Ενα μόριο στον εγκέφαλο, το οποίο φέρεται να είναι υπεύθυνο για τη σύνδεση των αναμνήσεων με τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα, ανακάλυψαν ερευνητές στις ΗΠΑ.
Η μελέτη έγινε σε ποντίκια εργαστηρίου, όμως οι ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν ανακαλύψει ένα βασικό βιολογικό μηχανισμό που έχουν κοινό όλοι οι άνθρωποι.
Τα ευρήματα της μελέτης τους, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση του γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να συνδέσουν τις αναμνήσεις τους με αρνητικά συναισθήματα, παρά με θετικά.
Αυτό με τη σειρά του, θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για νέες θεραπείες για το στρες, την κατάθλιψη και τη διαταραχή του μετατραυματικού στρες.
«Βασικά κατανοήσαμε τη βασική διαδικασία για το πώς μπορούμε να θυμόμαστε αν κάτι είναι καλό ή κακό και να αισθανόμαστε ευχάριστα ή δυσάρεστα», εξηγεί στους Times του Λονδίνου η Κάι Τάι, καθηγήτρια του Ινστιτούτου Βιολογικών Μελετών Salk στην Καλιφόρνια, και επιβλέπουσα της μελέτης.
«Μπορούμε να χειριστούμε τον διακόπτη των θετικών και αρνητικών συναισθημάτων και να ενεργοποιήσουμε τη θετική ή την αρνητική μνήμη. Κάπως έτσι θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε νέους θεραπευτικούς στόχους γι’ αυτά τα εγκεφαλικά μονοπάτια», λέει ο δρ Χάο Λι, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Η έρευνα επικεντρώθηκε στον μηχανισμό με τον οποίο ο εγκέφαλος συνδέει κάποιες συγκεκριμένες εμπειρίες με θετικά ή αρνητικά συναισθήματα. Για παράδειγμα, όταν κάποιος βάλει στο στόμα του ένα φυτό, όπως η ρίγανη για παράδειγμα, και το μασήσει και αισθανθεί πόσο πικρό είναι, την επόμενη φορά που θα το δει ή το μυρίσει, δεν πρόκειται να το βάλει στο στόμα του.
Η ικανότητα του εγκεφάλου να συνδέει τα συναισθήματα με τη μνήμη, ονομάζεται ανάθεση σθένους.
Το μόριο που ανακάλυψαν οι επιστήμονες ονομάζεται νευροτενσίνη και είναι νευροδιαβιβιαστής, κάτι που σημαίνει ότι χρησιμοποιείται για τη μετάδοση μηνυμάτων στον εγκέφαλο. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί νευροδιαβιβαστές ακόμα.
Για να προσδιορίσουν οι επιστήμονες ποιος νευροδιαβιβαστής εμπλέκεται στα συναισθήματα και τη μνήμη, χρησιμοποίησαν τη μέθοδο Crispr, με την οποία μπορούν οι ειδικοί να επεμβαίνουν στο DNA και να το επεξεργάζονται.
Ετσι, κατάφεραν να αφαιρέσουν το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή νευροτενσίνης από τα κύτταρα. Αυτό που αποκάλυψαν, είναι ότι χωρίς τα σήματα της νευροτενσίνης, δεν υπάρχει σύνδεση των θετικών συναισθημάτων με τη μνήμη. Ωστόσο, η απουσία της νευροτενσίνης δεν αποκόβει τη σύνδεση των αρνητικών συναισθημάτων από τη μνήμη. Οι ερευνητές σχολίασαν ότι αυτό το εύρημα καταδεικνύει ότι ο εγκέφαλος είναι δομημένος ώστε να έχει ροπή προς τον φόβο, ώστε να μας προστατεύει.
Πάντως, για να έχει πρακτική εφαρμογή η ανακάλυψη, θα πρέπει πρώτα να αποδειχθεί ότι ο νευροδιαβιβαστής αυτός όχι απλώς υπάρχει στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά και ότι είναι υπεύθυνος για τις συγκεκριμένες λειτουργίες.