Το ελβετικό Νταβός δεν θα ήταν γνωστό, αν ο γιατρός Αλεξάντρ Σπένγκλερ δεν το σύστηνε τον 19ο αιώνα σε πνευμονοπαθείς, για το εξαιρετικό μικροκλίμα του. Στην Ελλάδα, δεν θα ήταν γνωστό αν δεν μας το σύστηνε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το μικρό χωριουδάκι στο καντόνι Γκραουμπίντεν, το ψηλότερο που μπορεί να απαντήσει κανείς στο έδαφος της Γηραιάς Ηπείρου, οφείλει τη φήμη του στο γεγονός ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο έλληνας Πρωθυπουργός το επισκέφθηκε δύο φορές: τη δεύτερη συνήψε με τον τούρκο ομόλογό του, Τουργκούτ Οζάλ, τη συμφωνία τού «Μη πολέμου».
Τα χρόνια εκείνα, το Νταβός λανσάρεται ήδη ως το κατάλληλο -χλιδάτο- σκηνικό για τους ισχυρούς αυτού του κόσμου και τα εξέχοντα τετ-α-τετ τους, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Ο Χέλμουτ Κολ διαπραγματεύεται εκεί το 1990 –μετά τις κοσμογονικές αλλαγές της Πτώσης του Τείχους– την επανένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας. Το 1992 ο Ντε Κλερκ συζητεί στα χιονισμένα του βουνά με τον Νέλσον Μαντέλα για τον τερματισμό του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική, και δύο χρόνια αργότερα ο τότε υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, συναντάται με τον ηγέτη της PLO Γιάσερ Αραφάτ, για το Παλαιστινιακό.
Η επίσκεψη Παπανδρέου, που συνδέει το ελβετικό θέρετρο με πολιτικές εξελίξεις, γίνεται σε εκρηκτική ατμόσφαιρα το 1988. Τα ελληνοτουρκικά είναι στο κόκκινο και οι δυο χώρες στα πρόθυρα πολέμου. Το τουρκικό «Πίρι Ρέις» έχει παραβιάσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα, ελέω ερευνών, και ο Πρωθυπουργός έχει αντιδράσει αναλόγως, δίνοντας εντολή στις Ενοπλες Δυνάμεις για απάντηση σε περίπτωση που οι Τούρκοι συνεχίσουν ακάθεκτοι.
Η χώρα, κάνοντας στροφή, δεν ακολουθεί την πεπατημένη της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας ως μόνης «νομικής» διαφοράς και της παραπομπής στη Χάγη, υπογράφοντας τη συμφωνία τού «Μη πολέμου», σύμφωνα με την οποία Αθήνα και Αγκυρα απέχουν από έρευνες στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, μέχρις ότου επιλυθεί το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Τα ρεπορτάζ της εποχής φέρουν τον Ανδρέα να λέει στο τέλος της συνάντησης: «Πετύχαμε το καλύτερο δυνατό». Μήνες αργότερα, κι ενώ η Νέα Δημοκρατία έχει καταθέσει πρόταση δυσπιστίας στο Κοινοβούλιο, ο Παπανδρέου θα παραδεχθεί το περίφημο «mea culpa», για το γεγονός ότι δεν έθεσε στο τραπέζι των συνομιλιών το Κυπριακό.
Η κόκκινη γραμμή και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Τον Ιανουάριο του 1992, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα διεκδικήσει τις δικές του παγκόσμιες στιγμές στο Νταβός και μάλιστα με πολυσχιδή ατζέντα, αφού εκτός από τα ελληνοτουρκικά, είναι στην επικαιρότητα το Σκοπιανό και το θέμα του ονόματος.
Στις διερευνητικές επαφές που έχει με συμβούλους -όπως ο Στόγιαν Αντοφ- του τότε σκοπιανού προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ, παρόντος μάλιστα του Χένρι Κίσινγκερ, ο Μητσοτάκης θέτει κόκκινη γραμμή στο θέμα της ονομασίας: η παραχώρηση, ανοχή, μεγαλοθυμία της χώρας εξαντλείται στο «Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια». Μετά, το -διπλωματικό- χάος.
Ο έλληνας Πρωθυπουργός κάθεται και σε άλλο τραπέζι, αυτή τη φορά με τον τούρκο ομόλογό του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Επί μιάμιση ώρα, συζητούν το ενδεχόμενο σύναψης Συμφώνου Φιλίας, στα χνάρια Βενιζέλου – Κεμάλ. Με διπλωματικά τερτίπια, η Αγκυρα επιχειρεί εκμετάλλευση του ζητήματος εις βάρος του Κυπριακού, προκαλώντας αντιδράσεις.
«Από το Νταβός στο Νταβός» και ο Γιώργος Παπανδρέου
Οι παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων το 2010 θέλουν τον δοκιμαζόμενο πανταχόθεν Γιώργο Παπανδρέου να πολιορκείται στο Νταβός, περασμένα μεσάνυχτα, σε εκδοχή κυνηγητού από δημοσιογράφους και συνεργεία διεθνών τηλεοπτικών σταθμών. Η οικονομία της Ελλάδας πνέει τα λοίσθια, ακριβώς πριν από το πρώτο της Μνημόνιο. Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών (ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανέβηκε τελευταία στιγμή στο αεροπλάνο για να τον συνδράμει) καταφεύγουν σε σερί επαφών με οικονομικούς εγκεφάλους της παγκόσμιας ελίτ, πλην όμως η μοίρα της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη.
Την επόμενη χρονιά, όπως έχει εκμυστηρευθεί ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου σε παλαιότερη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», «τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήρεμα. Ημασταν και καλύτερα προετοιμασμένοι, πήγαμε με μία παρουσίαση “From Davos to Davos”, όπου παρουσιάσαμε αναλυτικά τις μεταρρυθμίσεις που είχαμε προωθήσει τους προηγούμενους 12 μήνες». Ο Παπακωνσταντίνου θα αντιπαρατεθεί σε πάνελ με τον υπουργό Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας Μπρούντερλε (των Φιλελεύθερων Δημοκρατών), όταν ο τελευταίος ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δεν έχει κάνει αρκετά. «Είστε έναν χρόνο πίσω» αντέδρασε ο δικός μας.
Η αναδιάρθρωση του χρέους, ως σενάριο, αναφέρεται ήδη ανάμεσα στους ισχυρούς. Η επαλήθευση δεν αργεί. Λίγους μήνες αργότερα καταφθάνει το PSI.
Ο Aλέξης Τσίπρας και η παρ’ ολίγον παρεξήγηση
«Κατακτώντας την 4η Βιομηχανική Επανάσταση» ήταν η θεματική των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ το 2016, οπότε και γνώρισε τις χάρες του ο Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από το τότε alter ego του, Νίκο Παππά. Και μόνο η άφιξη του διδύμου ήταν γεγονός, καθώς είχε διασωθεί εκλογικά από την κατάρρευση, τα capital controls, το νέο Μνημόνιο. Στη διεθνή συνάντηση βρίσκεται και ο Αχμέτ Νταβούτογλου, το θέμα της Οικονομίας υπερισχύει όμως καθοριστικά.
Το Νταβός του Πρωθυπουργού δεν είχε συμφωνίες, διέθετε όμως σασπένς, εντάσεις, παρ’ ολίγον παρεξηγήσεις. Σε πάνελ με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παρουσία των Πρωθυπουργών της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς και της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε, ο Τσίπρας δέχθηκε βιτριολικό σχόλιο από τον πρώτο.
Ο Σόιμπλε υποστήριζε σθεναρά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο ελληνικό πρόγραμμα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι χωρίς το Ταμείο «θα ήταν σαν να πήγαινα στη γερμανική Βουλή για το πρόγραμμα κρατώντας έναν δυναμίτη και ένα αναμμένο κερί».
«Τότε ας αφήσουμε τον δυναμίτη και ας κρατήσουμε το κερί για φως», απάντησε ο έλληνας Πρωθυπουργός. Και θα έληγε εκεί το «πνεύμα», αν ο Γερμανός δεν επεκτεινόταν, παραφράζοντας την πάλαι ποτέ κεντρική ιδέα της προεκλογικής εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον, «The economy, stupid»: «Είναι η εφαρμογή (του προγράμματος), ανόητε», εκστόμισε, αναγκάζοντας μετά εκπροσώπους του να το μαζέψουν…
Το πλέον καθοριστικό –για τη χώρα– ταξίδι Τσίπρα στις ελβετικές Αλπεις έγινε πάντως δύο χρόνια αργότερα, το 2018. Το τετ-α-τετ Αλέξη με τον Ζόραν Ζάεφ, ομόλογό του στην τότε ΠΓΔΜ, θεωρήθηκε αποφασιστικής σημασίας για τη σύναψη της Συμφωνίας των Πρεσπών τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου. Κατά την τρίωρη συνάντησή τους, οι δύο πολιτικοί συμφώνησαν να προχωρήσουν στη διαπραγμάτευση για το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Και τώρα, Κυριάκος
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πέμπτος έλληνας Πρωθυπουργός που θα διασχίσει τη διάσημη Promenade, του Νταβός, προκειμένου να συμμετάσχει στο 50ό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Η σύναξη θα είναι λαμπερή, από τον Ντόναλντ Τραμπ, που κατέφθασε με το Air Force One και εκατοντάδες πράκτορες (και ενώ η δίκη του στη Γερουσία ξεκινά), έως τη Γκρέτα Τούνμπεργκ, η οποία φέρνει τα της κλιματικής αλλαγής στο προσκήνιο. Και από την Ανγκελα Μέρκελ έως την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Μόνο ο Μπόρις Τζόνσον σνόμπαρε τη διοργάνωση – την οποία πάντως είχε τιμήσει στο παρελθόν ως δήμαρχος Λονδίνου. Επενδυτές, υψηλόβαθμα στελέχη εταιρειών, αξιωματούχοι από σχεδόν είκοσι χώρες. Το κεφάλαιο «Εμπόριο και Τεχνολογία» είναι ψηλά στην ατζέντα.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στοχεύει στην προβολή μιας χώρας με δυνατό προφίλ, στην ανάσχεση της τουρκικής προκλητικότητας, στην προσέλκυση επενδύσεων. Η πραγματικότητα θα περιμένει, οι προσδοκίες πάντα είναι υψηλές όταν πρόκειται για το Νταβός. Κάποτε, εξάλλου, ο Τόμας Μαν έγραψε εκεί το «Μαγικό βουνό».