Πλέον, στη Γάζα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει αποκλειστικά ο Γιαχία Σινουάρ. Συλλογικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται πια, καθώς τα υπόλοιπα ηγετικά στελέχη της Χαμάς ζουν στο Κατάρ, στον Λίβανο και στην Τουρκία.
«Η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου και η ισραηλινή επίθεση κατά της Λωρίδας είχαν ως αποτέλεσμα να καταστεί ακόμη πιο απόλυτη η εξουσία του τζιχαντιστή ηγέτη, ο οποίος κατά τις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων κατέδειξε ότι ελέγχει πλήρως την τρομοκρατική ομάδα» γράφει σε ανάλυσή του ο Τζανλούκα ντι Φέο της Repubblica, επισημαίνοντας, ωστόσο, πως η εν λόγω συνθήκη καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την εξουδετέρωση του, καθώς μόνο αυτή θα μπορούσε όντως να διαλύσει τη Χαμάς, σύμφωνα με τον ιταλό σχολιαστή.
Στο πλαίσιο της επέλασης των ισραηλινών στρατευμάτων στη Γάζα και της εντατικοποίησης των επιθέσεων κατά των προπυργίων της Χαμάς στον Βορρά και στον Νότο (όπου εστιάζονται στη Χαν Γιουνίς, γενέτειρα του Σινουάρ) οι ισραηλινοί στρατηγοί δείχνουν να πιστεύουν ότι η εξουδετέρωση του εγκεφάλου της ανείπωτης σφαγής της 7ης Οκτωβρίου δεν απέχει πολύ ακόμη.
«Ο φυγάς ηγέτης δεν αφήνει ηλεκτρονικά ίχνη, δεν χρησιμοποιεί κινητά τηλέφωνα ούτε υπολογιστές που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τη θέση του. Ομως ο αριθμός των μαχητών που αιχμαλωτίζονται εξακολουθεί να αυξάνεται και πολλοί παρέχουν πληροφορίες σχετικές με εκείνον», αναφέρει ο Ντι Φέο.
Σύμφωνα, πάντα, με μαρτυρίες, ο Γιαχία Σινουάρ κατάφερε να μεταβεί από την Πόλη της Γάζας στη Χαν Γιουνίς λίγο πριν την εκεχειρία, κρυμμένος μέσα σε ένα από τα φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια για τους αμάχους της Λωρίδας. Κάνοντας λόγο για «έναν χαλίφη έτοιμο να θυσιάσει ολόκληρο τον λαό του για να πετύχει τους στόχους του», ο δημοσιογράφος της La Repubblica αναφέρει πως ο Γιαχία Σινουάρ κρύβεται σε υπόγεια καταφύγια, χωρίς να επιχειρεί να μετακινηθεί αλλά ούτε να επιδιώκει να κατανοήσει την κατάσταση στην επιφάνεια, αδιαφορώντας για την καταστροφή που προκαλείται από τις μάχες και τους βομβαρδισμούς.
Εδώ και δύο μήνες οι αναλυτές της Μοσάντ και της Σιν Μπετ προσπαθούν να φανταστούν ποιο θα μπορούσε να ήταν το επιθυμητό αποτέλεσμα των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου για τον Γιαχία Σινουάρ, ούτως ώστε να προλάβουν τις κινήσεις του. Οι ισραηλινοί αναλυτές βασίζονται καταρχάς στη βιογραφία του: ο ηγέτης της Χαμάς στη Γάζα πέρασε μια δεκαετία σε ισραηλινές φυλακές, διάστημα κατά το οποίο αφοσιώθηκε στη μελέτη της νοοτροπίας των θανάσιμων εχθρών του. Αυτό του επέτρεψε μεν να καταφέρει ένα ανείπωτο πλήγμα στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, αλλά τον έκανε επίσης να προβεί σε δύο λανθασμένες εκτιμήσεις.
Καταρχάς, πίστεψε ότι ο συναισθηματικός αντίκτυπος των επιθέσεων στα κιμπούτς θα ωθούσε τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου να εξεγερθούν και τα αραβικά έθνη να συσπειρωθούν γύρω από τη Χαμάς, δημιουργώντας ένα κοινό μέτωπο κατά του Ισραήλ. Αυτό όμως δεν συνέβη, καθώς ακόμη και ιστορικοί σύμμαχοι της παλαιστινιακής οργάνωσης, όπως η λιβανέζικη Χεζμπολάχ και διάφορες ιρακινές σιιτικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, επέλεξαν να μην εμπλακούν άμεσα στη σύρραξη.
Το δεύτερο λάθος του Σινουάρ, το οποίο θα μπορούσε, μάλιστα, να αποδειχθεί μοιραίο, ήταν η υποτίμηση της ισραηλινής αντίδρασης. Ο ηγέτης της Χαμάς έλαβε, φυσικά, υπόψη το ενδεχόμενο μιας χερσαίας επιχείρησης των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά είχε κατά νου κάτι παρόμοιο με την επίθεση του 2014, δηλαδή μια εκστρατεία περιορισμένης διάρκειας αλλά και ισχύος. Για αυτό προετοίμασε τις δυνάμεις του για μια όχι ιδιαίτερα σκληρή αντίσταση στην επιφάνεια, ενώ τα καλύτερα από τα όπλα του και οι πιο επίλεκτες από τις μονάδες του θα παρέμεναν για λίγες εβδομάδες στο δίκτυο των υπόγειων τούνελ της οργάνωσης.
Ωστόσο, στο πλαίσιο της συντριπτικής αντεπίθεσης του Ισραήλ και της παρατεταμένης παραμονής και δράσης των ισραηλινών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας, οι σήραγγες έχουν πλέον μετατραπεί σε θανάσιμες παγίδες για όσους έχουν ταμπουρωθεί σε αυτές. Την ίδια ώρα, πολλοί Παλαιστίνιοι αρχίζουν να γυρίζουν την πλάτη στον Σινουάρ, και όχι μόνο απλοί άνθρωποι που έχουν εξαντληθεί από τον πόλεμο.
Ακόμη και ο πρώην υπουργός Επικοινωνίας της Χαμάς τον επέκρινε ενώπιον των ανακριτών της Σιν Μπετ, δηλώνοντας πως «οι άνθρωποι στη Γάζα λένε ότι ο Σινουάρ και η ομάδα του μας κατέστρεψαν – πρέπει να τους ξεφορτωθούμε». «Τελείωσε. Μην πεθάνετε για τον Σινουάρ. Παραδοθείτε τώρα», ανέφερε από την πλευρά του ο ισραηλινός πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στους εναπομείναντες μαχητές της οργάνωσης.
Πλέον, ο ταμπουρωμένος Γιαχία Σινουάρ έχει ένα τελευταίο χαρτί να παίξει: τους ομήρους. «Οταν κρατούνταν, είχε πει στον ανακριτή του ότι αυτό που το Ισραήλ θεωρούσε πλεονέκτημα, ότι δηλαδή η πλειονότητα των πολιτών του υπηρετούσε στον στρατό, ήταν, αντιθέτως, μια αδυναμία. Είχε δίκιο: αφέθηκε ελεύθερος μαζί με άλλους 1.026 Παλαιστίνιους με αντάλλαγμα έναν μόνο στρατιώτη. Και σήμερα κρατάει ακόμη στα χέρια του 138 Ισραηλινούς, κυρίως στρατιώτες, για τους οποίους ζητά να απελευθερωθούν περίπου 7.000 παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι. Είναι ένα όπλο που μπορεί να διχάσει την κοινή γνώμη και να περιορίσει την υποστήριξη προς τον Νετανιάχου» συνοψίζει ο Ντι Φέο. «Χωρίς διαπραγματεύσεις δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους» δήλωσε πριν από λίγες ημέρες η Χαμάς.
«Ο Σινουάρ ήταν ανέκαθεν πιο επιδέξιος ως ψυχολόγος και προπαγανδιστής παρά ως ηγέτης. Εκτός από τους ομήρους, του απομένει ακόμη ένα μέσο διαφυγής από την παγίδα: το μαρτύριο του λαού του, αυτά τα περισσότερα από 17.000 θύματα που βαραίνουν το Ισραήλ και ωθούν αραβικές και Δυτικές κυβερνήσεις να ζητούν να διακοπεί η επίθεση. Η φρίκη μετατρέπεται σε ασπίδα του Σινουάρ, πίσω από την οποία προσπαθεί να ανοίξει έναν δρόμο για να επιβιώσει» προσθέτει ο ιταλός δημοσιογράφος.