Ο «τρόπος» του Φρανκ Σινάτρα

Στα βιβλιοπωλεία χορταστικές βιογραφίες του υπόσχονται να μας αποκαλύψουν τα πάντα για τον Φρανκ Σινάτρα. Στα δισκοπωλεία επανακυκλοφορούν αστραφτερά και καλογυαλισμένα τα βινύλιά του. Στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης έχουν ετοιμάσει από εκθέσεις μέχρι φιλμ και ξεναγήσεις στα στέκια του. Συλλογές με τα καλύτερά του τραγούδια έχουν ήδη πάρει θέση στην χριστουγεννιάτικη αγορά. Στο Μουσείο Γκράμι του Λος Αντζελες η οικογένεια του γέμισε τις προθήκες με άφθονο αδημοσίευτο υλικό: φωτογραφίες, οικογενειακά αναμνηστικά, σπάνιες επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, έργα τέχνης.

Η μικρή του κόρη Τίνα Σινάτρα επανεκδίδει την παλαιότερη βιογραφία της «MY FATHER’S DAUGHTER: A Memoir» (Η κόρη του πατέρα μου: Μια ανάμνηση).  Ο εκδοτικός οίκος Tames & Hudson παρουσίασε το λεύκωμα «100 Sinatra» με τις υπογραφές των Νάνσι, Τίνα και Φραν Σινάτρα Τζούνιορ καθώς και του υπέροχου Τόνι Μπενέτ. Το λατρεμένο του  Jack Daniel’s κυκλοφόρησε ειδική «έκδοση» όπου στην ετικέτα αναγράφεται το όνομά του. Η ωρολογοποιία Raymond Weil του αφιέρωσε μια σειρά ρολογιών της. Η Apple του ετοίμασε ειδικό app με τίτλο «Frank Sinatra 100» και σήμα το καπέλο του. Ενώ, στις 2 Δεκεμβρίου τα φώτα του Encore Theatre στο Λας Βέγκας άναψαν και οι Χάρι Κόνικ, Σελίν Ντιόν, Lady Gaga, Μπενέτ, Αλίσια Κις, Τζον Λίτζεντ, Ανταμ Λεβίν, Ούσερ «αναμετρήθηκαν» με το φάντασμα του Φρανκ Σινάτρα που ούτως ή άλλως κόβει βόλτες στην περιοχή.

Οι λέξεις «Ultimate» (απόλυτος), «icon»(είδωλο), «centennial» (εκατονταετηρίδα), «legacy»(κληρονομιά) έχουν περικυκλώσει τους τελευταίους μήνες το όνομά του. Ακριβώς 100 χρόνια από τη γέννηση του θρυλικού τραγουδιστή, o πλανήτης ολόκληρος μαθαίνει πώς να φορά υπέροχα καπέλα, να κοιτά με παγαποντιά, να σιγοψιθυρίζει τραγούδια που κανείς ως σήμερα δεν τραγούδησε όπως εκείνος και να συνειδητοποιεί πως ο άνθρωπος που αποθέωσε το «Μy way» ήταν γιατί το έκανε πράξη από την ώρα που γεννήθηκε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Σημαδεμένος από τη γέννα

• Η περιπέτεια ξεκίνησε από τη γέννα. Το «τερατάκι» ζύγιζε περί τα έξι κιλά κι ο γιατρός χρησιμοποίησε λαβίδες. Αποτέλεσμα; Σοβαρές ουλές στο αριστερό του μάγουλο και στον λαιμό, ένα σακατεμένο τύμπανο και ένας λοβός -του αριστερού αφτιού- κομμένος. Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Δεκεμβρίου 1915.

• Λόγω των τραυματισμών κατά τη γέννηση, το βάπτισμά του στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στο Χόμποκεν καθυστέρησε. Εγινε στις 2 Απριλίου, 1916.

• Ντόλι: η μητέρα του. Νοσοκόμα και μαία που φημολογείται ότι παρείχε υπηρεσίες σε παράνομες εκτρώσεις. Την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης άνοιξε ταβέρνα. Είχε γεννηθεί στην Τζένοα.

• Αντονι Μάρτιν: Ο Σικελός πατέρας του. Επαγγελματίας μποξέρ και πυροσβέστης.
• Οι δυο τους τον προίκισαν με ιταλικό ταπεραμέντο και άσβεστη δίψα για ζωή.

• Ηταν μοναχογιός.

• Φρανκ Γκάρικ: Ο νονός του. Κατά τη διάρκεια της βάπτισης ο Γκάρικ «σφύριξε» στον  ιερέα το δικό του όνομα και όχι το Αλμπερτ το οποίο προοριζόταν να είναι το μικρό όνομα του Σινάτρα.

• Στην εφηβεία δεινοπάθησε να απαλλαγεί από την ακμή.

 

Το πρώτο εφηβικό είδωλο της μουσικής

• Στο Χόμποκεν του Νιου Τζέρσεϊ, την γειτονιά που μεγάλωσε, λειτουργεί ακόμα και σήμερα το ιταλικό εστιατόριο Piccolo’s. Εδώ και 50 χρόνια ο ιδιοκτήτης του Τζόζεφ από την ώρα που ανοίγει μέχρι να φύγει κι ο τελευταίος πελάτης παίζει μόνο τραγούδια του Σινάτρα.

• Σχετικά κοντά είναι και το «Leo Grandevous Restaurant». Δεν παίζει αποκλειστικά Σινάτρα, αλλά στο καλοσυντηρημένο του τζουκ μποξ υπάρχουν σπάνιες εκτελέσεις κομματιών του. Δεν μιλάμε για το οποιοδήποτε τζουκ μποξ, αλλά γι’ αυτό που κάποτε κέρδισε τον τίτλο: «The World’s Greatest Frank Sinatra Jukebox».
• Μουσική παιδεία δεν είχε. Μπορούσε όμως με ένα εύκολο γύρισμα της φωνής να αποθεώσει την πιο απλοϊκή μουσική γραφή. Ηξερε πως  τις λέξεις που ήθελε να αναδείξει τις «έπνιγε», πως οι παύσεις του προκαλούσαν λιποθυμίες στο ακροατήριο.
• Ηταν απλός στα δύσκολα και μεγαλειώδης στα ανούσια.

• Υπήρξε το πρώτο εφηβικό είδωλο της μουσικής. Οταν τα κορίτσια λιποθυμούσαν στα πόδια του Φράνκι, ο Ελβις Πρίσλεϊ ήταν ακόμα στην κούνια.

• Μισούσε τον Μάρλον Μπράντο

• Είχε ζυγωματικά που προκαλούσαν ντελίριο, γαλάζια μάτια που θα είχαν οδηγήσει πολλές σε αυτοκτονία αν οι τηλεοράσεις της εποχής δεν ήταν… ασπρόμαυρες.

 

Eνσαρκώνοντας το «Μy Way»

• Ηταν στυλίστας και παραμυθάς από τους λίγους.

• Ηταν τρομερός καλοφαγάς. Οι συνταγές που αγαπούσε αναπαράγονται σε πολλά εστιατόρια.

• Εδωσε στο αμερικανικό όνειρό νέα υπόσταση, στην καλοζωϊα νέα όρια, στο τραγούδι τις απόλυτες ερμηνείες.

• Ηξερε να φορά καπέλο ακόμα κι όταν ήταν ηχογραφούσε xωρίς να δείχνει γελοίος, να κλείνει το μάτι χωρίς να φαίνεται φθηνός,  να χαμογελά προτάσσοντας το δεξί του προφίλ, να ντύνεται σαν γαμπρός χωρίς να χρειάζεται, να κυκλοφορεί με τα χέρια στις τσέπες χωρίς να δείχνει αμήχανος, να μιλά σαν αλάνι χωρίς να ανασύρει το μικροαστικό του παρελθόν, να παντρεύεται όποτε πλήττει.

 

• Ηταν ακούραστος, θρυλικός εραστής.

• Για να χαλαρώνει ζωγράφιζε. Πίνακά του δεν πούλησε ποτέ. Τους χάριζε όλους στην οικογένεια, τους κολλητούς, ενίοτε και στους θαυμαστές του.

• Ηταν τρελός καλαμπουρτζής και έκανε συνεχώς φάρσες.

• Τις χειρότερες σχέσεις στην ζωή του, τις είχε με δημοσιογράφους και φωτογράφους. Τίποτα δεν τον έβγαζε από τα ρούχα του τόσο γρήγορα.

 

Στη φυλακή για αποπλάνηση

• Ο Φράνκι ήταν ένας περιπετειώδης μαφιόζος και φιλαράκι του μετρ του οργανωμένου εγκλήματος Λάκι Λουτσιάνο.

• Στη φυλακή βρέθηκε για λίγες ώρες στις 26 Νοεμβρίου 1938 με την κατηγορία της «αποπλάνησης».

• Αγαπημένο του εστιατόριο και θρυλικό στέκι για χρόνια υπήρξε το εξαιρετικό Rainbow Room στον 65ο όροφο του Rockefeller Plaza.

• Σύχναζε, όμως, και στο Patsy’s Restaurant. Καθόταν πάντα σε ένα τραπέζι στον επάνω όροφο. Κάπου στο βάθος. Ακόμα και σήμερα, κάθε χρόνο την ημέρα των γενεθλίων του, στο μενού μπαίνουν εμβόλιμα τα αγαπημένα του πιάτα: Φιλέτο πομοντόρο με φουσίλι και για φινάλε τάρτα με ρικότα.

• Στην 52η οδό στην Νέα Υόρκη λειτουργούσαν τα στούντιο ηχογραφήσεων της Columbia Records. Επί χρόνια εκεί μέσα έδινε την ψυχή του. Το «Studio B» στο δεύτερο όροφο και το «Studio E» στον έκτο ήταν τα αγαπημένα του. Το κτίριο πωλήθηκε το 1965.

 

• Στον ίδιο δρόμο, βρισκόταν και το κλαμπ «21» στο οποίο πήγαινε όταν ήθελε να πιει πολύ. Φήμες λένε πως  στο κελάρι διατηρούσε την προσωπική του συλλογή κρασιών.

• Στον 2ο όροφο της βιβλιοθήκης του Χόμποκεν υπάρχει μια συλλογή από βιβλία και αναμνηστικά που ο Σινάτρα δώρισε προς τιμήν της μητέρας του όταν εκείνη σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1977.

• Γενικά κι ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, υπήρξε αυθόρμητα γενναιόδωρος. Εδωσε απλόχερα ψυχική υποστήριξη και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε φιλανθρωπίες.

• Στον στρατό, εν τω μεταξύ, δεν υπηρέτησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 11 Δεκέμβρη 1943, χαρακτηρίστηκε επισήμως «μη ικανός για στρατιωτική θητεία». Επίσημη δικαιολογία: το διάτρητο τύμπανο. Ανεπίσημη: η συναισθηματική του αστάθεια. Ανεπιβεβαίωτη: τα 40.000 δολάρια που του κόστισε η απαλλαγή.

 

Ο «νταβατζής» του Κένεντι

• Πολιτικά, είχε πάντοτε θερμές σχέσεις με την δημοκρατική παράταξη καθώς η μητέρα του Ντόλι, ήταν ενεργό μέλος των Δημοκρατικών στο Νιού Τζέρσεϊ.

• «Ο Ρούζβελτ είναι ο σπουδαιότερος άντρας που έχω συναντήσει», είπε ο Σινάτρα όταν ο πρόεδρος τον προσκάλεσε στον Λευκό Οίκο για τσάι.

• «Κάποιοι μου λένε ότι μπορεί να βλάψει την καριέρα μου η ανάμειξή μου σε  προεκλογικές εκστρατείες», είπε πριν τις εκλογές του 1944 όταν φλεγόταν η Αμερική από την διαμάχη  Ρούσβελτ -Τρούμαν. «Στο διάολο η καριέρα. Η κυβέρνηση είναι σημαντικότερη», κατέληξε.

• Μεγαλύτερή του αδυναμία ήταν ο Τζον Κένεντι. Σε σημείο που του έκανε τον «νταβατζή». Εθισμένος με την εξουσία ο ένας, με τις γυναίκες ο άλλος, έπαιζαν σε κοινό γήπεδο.

• Όταν ξεμυτούσε ο Πρόεδρος, η Τζάκι Κένεντι (χωρίς παιδιά, όπως συχνά παρατηρούσε η Τίνα Σινάτρα) έτρεχε στο σπίτι τους στο Παλμ Σπρινγκς.

• Τα περισσότερα «τσιγάρα», πάντως, τα καπνίσανε στο πικ του Ψυχρού Πολέμου.

• Εννοείται πως σε αυτό το ανελέητο πέρα δώθε υπήρξαν γυναίκες που πέρασαν από τα κρεβάτια και των δύο. Μεταξύ αυτών η Τζούντιθ Κάµπελ Εξνερ που οι φήμες λένε πως είχε στρατολογηθεί από τα αφεντικά της Μαφίας για να τους μεταφέρει ό,τι έπιανε το αυτί της στο Λευκό Οίκο.

• Οι σχέσεις τους διαλύθηκαν την άνοιξη του 1962. Ο Πρόεδρος Κένεντι είχε προγραμματίσει επίσκεψη στην εξοχική κατοικία Σινάτρα και ο τραγουδιστής είχε ξοδέψει χρόνο και χρήμα για να ανακαινίσει το σπίτι προκειμένου να βολευτεί ο Πρόεδρος. Λίγο πριν από την άφιξή του, ο αδελφός του Μπόμπι Κένεντι επενέβη, θύμισε στον Πρόεδρο τους δεσμούς του Σινάτρα με αρχιμαφιόζους (όπως τον Σαμ Τζιανκάνα)  και τον έπεισε να μείνει στον «αντίπαλό» του, τον τραγουδιστή Μπινγκ Κρόσμπι. Από τη μανία του, ο Φρανκ πήρε μια βαριοπούλα κι άρχισε να ξηλώνει το ελικοδρόμιο που είχε φτιάξει.

• Την απόφασή του να μεταλλαχθεί από Δημοκρατικός σε θερμό υποστηρικτή του Ρόναλντ Ρέιγκαν τη δεκαετία του ’80 ας την αποδώσουμε στο γήρας και τον θυμό για τον Κένεντι που ποτέ δεν ξεπέρασε.

 

 

Ο άγιος, κτηνώδης σύζυγος

• Ηταν αθεράπευτος γυναικάς.

• Τα προσωπικά του ακολούθησαν την υπόλοιπη ταραχώδη του πορεία. Ηταν κτήνος και άγιος την ίδια στιγμή, τραγικός και απολύτως ιδανικός μαζί. Μπορούν να μετρηθούν οι τέσσερις γάµοι του µε τη Νάνσι Μπαρµπάτο, την Αβα Γκάρντνερ, τη Μία Φάροου, την Μπάρµπαρα Σινάτρα αλλά όχι και οι αμέτρητες ερωµένες του.

• Παιδιά έκανε μόνο με την πρώτη του σύζυγο: η Νάνσι γεννήθηκε το 1940, ο Φρανκ τζούνιορ το 1944, η Κριστίνα (Tίνα) το 1948.

• Παρά τους ομηρικούς καυγάδες και τις θύελλες κράτησε με όλες τις γυναίκες της ζωής του εξαιρετικές σχέσεις. Αφού χώρισαν, πρώτα. Η Νάνσι Μπαρµπάτο, 97 ετών σήμερα, μαγειρεύει ακόμα στις οικογενειακές συνάξεις τα αγαπημένα του φαγητά.

• Ολες οι σύζυγοί του έχουν δώσει από τουλάχιστον μία συνέντευξη στην οποία παραδέχονται ότι τον συναντούσαν ως τα τελευταία χρόνια της ζωής τους.

 

Σεξ, ξύλο, μεθύσια: Η σχέση με την Αβα Γκάρντερ

• Οταν ο βιογράφος της Αβα Γκάρντερ, ο Πίτερ Εβανς την επισκέφθηκε στο Λονδίνο για να φροντίσουν τις λεπτομέρειες του βιβλίου που επρόκειτο να εκδώσουν, την ρώτησε αν «ο Φρανκ εγκρίνει το περιεχόμενό του». Εκείνη έξαλλη του απάντησε: «Στον διάολο να πάει ο Φρανκ». Σε αυτό το τέμπο έζησαν  δύο χρόνια μαζί.

• Στην πρώτη τους συνάντηση τον περιέγραψε ως «Θεό». «Μόνο δύο άτομα έχουν τέτοια φωνή: η Τζούντι Γκάρλαντ και η Μαρία Κάλλας», έλεγε. Αργότερα δεν προλάβαινε να τον μαζεύει από τις απόπειρες αυτοκτονίας.

• Στην δεύτερη συνάντησή τους, εκείνος ήταν ράκος από την διακοπή του συμβολαίου του με την δισκογραφική του εταιρία κι ο διάλογος περιορίστηκε στο:

-Τι κάνεις;

-Τα γνωστά, ταινίες.

-Εσυ;

-Τα γνωστά κωλοβαράω.

• Εμοιαζαν τόσο πολύ που ήταν αδύνατον να συνυπάρξουν ειρηνικά έστω και για μερικές ώρες. Κανείς ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος ζήλευε περισσότερο, ποιος ήταν μεγαλύτερος σταρ, ποιος ήταν πιο αλκοολικός, ποιος αγαπούσε περισσότερο τα τσιγάρα, το σεξ, την διαστροφή.

• Το βραδινό τους μενού περιελάμβανε τουλάχιστον τρία- τέσσερα μαρτίνι,  μπόλικες σαμπάνιες, κρασί για να συνοδεύουν το γεύμα και φυσικά ουίσκι αν ακολουθούσε έξοδος σε κλαμπ.

• «Μην τον πάρεις» της έλεγαν οι περισσότεροι. Πιο σαφής η Λάνα Τάρνερ: «Εχω περάσει κι εγώ από το κρεβάτι του, μην το κάνεις».

• Φυσικά και τον παντρεύτηκε: 7 Νοεμβρίου 1951. Ηταν μόλις μια εβδομάδα χωρισμένος από την Νάνσι Μπαρµπάτο.

• Δύο χρόνια άντεξαν μαζί, αλλά το διαζύγιο βγήκε το 1957.

• Δάρθηκαν και ξαναγαπήθηκαν, αντάλλαξαν αιώνιους όρκους και κουτρουβαλιάστηκαν σε σκάλες από τους καυγάδες, ήπιαν τόνους αλκοόλ, την περιποιήθηκε όταν τα γεράματα της έδιναν την χαριστική βολή.

• Οταν ήθελε να του δείξει ότι της πέρασε ο θυμός, ψεκαζόταν με το άρωμά της. Ηταν το παρασύνθημα. Σε λίγα λεπτά βρίσκονταν στο κρεβάτι. Και σε μισή ώρα ο ένας από τους δύο πέταγε τον άλλο στο δρόμο.

• «Στο κρεβάτι δεν είχαμε ποτέ προβλήματα. Ολα ξεκινούσαν από τη στιγμή που σηκωνόμασταν για τον μπιντέ», έλεγε εκείνη.

• Στην ανθοδέσμη που έστειλε στην κηδεία της έγραφε: «With my love, Francis». Ο αστικός μύθος που λέει ότι παρακολουθούσε την τελετή από μακριά, πίσω από τα φιμέ τζάμια λιμουζίνας, δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ από κανέναν.

Η μισητή πιτσιρίκα Μία Φάρου

• Τριάντα ολόκληρα χρόνια διαφορά είχαν με την Μία Φάροου όταν άλλαξαν στέφανα στο Λας Βέγκας στις 19 Ιουλίου 1966. Ηταν μικρότερη από την κόρη του Νάνσι και σχεδόν άσημη. Δύο χρόνια μετά το γάμο τους, ο Πολάνσκι της ζητά να παίξει τον ρόλο της ζωής της στο «Μωρό της Ρόζμαρι» και ο ίδιος ο Βιντάλ Σασούν την χτενίζει για τις ανάγκες της ταινίας. Παρήγορο αν σκεφτεί κανείς πως κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο δικηγόρος του Σινάτρα της παρέδιδε τα χαρτιά του διαζυγίου.

• Χώρισαν τελικά το 1968.

• Ηταν τέτοιο το μένος θαυμαστών του εναντίον της Μία Φάροου που ένας της έστειλε κέικ ποτισμένο με αρσενικό.

• Ποτέ κανείς δεν θα μάθει γιατί η ίδια η Φάροου διέδωσε πριν από μερικά χρόνια πως ο γιος της, Ρόναν, το μόνο της βιολογικό παιδί με τον Γούντι Αλεν είναι στην πραγματικότητα γιος του Φρανκ Σινάτρα.

• Η βόμβα έσκασε όταν δημοσιογράφος του Vanity Fair ρώτησε την Φάροου πόσο πιθανό είναι να είναι ο Ρόναν παιδί του Σινάτρα κι εκείνη απάντησε ένα ξερό «Possibly» (πιθανό).

• Στην ίδια συνέντευξη τον αποκάλεσε «έρωτα της ζωή της από τον οποίο δεν χώρισε ποτέ».
• Ο Ρόναν πάντως έχει περισσότερο χιούμορ από την μαμά του. Μετά την αποκάλυψη έγραψε στον Τουίτερ: «Είμαστε όλοι εν δυνάμει παιδιά του Φρανκ Σινάτρα».
• Βιογράφοι του υποστηρίζουν πώς την περίοδο που η Φάροου έμεινε έγκυος στον Ρόναν, ο Σινάτρα είχε μόλις χειρουργηθεί στο έντερο κι ήταν αδύνατον να συμμετέχει στην πράξη.

Σπάζοντας όλα τα ρεκόρ

• Το απόλυτο ίνδαλμά του ήταν ο Μπινγκ Κρόσμπι. Αυτόν πρωτοάκουσε το 1933 και αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής. Τί παράδοξο; Δέκα χρόνια μετά, το δισκάκι  «There are Such Things» που είχε ηχογραφήσει με τον Τόμι Ντόρσεϊ  έριξε από την κορυφή των τσαρτς το ίνδαλμά του που μόλις είχε κυκλοφορήσει το «White Christmas».

• Η πρώτη του φορά στο Madison Square Garden, το 1943, συνέπεσε με την απόφασή του για σόλο καριέρα.

• Την ίδια εποχή έσπασε το φράγμα του 1.000.000 αντιτύπων στις πωλήσεις δίσκων του με το τραγούδι «All or Nothing at All»

• Το 1960 έβαλε στο παιχνίδι την κόρη του Νάνσι κι έσπασε πάλι τα κοντέρ. Στον κόσμο ετοιμαζόταν η ροκ επανάσταση κι εκείνος τράβηξε πάνω του τα φώτα τραγουδώντας «Strangers in the Night».

• Από την άλλη, το 1971 είχε την πονηριά να τραβήξει χειρόφρενο και να απομακρυνθεί από τα μουσικά δρώμενα καθώς κατάλαβε ότι η γκλαμουριά του δεν μπορούσε να αναμετρηθεί με τη γενιά του Γούντστοκ που κυριαρχούσε στη μουσική βιομηχανία.

• Σπουδαίος ηθοποιός δεν ήταν αλλά στο βιογραφικό του λέει πως εμφανίστηκε σε 58 ταινίες και πήρε το Οσκαρ β’ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Οσο υπάρχουν άνθρωποι» του 1953.

• Το «The Manchurian Candidate» ( Ο άνθρωπος από την Μαντζουρία, όπως κυκλοφόρησε στην Ελλάδα) του 1962, αυτό το κλασικό θρίλερ με θέμα τις ψυχρές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας. Αφήστε που η σκηνή που παλεύει με τον Χένρι Σίλμα θεωρείται η πρώτη επίσημη σκηνή «καράτε» στο αμερικανικό σινεμά.

 

• Στις 27 Ιανουαρίου του 1961, έδωσε στο Carnegie Hall μια συναυλία προς τιμήν του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και κάλεσε κοινό και συναδέλφους του  να μποϊκοτάρουν τα ξενοδοχεία και τα καζίνο που απαγόρευαν την είσοδο σε μαύρους καλλιτέχνες.

• Χωρίς να το γνωρίζει έγινε το 1969 ο «νονός» του Σκούμπι Ντου. Ο επικεφαλής του CBS για τα παιδικά προγράμματα Φρεντ Σίλβερμαν αναζητούσε όνομα για τον νέο ήρωα που του είχαν μόλις παρουσιάσει. Συμπτωματικά την ίδια στιγμή άκουγε το «Strangers in the Night». Στο σημείο που ο Σινάτρα κάνει το περίφημο «dooby-dooby-doo» ο Σίλβερμαν συνειδητοποίησε ότι είχε βρει το όνομα του διάσημου σήμερα σκύλου.

• To καταθλιπτικό «Watertown» του 1970 ήταν το μόνο άλμπουμ που ηχογράφησε χωρίς την παρουσία ζωντανής ορχήστρας στο στούντιο. Πρώτη φορά έγραψε την φωνή του πάνω σε ήδη ηχογραφημένες μελωδίες.  Ηταν και η μόνη μεγάλη κυκλοφορία του που δεν μπήκε στο Top 100.

• Το 1989, το περιοδικό Forbes τον συμπεριέλαβε στους πλουσιότερους ανθρώπους του θεάματος εκτιμώντας πως τα έσοδά του αγγίζουν τα 14 εκατομμύρια δολάρια.

• Το 1992 περιόδευσε με την Σίρλεϊ ΜακΛέιν. Κατά τη διάρκεια των παραστάσεων όλο και συχνότερα χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικά κρόουλ για να διαβάζει τους στίχους.

 

Φρανκ, η Φωνή

• Η τελευταία αναλαμπή της καριέρας του έρχεται το 1993. Εχει συμπληρώσει τα 77 και κυκλοφορεί τον περίφημο δίσκο «Frank Sinatra Duets» όπου επιστρατεύονται από την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, και τον Τόνι Μπένετ, ως την την Αρίθα Φράνκλιν και τους  U2. Οι δίσκοι μένουν στην ιστορία ως η επιτομή της τεχνολογίας καθώς σχεδόν κανένας από τους καλεσμένους δεν συναντήθηκε με τον Σινάτρα στο στούντιο. Ο καθένας έγραψε το κομμάτι του σε άλλο μέρος του πλανήτη.

• Η πιο πρόσφατη βιογραφία του έχει τίτλο «Sinatra: The Chairman» (Σινάτρα: Ο Πρόεδρος) την υπογράφει ο Τζέιμς Κάπλαν, είναι ένα βιβλίο 900 σελίδων και είναι εξαίρετη. Την κατεβάζετε ωραιότατα στο Kindle σας με 19,60 δολάρια.

• Ο ίδιος συγγραφέας, μετρ στη «Σινατρολαγνεία» είχε επίσης επιμεληθεί το 2010 το «Frank: The Voice». Φθηνότερο αυτό για το  Kindle σας, κυκλοφορεί στην αγορά με 12,99 δολάρια.

• Αμερικανοί αξιωματούχοι αποκάλυψαν πριν από μερικά χρόνια πως ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, στο κελί του στις φυλακές του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης άκουγε Σινάτρα.

• Ο Σινάτρα δεν δημιούργησε απλώς στυλ. Καθόρισε τον ήχο εκείνων των ηχογραφήσεων, ξεκαθάρισε πως η σύγκριση μαζί του δεν οδηγεί πουθενά και στιγμάτισε όσο κανείς  την κυτταρική μνήμη της αμερικανικής μουσικής.

 

Δίνει ξανά ζωή στα βινύλια

• Η κόρη του Τίνα στην βιογραφία της τον περιγράφει ως τον πλέον στοργικό πατέρα. Μάθαινε -λέει- στα παιδιά του να κολυμπούν και να ζωγραφίζουν, έπαιζε μαζί τους παιχνίδια όπως Candyland, και έκανε τα γενέθλια τους να μοιάζουν με κοσμοϊστορικά γεγονότα. Η αγαπημένη τους συνήθεια ήταν να επισκέπτονται το σπίτι του Γουόλτ Ντίσνεϊ για να κάνουν βόλτες με το τρενάκι του.

• Ηταν μοναδικό φαινόμενο της αμερικανικής κουλτούρας.

• Στα αμερικανικά πανεπιστήμια η καριέρα του αποτελεί αντικείμενο μελέτης της καλλιτεχνικής αριστείας.

• Συνολικά στην καριέρα του συμμετείχε σε περισσότερους από 1.400 δίσκους. Του έχουν απονεμηθεί από την Aμερικανική Ομοσπονδία Μουσικής Βιομηχανίας (Recording Industry Association of America),  31 χρυσοί δίσκοι, 9 πλατινένιοι, 3 διπλά πλατινένιοι και ένας τριπλά πλατινένιος.

• Η έκθεση «Sinatra: An American Icon» μετά το Μουσείο Γκράμι θα περιοδεύσει στην Αμερική χάρη στην υποστήριξη του Jack Daniel’s. Είναι μια προφανής αναγνώριση των τόνων ουίσκι που είχε καταναλώσει.

• Στο Λας Βέγκας πριν από λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε ειδικός κύκλος μαθημάτων μαγειρικής (στα οποία συμμετείχαν κι οι εγγονές του), όπου σεφ έδειχναν στο κοινό πώς να φτιάχνουν τα αγαπημένα πιάτα του τραγουδιστή. Οι συμμετέχοντες πλήρωναν 85 δολάρια το σεμινάριο και φεύγοντας έπαιρναν δώρο το cd «Frank Sinatra Duets».

• Ανήμερα των γενεθλίων του περιμένουμε την επανέκδοση τριών ιστορικών δίσκων του. Τα  «September Of My Years», «Sinatra ’65» και «Sinatra: A Man And His Music» θα κυκλοφορήσουν παγκοσμίως σε βινύλια των 180 γραμμαρίων.

Μανιοκαταθλιπτικός 18 καρατίων

• Αξιολογώντας τον εαυτό του ο Σινάτρα είχε κάποτε στριμώξει την πεμπτουσία αυτής της απίθανης ζωής στην εξής φράση: «Όντας ένας μανιοκαταθλιπτικός 18 καρατίων κι έχοντας ζήσει μια ζωή γεμάτη βίαιες συναισθηματικές αντιφάσεις, παραδέχομαι την  ροπή μου στη θλίψη και τις εξάρσεις», είπε. «Ό, τι άλλο έχει ειπωθεί για μένα είναι ασήμαντο. Όταν τραγουδάω είμαι ειλικρινής».

• Στην σελίδα 109 του βιβλίου «Η ζωή μου» ο Μπομπ Ντίλαν γράφει πως όταν «άκουγε το απίστευτο Ebb tide του Σινάτρα, πάντα γέμιζε με δέος. Οι στίχοι είναι τόσο απόκοσμοι κι υπέροχοι. Οταν ο Φρανκ τραγουδούσε αυτό το τραγούδι, άκουγα στη φωνή του τα πάντα: το θάνατο, τον Θεό και το σύμπαν, τα πάντα».

• Γι’ αυτό και ως απόλυτη αναγνώριση για τον Φράνκ δεν κρατάμε τα άπειρα βραβεία και τις διακρίσεις, όλους εκείνους που στραπατσαρίστηκαν από την σύγκριση μαζί του, αλλά το άλμπουμ του Μπομπ Ντίλαν «Shadows In The Night»  στο οποίο ο αμερικανός ρόκερ διασκεύασε δέκα κομμάτια του Σινάτρα. Μπορεί να προκαλεί πανικό και να μην καταπίνεται εύκολα το γεγονός ότι η πιο «κακή» φωνή του ροκ αναμετρήθηκε με το απόλυτο βελούδο των χορδών του Φράνκι, αλλά ο Ντίλαν με ένα δίσκο έδειξε πως το απόλυτο δέκα του τραγουδιού είναι ο κύριος που σήμερα θα γινόταν 100 ετών.