Της αρέσει να αυτοχαρακτηρίζεται ως «σπασικλάκι». Καλλιεργεί πάθη και χόμπι που ταιριάζουν με τα γούστα και των millennials (1981-1996) και των μεγαλύτερων αδερφών τους που ανήκουν στη Γενιά Χ (1965-1980). Της αρέσει να παίζει ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικά αλλά και τα επιτραπέζια παιχνίδια (το Trivial Pursuit το σούπερ κουίζ γενικών γνώσεων είναι το αγαπημένο της) ενώ λατρεύει και την Πίλα, την σκυλίτσα της, μαζί με την οποία εμφανίζεται ενίοτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στον πατέρα της δυσκολεύτηκε περισσότερο να αποκαλύψει ότι κάπνιζε (πλέον «ατμίζει») παρά τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, για τις οποίες, μάλιστα, πριν από μία τριετία, είχε μιλήσει η ίδια ζωντανά και ανοιχτά στην τηλεόραση, δηλώνοντας πως είναι αμφιφυλόφιλη. «Σημειώνω, καταρχάς, πως συνήθως δεν μιλάω ποτέ για την προσωπική μου ζωή, αλλά σε αυτή την περίπτωση κάνω μια εξαίρεση: ναι, είμαι δεσμευμένη, είχα αρκετές σχέσεις στο παρελθόν. Εχω αγαπήσει πολλές γυναίκες και αγάπησα και πολλούς άντρες, αυτή τη στιγμή είμαι με μια κοπέλα και είμαι ευτυχισμένη», είχε πει τον Φεβρουάριο του 2020 η Ελι Σλάιν, η νέα γραμματέας του Partito Democratico (PD), η εκλογή της οποίας (την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου) στην ηγεσία του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος της Ιταλίας χαρακτηρίστηκε ως «μικρή-μεγάλη επανάσταση» για την ιταλική Κεντροαριστερά.
Οσον αφορά το μυστικό της αναπάντεχης επιτυχίας της 37χρονης βουλευτή από την περιφέρεια της Εμίλια-Ρομάνια (Μπολόνια), πέρα από τις όποιες ιδέες της, είναι η διαίσθησή της. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο Στέφανο Καπελίνι της La Repubblica. «Η Ελι Σλάιν είναι οξυδερκής. Εχει μια ιδιαίτερη ικανότητα να επιβιβάζεται στο σωστό τρένο τη σωστή στιγμή και να αποφεύγει εκείνα που πρόκειται να συντριβούν. Οι επικριτές της λένε ότι δεν καταλαβαίνει πολλά από πολιτική, ως πεδίο στρατηγικών και ελιγμών, ωστόσο το βιογραφικό της φαίνεται να τους διαψεύδει», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος, συνθέτοντας το πορτρέτο της νέας ηγέτιδας του Δημοκρατικού Κόμματος.
Η Ελι Σλάιν άρχισε την πολιτική της καριέρα το 2013, εντασσόμενη στο Occupy PD, το κίνημα διαμαρτυρίας που προέκυψε στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος ως αντίδραση στην απόφαση 101 βουλευτών της Κεντροαριστεράς να μην στηρίξουν την υποψηφιότητα του Ρομάνο Πρόντι, του ιταλού κεντροαριστερού πρώην πρωθυπουργού (δις) και πρώην προέδρου της Κομισιόν, για την προεδρία της Ιταλίας.
Το 2014, με τον Ματέο Ρέντσι να ηγείται, πλέον, του Δημοκρατικού Κόμματος αλλά και της Ιταλίας, κατάφερε να εκλεγεί ευρωβουλευτής, με περισσότερες από 55.000 ψήφους, αριθμός ιδιαίτερα υψηλός για μια άσημη 29χρονη, τότε, πολιτικό. Διαφωνώντας, ωστόσο, σε πολλά ζητήματα, με τον ιταλό πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, το 2015 εγκατέλειψε το Δημοκρατικό Κόμμα και εντάχθηκε στο Possible του Πίπο Τσιβάτι, πρώην ηγετικού στελέχους του PD ο οποίος επίσης επέλεξε να το εγκαταλείψει και να ιδρύσει άλλο κόμμα, λόγω της δεξιόστροφης (σύμφωνα με τον ίδιο αλλά και την Ελι Σλάιν) ιδεολογίας και πολιτικής του Ματέο Ρέντσι και των βασικών συνεργατών του.
Ομως το 2019 η Ελι Σλάιν έφυγε και από το Possibile και ενώ της πρότειναν τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα όσο και οι υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς να διεκδικήσει την επανεκλογή της στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, εκείνη αρνήθηκε ευγενικά. Την επόμενη χρονιά έθεσε υποψηφιότητα για μια θέση στο περιφερειακό συμβούλιο της Εμίλια Ρομάνια, με τον συνδυασμό μιας αριστερής συμμαχίας. Τις εκλογές τις κέρδισε, τελικά, ο Στέφανο Μπονατσίνι του Δημοκρατικού Κόμματος ενώ η παράταξη της Σλάιν έλαβε ποσοστό χαμηλότερο του 4%. Εκείνη, ωστόσο, έλαβε περισσότερες από 22.000 ψήφους, αναλαμβάνοντας, τελικά, χρέη αντιπροέδρου της περιφέρειας. Τον περασμένο Σεπτέμβριο εκλέχτηκε στο ιταλικό κοινοβούλιο ενώ μετά την παραίτηση του Ενρίκο Λέτα από την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος (λόγω της ήττας του στις εκλογές) αποφάσισε να διεκδικήσει την αρχηγία του PD, την οποία κέρδισε, τελικά, την Κυριακή, νικώντας αυτόν ακριβώς τον Στέφανο Μπονατσίνι.
Η Ελι Σλάιν γεννήθηκε στην Ελβετία το 1985 και είναι κόρη του Μέλβιν Σλάιν, ενός αμερικανού πολιτικού επιστήμονα και ιστορικού, και της Μαρία Πάολα Βιβιάνι, καθηγήτριας Δικαίου, ενώ το ότι διαθέτει τρία διαβατήρια, ελβετικό και αμερικανικό, πέρα, φυσικά, από ιταλικό, εξοργίζει τους εκπροσώπους της εθνικιστικής Δεξιάς, πόσο μάλλον της Ακροδεξιάς, στην Ιταλία. Η νέα ηγέτιδα του Δημοκρατικού Κόμματος σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, όπου αποφάσισε να αγοράσει και ένα σπίτι, καθώς εκεί ζουν οι πιο στενοί της φίλοι.
Εχει έναν αδελφό, μαθηματικό. ονόματι Μπέντζαμιν ενώ αδελφή της είναι η Σουζάνα Σλάιν, η σύμβουλος Α’ της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα, το σπίτι της οποίας στην ελληνική πρωτεύουσα έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Ελι Σλάιν είναι η μικρότερη ενώ όσον αφορά την ευρύτερη οικογένειά της, ο δημοσιογράφος της La Repubblica αναφέρει χαρακτηριστικά πως είναι ωσάν να επινοήθηκε «για να προσβάλλει τις ευαισθησίες των “ταυτοτιστών”, όπως αποκαλούνται σήμερα οι νεοφασίστες».
Αναφέρει πως ο παππούς της από τη μεριά του πατέρας της ήταν εβραίος Ασκενάζι από ένα χωριό του Λβιβ, στην Ουκρανία, το οποίο εγκατέλειψε στις αρχές του περασμένου αιώνα (καθώς η ζωή για τους Εβραίους της Ευρώπης άρχισε να καθίσταται ολοένα πιο δύσκολη πριν από τον ναζισμό) μεταβαίνοντας, τελικά, στις ΗΠΑ, όπου του άλλαξαν το επίθετό του, κατά το πέρασμά του από το Ελις Αϊλαντ, από Σλάιεν σε Σλάιν. Ο παππούς της από την πλευρά της μητέρας της, ονόματι Αγκοστίνο Βιβιάνι, υπήρξε εγνωσμένου κύρους αντιφασίστας δικηγόρος και γερουσιαστής του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιταλίας από το 1972 έως το 1979.
Το βάπτισμα της πολιτικής η Ελι Σλάιν το πήρε το 2008, όντας ακόμη φοιτήτρια Νομικής, όχι, όμως, στην Ιταλία αλλά στις ΗΠΑ, όπου, χάρη στη στήριξη ενός συγγενή της, συμμετείχε ως εθελόντρια στην προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα για την αμερικανική προεδρία. «Εκεί κατάλαβα πως δεν πρέπει να ζητάμε ψήφους αλλά να κινητοποιούμε τον κόσμο με τις ιδέες», έχει αναφέρει σχετικά η Ελι Σλάιν.
Διάσημη σε ολόκληρη την Ιταλία κατέστη το 2020, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας για μια θέση στο περιφερειακό συμβούλιο της Εμίλια-Ρομάνια. Συναντώντας τυχαία στην Μπολόνια τον Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη της ακροδεξιάς Λέγκας και υπουργού, τότε, Εσωτερικών της Ιταλίας, έσπευσε να τον ρωτήσει, βιντεοσκοπώντας, μάλιστα, την όλη σκηνή με το τηλέφωνό της, γιατί δεν συμμετείχε σε 22 συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν στις Βρυξέλλες για την αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου για τη μετανάστευση.
Τώρα, η Ελι Σλάιν είναι έτοιμη να αναμετρηθεί, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλέον, με την Τζόρτζια Μελόνι, την πρωθυπουργό της Ιταλίας η οποία βρίσκεται στους αντίποδες, από πολλές απόψεις, από τη νέα γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, στόχος της οποία είναι να στρέψει το κόμμα της και την ευρύτερη παράταξή της πραγματικά προς την Αριστερά.