Ρώσοι δύτες άρχισαν να εξετάζουν τα ξημερώματα της Κυριακής το μέγεθος των ζημιών που προκλήθηκαν από την ισχυρή έκρηξη στη Γέφυρα των Στενών του Κερτς, το σύμβολο της προσάρτησης της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Μόσχα (τον Μάρτιο του 2014) και μια βασική οδό ανεφοδιασμού για τις ρωσικές δυνάμεις που μάχονται στη νότια Ουκρανία. Και ενώ ο Σεργκέι Ακσιόνοφ, ο κυβερνήτης της Κριμαίας, έκανε λόγο για «υγιή επιθυμία για εκδίκηση» ο Μιχαΐλο Ποντολιάκ, σύμβουλος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δήλωσε πως η καταστροφική έκρηξη ήταν μόνο «η αρχή».
Προς το παρόν, ωστόσο, παρά τους υπαινιγμούς από αμφότερες της πλευρές, επίσημα κανείς δεν έχει επιρρίψει ούτε αναλάβει ευθύνη. Οπότε, το κρίσιμο, ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποιος κρύβεται πίσω από αυτό το εντυπωσιακό όσο και βαρύ και άλλο τόσο επικίνδυνο, όσον αφορά την εξέλιξη της σύρραξης, πλήγμα; «Η αποστολή διεξήχθη από ένα μυστικό ουκρανικό δίκτυο που επιχειρεί πίσω από τις ρωσικές γραμμές χωρίς καν να ενημερώνει τις ΗΠΑ. Επιδέξιοι και αποφασισμένοι σαμποτέρ, στην υπηρεσία μυστηριωδών ηγετών, που κινδυνεύουν να προκαλέσουν κλιμάκωση», απαντάει ο Τζανλούκα Ντι Φέο της La Repubblica. «Οι “Ιππότες της Αποκάλυψης” εξαπέλυσαν μια θανάσιμη πρόκληση στον πυρήνα της ισχύος του Βλαντίμιρ Πούτιν», προσθέτει.
Επρόκειτο πράγματι για ένα εντυπωσιακό πλήγμα που καταφέρθηκε με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια: ένα φορτηγό-βόμβα ανατινάχτηκε καθώς κινούνταν σε μια γέφυρα. Η ολοκλήρωση της αποστολής ήταν όντως απλή. Η οργάνωσή της, ωστόσο, απαιτούσε αναμφίβολα τη συμμετοχή «ικανών οργανωτών με τεχνική εξειδίκευση και στρατηγικό όραμα ανώτερο από εκείνο της τελευταίας γενιάς τζιχαντιστών τρομοκρατών. Φαίνεται ότι εφάρμοσαν τους κανόνες του υβριδικού πολέμου, με στόχο να επιτύχουν ένα τριπλό αποτέλεσμα: στρατιωτικό, πολιτικό και προπαγανδιστικό. Και τα κατάφεραν. Και στα τρία μέτωπα η επίθεση στη γέφυρα θα μπορούσε να αλλάξει τον ρου του πολέμου», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος.
Η ανατομία μιας επίθεσης
Ο Ντι Φέο επισημαίνει καταρχάς ότι το φορτηγό που εξερράγη εμπεριείχε την κατάλληλη ποσότητα εκρηκτικών, ούτως ώστε να προκληθεί η ζημιά που προκλήθηκε. Ο σχεδιασμός της καταστροφής μιας σύγχρονης γέφυρας, μιας τόσο τεράστιας και ευέλικτης υποδομής, σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στο παρελθόν, για παράδειγμα, παρόμοιες επιθέσεις, με φορτηγά γεμάτα εκρηκτικά, κατάστρωναν και εξαπέλυαν οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα και του ISIS, δίχως, ωστόσο, αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές.
Προκαθορισμένο πρέπει να ήταν και το σημείο όπου σημειώθηκε η έκρηξη, καθώς εάν σημειωνόταν κοντά σε έναν από τους πυλώνες στήριξης, πιθανότατα δεν θα είχε προκαλέσει τόσο εκτεταμένη ζημιά. Και μάλλον δεν ήταν τυχαίο ότι ακριβώς τη στιγμή που σημειώθηκε η έκρηξη, από την κεντρική, σιδηροδρομική αρτηρία της γέφυρας περνούσε ένα τρένο που μετέφερε καύσιμα για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των ρωσικών δυνάμεων στη νότια Ουκρανία. Σύμφωνα με τον Ντι Φέο όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ότι η επίθεση οργανώθηκε από «ένα δίκτυο σαμποτέρ ανώτατου επιπέδου, ικανών να κρύβουν πράκτορες και όπλα βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια».
Το μυστικό δίκτυο των σκληροπυρηνικών Ουκρανών
Οσον αφορά το ποιοι σχεδίασαν και πραγματοποίησαν την επίθεση, οι υποψίες οδηγούν στο μυστικό δίκτυο που οργάνωσε και τη βομβιστική επίθεση με θύμα την Ντάρια Ντούγκινα, την κόρη του εξτρεμιστή θεωρητικού και μέντορα του Πούτιν Αλεξάντρ Ντούγκιν, ο οποίος ζητάει από το Κρεμλίνο να χρησιμοποιήσει όλη την ισχύ που διαθέτει, περιλαμβανομένης και της πυρηνικής, ούτως ώστε να επιτύχει τους όποιους στόχους του.
Αρχικά επικράτησε σύγχυση σχετικά με τους δράστες της βομβιστικής επίθεσης που σημειώθηκε λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Μόσχας. Στο πλαίσιο της συνηθισμένης προπαγανδιστικής ανταλλαγής κατηγοριών είχε υποστηριχθεί ακόμη και ότι πίσω από την επίθεση κρυβόταν ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν, με το σκεπτικό ότι θέλησε έτσι να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους σκληροπυρηνικούς επικριτές του με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Ρωσία.
Ομως πριν από λίγες ημέρες οι New York Times έγραψαν ότι την Ντάρια Ντούγκινα τελικά τη σκότωσαν Ουκρανοί, διεξάγοντας την επίθεση εν αγνοία της Ουάσιγκτον, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα την ενέκρινε και τελικά την καταδίκασε, ως μια ενέργεια που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου. Το ρεπορτάζ της νεοϋορκέζικης εφημερίδας αποκάλυψε τις διαιρέσεις που υφίστανται στο Κίεβο ενώ παραμένει άγνωστο κατά πόσο ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι ελέγχει τη δράση όλων όσοι επιχειρούν μυστικά.
«Σε ποιους ανθρώπους λογοδοτούν και ποια σχέδια ακολουθούν αυτοί οι καταδρομείς που έχουν διεισδύσει βαθιά στη ρωσική επικράτεια; Μιλάμε για πράκτορες τόσο επιδέξιους που ξεφεύγουν όχι μόνο από τις μυστικές υπηρεσίες της Μόσχας, αλλά και από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες που υποστηρίζουν την ουκρανική αντίσταση», συνοψίζει ο Ντι Φέο.
Ο δημοσιογράφος της La Repubblica δεν παραλείπει να αναφέρει πως η βομβιστική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας σημειώθηκε τα ξημερώματα της επομένης των εβδομηκοστών γενεθλίων του Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο οποίος τώρα σχεδόν υποχρεούται να αντιδράσει αποφασιστικά, διαφορετικά κινδυνεύει να στριμωχτεί περαιτέρω στο εσωτερικό της Ρωσίας, ακόμη και να εξευτελιστεί στα μάτια του ρωσικού λαού, και αυτό η Δύση ήθελε πάση θυσία να αποφευχθεί. Η βομβιστική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας ήταν η πιο εντυπωσιακή ενέργεια που έχει σημειωθεί από τότε που ο Τζο Μπάιντεν μίλησε για Αρμαγεδδώνα, προειδοποιώντας ότι ο ρώσος ομόλογός του δεν αστειεύεται.
Ο Τζανλούκα ντι Φέο επικαλείται στην ανάλυσή του την ταινία «13 Days» στην οποία παρουσιάζεται η Κρίση των Πυραύλων της Κούβας του 1962 από τη σκοπιά της πολιτικής ηγεσίας των ΗΠΑ. Θυμίζει πως ο Κένεντι ανησυχούσε ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο οι στρατηγοί του Πενταγώνου να επιδίωκαν να προκαλέσουν εκείνοι έναν ολοκληρωτικό (πυρηνικό) πόλεμο με την ΕΣΣΔ. «Σήμερα, όμως, δεν γνωρίζουμε εάν η εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων καθοδηγείται από τους θεσμούς του Κιέβου ή αποτελεί έργο των “αυγών του φιδιού” που εναπόθεσαν στη Ρωσία τα νεοναζιστικά στοιχεία του Τάγματος Αζόφ. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι πολλοί, και στην Ουκρανία, φοβούνται τα αντίποινα του Κρεμλίνου», καταλήγει ο Ντι Φέο.