνση του προέδρου της Βουλής Κέβιν Μακάρθι από μια ομάδα σκληροπυρηνικών Ρεπουμπλικανών -μέρος της ομάδας συντηρητικών που επιδιώκει να περικόψει τη βοήθεια προς την Ουκρανία- δυσκολεύει την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπάιντεν να κερδίσει την έγκριση του Κογκρέσου ακόμη και για οποιαδήποτε πρόσθετη βοήθεια θα θέλει να δώσει στο Ισραήλ.
Διαισθανόμενος τον κίνδυνο ότι η Δύση μπορεί να χάσει την προσοχή της, ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένκσι έχει αναδείξει ότι ο υποστηρικτής της Χαμάς, το Ιράν, είναι στενός σύμμαχος με τη Ρωσία.
Οπως σημειώνει το Politico, η Ρωσία φλερτάρει εδώ και καιρό με τους ισλαμιστές τρομοκράτες ενώ ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια και άλλοι αξιωματούχοι έχουν κάνει πρόσφατα ταξίδια στη Μόσχα.
Μετά τις επιθέσεις του Σαββάτου, οι Ρώσοι έσπευσαν να ξεσκονίσουν παλιά σχέδια για να επαναφέρουν τα σύνορα του Ισραήλ εκεί που ήταν το 1967, σημειώνει ο ιστότοπος. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους ματαιώνεται από την «καταστροφική πολιτική» των ΗΠΑ, και σχεδόν ακούστηκε ένα «γουργουρητό ικανοποίησης όταν ο χαιρέκακος πρώην πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ παρουσίασε τις επιθέσεις της Χαμάς ως “αναμενόμενη εξέλιξη” και έστρεψε την οργή του κατά της Δύσης».
«Αντί να εργάζονται ενεργά για την Παλαιστινιακή-Ισραηλινή υπόθεση, αυτοί οι ηλίθιοι [οι ΗΠΑ] έχουν εμπλακεί στα δικά μας [στα της Ρωσίας] και παρέχουν στους νεοναζί [στην Ουκρανία] πλήρη βοήθεια, στρέφοντας τους δύο στενά συνδεδεμένους λαούς τον έναν εναντίον του άλλου», ανέφερε ο Μεντβέντεφ.
Το φλερτ με τη Χαμάς και η υποστήριξη προς τους Παλαιστίνιους βοηθούν τον Πούτιν, σύμφωνα με το Politico, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει τον εαυτό του ως σημαντικό παίκτη σε μια παγκόσμια αναδιάταξη εναντίον της Δύσης, κυρίως προς «ανταγωνιστικές» αντιδυτικές χώρες, όπως η Κίνα και το Ιράν. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, o ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι η πρόθεση της Ρωσίας είναι να «οικοδομήσει έναν νέο κόσμο», κατηγορώντας τη Δύση για τον πόλεμο στην Ουκρανία και προσθέτοντας ότι η σύγκρουση διεξάγεται για «τις αρχές στις οποίες θα βασιστεί η νέα παγκόσμια τάξη».
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ υποστήριξε περιχαρής ότι η χρηματοδότηση για την Ουκρανία αναπόφευκτα τώρα θα μειωθεί: «Η διαδικασία της παροχής όπλων στο καθεστώς του Κιέβου από κάθε σκοπιά, υλική, συναισθηματική, οικονομική ή τεχνολογική, θα εισέλθει σε πτωτική πορεία».
«Υποδηλώνουν όλα αυτά ότι η Ρωσία είχε άμεση σχέση με τις επιθέσεις;» διερωτάται το Politico. «Φαίνεται απίθανο. Η Ρωσία δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο σημαντική όσο το Ιράν σε ό,τι αφορά την προμήθεια όπλων και χρημάτων στη Χαμάς» απαντούν σιβυλλικά οι συντάκτες του κειμένου. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι νέες εστίες ανάφλεξης που απασχολούν τη Δύση δείχνουν σε αυτή τη φάση να βολεύουν τη Ρωσία.