Οι Sidney & Beatrice Webb υπήρξαν Βρετανοί σοσιαλιστές, οικονομολόγοι και εκσυγχρονιστές, οι οποίοι σημάδεψαν την πνευματική και πολιτική ζωή του τόπου τους. Ήταν από του ιδρυτές του L.S.E. και από τα πρώτα μέλη της Φαβιανής Εταιρείας. Εκτός όλων τούτων όμως εκείνο, που πραγματικά τους έκανε ξεχωριστούς, ήταν η προσωπική και πνευματική τους σχέση, που παρέμεινε ολοζώντανη και παραγωγική σε όλη την μακρόχρονη κοινή πορεία τους.
Το Σεπτέμβριο του 1895 το ζεύγος Webb προσκάλεσε και φιλοξένησε στο σπίτι τους στο Monmouthshire τους νεαρούς George Bernard Shaw και Bertrand Russel. Η φιλοξενία αυτή έμελλε να μείνει στην ιστορία, αλλά και να επηρεάσει τη σχέση των δύο νέων διανοουμένων.
Άρθρο στη “Sheffield Independent” με ημερομηνία 20 Σεπτεμβρίου 1895:
«Ο κύριος G.B.S. με γράμμα του προς την εφημερίδα μας ανακοίνωσε καταστροφικά νέα για τρία διακεκριμένα πρόσωπα – μεταξύ των οποίων και ο ίδιος.
«Την Πέμπτη το απόγευμα στο δρόμο από το Trelleck προς το Chepstov κατηφορίσαμε με τα ποδήλατά οι τρεις μας (G.B.S., B. Russel & S. Webb) μια απότομη πλαγιά προς το Tintern Abbey.»
Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι ο G.B.S. ήταν επιεικώς μέτριος ποδηλάτης, ο οποίος οδηγούσε απερίσκεπτα και επικίνδυνα. Συχνά έπεφτε σε γωνίες και στροφές, αφού κανείς δεν είχε κατορθώσει να τον πείσει, ότι ήταν απαραίτητο να γέρνει προς την μεριά τους. Αντιμέτωπος με κατωφέρειες τοποθετούσε τα πόδια στις χειρολαβές του τιμονιού, χάνοντας έτσι κάθε πιθανότητα ισορροπίας… Τις επακόλουθες –καθόλου σπάνιες- πτώσεις δεν τις παραδεχόταν ποτέ ως λανθασμένους χειρισμούς, προφασιζόμενος μάλιστα, ότι αυτή ακριβώς ήταν η αρχική του πρόθεση. Κάποτε μάλιστα δήλωσε:
«Ακόμη δεν έχω πεισθεί, ότι δε σκοτώθηκα. Αυτό θα μπορούσε να το δεχθεί όποιος άλλος, παρεκτός ενός φυτοφάγου. Μόνον κάποιος, που απέχει απόλυτα του αλκοόλ θα άγγιζε ξανά ποδήλατο, προτού περάσουν έξη μήνες…»
Και συνεχίζει το γράμμα του G.B.S.:
«Ο Russel είναι γενικά αφηρημένος, κυρίως τώρα τελευταία, που ασχολείται με μια εργασία, που αφορά το χώρο έξω από την Ευκλείδεια γεωμετρία. Ξαφνικά συνήλθε από τους μαθηματικούς του συλλογισμούς και πήδηξε από το ποδήλατο για να διαβάσει μια κατευθυντήρια πινακίδα. Τις συνέπειες τις φαντάζεστε.
Ο G.B.S., ο οποίος ακολουθούσε, έπεσε με σφοδρότητα πάνω του με αποτέλεσμα, ο μεγάλος κριτικός και Φαβιανός να εκσφενδονιστεί στον αέρα – κάπου 15 μέτρα (Ευκλείδεια) – και να προσγειωθεί άτσαλα. Ο εξοχότατος κύριος Russel έμεινε αλώβητος.»
Αυτή ήταν η εκδοχή του G.B.S.. Η πραγματικότητα όμως ήταν κάπως διαφορετική.
Ο Shaw, πιστός στις συνήθειές του σηκώθηκε ατάραχος, σα να μη συνέβη το παραμικρό, καβάλησε το επίσης ανέγγιχτο ποδήλατό του και απομακρύνθηκε, αφήνοντας τον Russel με τα παντελόνια σκισμένα. Ο τελευταίος δήλωσε αργότερα: «Σηκώθηκε χωρίς ίχνος αμυχής και εξακολούθησε να ποδηλατεί. Αντίθετα το δικό μου ποδήλατο διαλύθηκε. Αναγκάστηκα να γυρίσω με το τραίνο.»
Περιγράφει λοιπόν ο Shaw τη συνέχεια με το γνωστό του φλέγμα:
«Το τραίνο είναι εξαιρετικά αργό, έτσι ώστε ο Shaw το ξεπερνά με ευκολία. Μιας και η λεπτότητα δεν πρέπει ποτέ να παρεμβάλλεται στην οδό της κωμωδίας, αυτός ξεπετάγεται στην αποβάθρα κάθε σταθμού, ζυγώνει το βαγόνι του Russel αποκλειστικά με μόνη πρόθεση να τον προκαλέσει.»
«Πιστεύω, ότι θεωρούσε όλο το συμβάν ως επιβεβαίωση των αρετών της φυτοφαγίας», δήλωσε αργότερα ο Russel.
Αντίστοιχα ο G.B.S.: «Η εξαιρετική ανταπόκριση των οστών και των μυών οφείλονται στη φυτοφαγία και τη Jager ενδυμασία…»
Η σχέση των δύο δεν αποκαταστάθηκε ποτέ πλήρως, παρότι συνεχίστηκε για πολλές δεκαετίες.
Χρόνια μετά ο Russel θα σχολίαζε:
«Όταν ήμουν νέος οι περισσότεροι προσπαθούσαμε να μείνουμε πιστοί στη σκέψη, ότι δεν είμαστε σε καμιά περίπτωση καλύτεροι από τους διπλανούς μας. Ο Shaw αυτό το έβρισκε ανιαρό και γι’ αυτό είχε παραιτηθεί από τούτο από την ώρα, που αντίκρισε τον κόσμο. Ο θαυμασμός μου λοιπόν είχε και όρια … συνηθιζόταν τότε από πολλούς έξυπνους ανθρώπους να θεωρούν, ότι ο Shaw δεν ήταν ιδιαίτερα μάταιος, αλλά ακραία ειλικρινής. Τελικά μετά από καιρό αποφάσισα, πως αυτό ήταν λάθος».