Η Ινδία είναι μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη χώρα, σε πολλούς τομείς, αλλά ένας ξεχωρίζει: Οι γάμοι δεν είναι ποτέ μια απλή υπόθεση για τους Ινδούς και η βιομηχανία των γαμήλιων τελετών και των κάθε λογής υπερβολών που τις περιβάλλουν, μεγαλώνει διαρκώς. Και δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο στις τάξεις των πλουσίων.
Δεν έχουν όλες οι νύφες και οι γαμπροί ελέφαντες στα προγαμαιαία πάρτι τους, όπως οι Αμπάνι, η πλουσιότερη οικογένεια της Ινδίας, της οποίας οι εορτασμοί για τον επικείμενο γάμο του γιου τους έκαναν τη λέξη «υπερβολή» να ωχριά… Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Times, οι περισσότεροι γάμοι στη χώρα είναι «υποθέσεις πολυτελείας».
Ο κλάδος των γάμων, στην Ινδία τζιράρει 130 δισ. δολάρια ετησίως, ποσό διπλάσιο από ότι στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έρευνα της επενδυτικής εταιρείας Jefferies. Με τους Ινδούς να ξοδεύουν κατά μέσο όρο 15.000 δολάρια για τους γάμους τους, οι αναλυτές λένε ότι ο κύκλος εργασιών της συγκεκριμένης βιομηχανίας θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία του κόσμου.
«Οι γάμοι έχουν μια βαθιά πολιτιστική σημασία στην Ινδία και προκαλούν μεγάλες καταναλωτικές δαπάνες, συχνά δυσανάλογες με τα επίπεδα εισοδήματος», είπε στους Times ο επικεφαλής της παραπάνω έρευνας, Βίβεκ Μαχεσβάρι.
Κορυφαίοι στη λίστα της χλιδής είναι οι Αμπάνι, η οικογένεια από την οποία κατάγεται ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ινδίας, ο Μουκές Αμπάνι, η περιουσία του οποίου εκτιμάται στα 100 δισ. δολάρια. Ο γιος του, Ανάντ, 28 ετών, πρόκειται να παντρευτεί τη Ραντίκα Μέρτσαντ, 29 ετών, κόρη ενός μεγιστάνα της φαρμακευτικής βιομηχανίας, στις 12 Ιουλίου.
Το όργιο σπατάλης, όμως, έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Τον Μάρτιο, διοργάνωσαν ένα τριήμερο πάρτι, με τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ , τον Μπιλ Γκέιτς και μια πλειάδα από αστέρες του Bollywood στη λίστα των προσκεκλημένων και την Ριάνα guest star. Μετά από εκείνο το πάρτι, που κόστισε 150 εκατ. ευρώ (!), ακολούθησε ένα άλλο, σε κρουαζιερόπλοιο, που περιλάμβανε στάσεις στη Ρώμη, τις Κάννες και το Πορτοφίνο.
Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες για το γεγονός ότι οι Ινδοί ξοδεύουν τα χρήματα που κερδίζουν με κόπο σε γάμους στο εξωτερικό. Ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, προέτρεψε πρόσφατα τους συμπατριώτες του να φιλοξενούν τα γαμήλια πάρτι τους στους τόπους καταγωγής τους, προκειμένου να μείνουν τα μετρητά στη χώρα. «Είναι σκόπιμο να γίνει γάμος στο εξωτερικό;» ρώτησε ο Μόντι. «Δεν μπορεί να γίνει ο γάμος στη χώρα μας; Πόσος από τον πλούτο της Ινδίας χάνεται άδικα;»
«Θα έλεγα “γάμος στην Ινδία”. Οπως το “made in India”, “γάμος στην Ινδία”(wed in India)», πρόσθεσε.
Οι επικριτές συχνά καταδικάζουν τις δαπάνες για πλουσιοπάροχα γεύματα, διασκέδαση και ενοικιάσεις χώρων από τους υπερπλούσιους ως άτοπες, σε μια χώρα με κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες, όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι κυριολεκτικά εξαρτώνται από δωρεάν τρόφιμα.
Ωστόσο, άλλοι λένε ότι αυτές οι υπερβολές είναι εγγενείς στην ινδική κουλτούρα και παράγουν σημαντικό εισόδημα για ένα ευρύ φάσμα τομέων, από κοσμήματα, ρούχα και διαχείριση εκδηλώσεων μέχρι φαγητό, ψυχαγωγία και φιλοξενία. Η βιομηχανία κοσμημάτων, για παράδειγμα, εισπράττει περισσότερο από το 10% του τζίρου της από νύφες, αναφέρει η έκθεση Jefferies.
Οι Ινδοί είναι κατά κανόνα μια «κοινωνία με συναίσθηση της αξίας των χρημάτων», πρόσθεσε ο Μαχεσβάρι, αλλά «τους αρέσει να ξοδεύουν σε γάμους ποσά που είναι δυσανάλογα με το επίπεδο εισοδήματος ή του πλούτου τους. Και αυτό είναι ανεξάρτητα από τις οικονομικές τάξεις, καθώς η τάση για υπερβολικές δαπάνες παρατηρείται σε όλο το φάσμα».
Ο μέσος γάμος κοστίζει 15.000 δολάρια και συνήθως διεξάγεται σε δύο έως πέντε ημέρες, ανάλογα με τις «ευοίωνες» ημερομηνίες των Ινδουιστών. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γίνονται δεκάδες χιλιάδες γάμοι σε όλη τη χώρα σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Αυτά τα 15.000 δολάρια είναι σχεδόν δύο φορές το συνολικό ποσό που δαπανάται για 18 χρόνια εκπαίδευσης τόσο για τη νύφη όσο και για τον γαμπρό. Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με χώρες όπως οι ΗΠΑ, όπου η δαπάνη για τους γάμους είναι μικρότερη από το ήμισυ του ποσού που προορίζεται για την εκπαίδευση, αναφέρει η έκθεση.
Μια σειρά από νομοσχέδια που παρουσιάστηκαν στο κοινοβούλιο προσπάθησαν να περιορίσουν τις δαπάνες και να αντιμετωπίσουν τον αντίκτυπο που έχουν οι επιδεικτικοί γάμοι στις φτωχές και χαμηλότερου εισοδήματος οικογένειες της μεσαίας τάξης. Συχνά οι άνθρωποι σε αυτά τα κοινωνικά στρώματα ξοδεύουν πολύ πέρα από τις δυνατότητές τους για τους γάμους και βρίσκονται μετά με μεγάλα χρέη.
Ομως τα νομοσχέδια δεν πέρασαν.
«Ενας ινδικός γάμος δεν είναι κάτι απλό. Είναι μια περίσταση κατά την οποία μια οικογένεια γιορτάζει τη συνεύρεση των διαφορετικών κόσμων της: οικογένειας, φίλων και επιχειρηματικών συνεργατών. Προβάλλει τα όνειρα και τις ελπίδες της οικογένειας αυτής», είπε στους Times ο Σουμάντ Τζαγιακρισνάν, ένας από τους κορυφαίους διοργανωτές γάμων στην κοινωνία της Ινδίας.